အတ္ထုပ္ပတ္တိ • ဟောလိဝုဒ်ရှိ ဘုရင်တစ်ပါး

Harlem တွင် 1940 ခုနှစ်တွင် မွေးဖွားခဲ့ပြီး Al Pacino သည် Sicilian ဇာတိဖြစ်သည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ သူသည် သူ၏ကျော်ကြားမှုကို အကြွေးတင်သည့် တူညီသောပြည်မှ လာပါသည်။ အချို့သောသဘော။ တကယ်တော့၊ အချိန်တိုင်း ဟောလိဝုဒ်ကြယ်ပွင့်တွေကြားမှာ သူ့ရဲ့ နိုင်ငံတကာအောင်မြင်မှုက Francis Ford Coppola ရဲ့ "The Godfather" ဖြစ်တဲ့ အဲဒီရုပ်ရှင်မှာ မာဖီးယားသူဌေးရဲ့ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်နဲ့ ဆက်စပ်နေပါတယ်။ နှစ်များစွာကြာပြီးနောက်တွင် သရုပ်ဆောင်သည် Michael Corleone အခန်းကဏ္ဍအတွက် လုံးဝလုံလောက်မှုမရှိကြောင်း မှတ်သားရန်မှာ ရယ်စရာကောင်းပါသည်။ Coppola ၏တောင်းဆိုမှုကြောင့်သာ စိတ်ပြောင်းသွားသည်။ ဤစစ်မှန်သော ဟောလိဝုဒ်ဒဏ္ဍာရီ၏ အမည်ရင်းကိုပင် ၎င်း၏ အီတလီဇစ်မြစ်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ရှုတ်ချသည်- မှတ်ပုံတင်ရုံးတွင် သူသည် Alfredo James Pacino အဖြစ် မှတ်ပုံတင်ထားသည်။

Al ၏ ကလေးဘဝသည် ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သူများ၏ အခြေအနေ၏ သရုပ်သကန်များနှင့် ခက်ခဲမှုများဖြင့် အမှတ်အသားပြုပါသည်။ ဖခင်သည် အနှီးရှိတုန်း မိသားစုကို စွန့်ပစ်ခဲ့သည်။ ငယ်ငယ်က သူ့အမေနဲ့ တကိုယ်တည်း နေရတယ်၊ ပျောက်ပြီး ဆင်းရဲတယ်။ လမ်း၏မထူးခြားသော "ပံ့ပိုးကူညီမှု" ဖြင့်သူ့ကိုပြုစုပျိုးထောင်ပြုစုပျိုးထောင်ရန်တာဝန်ရှိသောအဘိုးအဘွားများဖြစ်သည် (ရပ်ကွက်သည်အလွန်တိတ်ဆိတ်သော "South Bronx") ဖြစ်သည်။

အကြိမ်များစွာ၊ အင်တာဗျူးများတွင် Al Pacino သည် အထီးကျန်မှုနှင့် ဘေးဖယ်ထားခြင်းဖြင့် အမှတ်အသားပြုထားသည့် သူ၏ငယ်ဘဝနှစ်များကို ခါးခါးသီးသီး ပြန်အမှတ်ရနေလိမ့်မည်။ ရံဖန်ရံခါ အသိအကျွမ်းများကို ဖယ်ထားလျှင် သူငယ်ချင်းများနှင့် အပေါင်းအဖော်များ မရှိဘဲ နှစ်ပေါင်းများစွာ နေထိုင်ခဲ့သည်။လမ်းပေါ်မှာ ဖြစ်ပျက်နေတာ။ အိမ်တွင် သူသည် နာမည်ကြီး သရုပ်ဆောင်များကို အတုယူရန် ကြိုးစားပြီး အားလပ်ချိန်များတွင် ရုပ်ရှင်ရုံရင်းမြစ်မှ သောက်ကာ Hollywood တွင်ထုတ်လုပ်သော (သို့သော်သာမက) အကြီးကြီး၏ ဇာတ်ဆောင်များစွာထဲမှ တစ်ယောက်လို ဖြစ်လာရန် အိပ်မက်မက်ခဲ့သည်။ အချိန်၏မျက်နှာပြင်။

သူသည် ကျောင်းတက်သော်လည်း သေချာပေါက် ညံ့ဖျင်းသော ကျောင်းသားဖြစ်သည်။ စာရင်းမဲ့ပြီး ဂရုမစိုက်ဘဲ အကြိမ်ကြိမ် ငြင်းပယ်ခံရပြီး တစ်ခါတစ်ရံ နှင်ထုတ်ခံရသည်။ ဆယ့်ခုနစ်နှစ်တွင် သူသည် သူ၏လေ့လာမှုများကို ရပ်တန့်ကာ "ဖျော်ဖြေရေးအနုပညာအထက်တန်းကျောင်း" တွင် စာရင်းသွင်းခဲ့ပြီး ဂရင်းနစ်ကျေးရွာသို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့သည်။ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြုရန် နှိမ့်ချမှုအရှိဆုံးအလုပ်များကိုပင် အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင်နေ၏။ အလုပ်တစ်ခုမှ နောက်တစ်ခုသို့ သွားပါ- ပို့ဆောင်ပေးသူကလေးမှ အလုပ်သမားအထိ၊ ရွှေ့ပြောင်းသူမှ ဖိနပ်တောက်ပသူအထိ။ သို့သော် သူသည် သရုပ်ဆောင်မှုနှင့် ပြဇာတ်ကို လက်လွှတ်မခံပေ။

"Herbert Berghof Studio" တွင် Charles Laughton သည် သရုပ်ဆောင်ပညာဖြင့် သင်ကြားခဲ့သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူ့အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းက ပုံသဏ္ဍာန်နဲ့ လိုက်လျောညီထွေဖြစ်လာတယ်။ သူသည် "Living Theatre" ၏ရှိုးအမျိုးမျိုးတွင်ပါဝင်ပြီးနောက်ဆုံးတွင် 1966 ခုနှစ်တွင် "Actors Studio" ကိုကြိုဆိုခဲ့သည်။

၁၉၆၉ တွင် Al Pacino သည် ၎င်း၏ Broadway ပွဲဦးထွက်နှင့် ၎င်း၏ပထမဆုံးရုပ်ရှင် "Me, Natalie" ကို ရိုက်ကူးခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် ပထမဆုံးသရုပ်ဆောင်တဲ့ ဇာတ်ရုပ်ကတော့ "Panic in Needle Park" (1971) မှာ Jerry Schatzberg က ငယ်ငယ်တုန်းက မူးယစ်ဆေးဝါး ရောင်းဝယ်သူအဖြစ် သရုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းမှာ သူ့ရဲ့ ဇာတ်ကောင်အားလုံးရဲ့ စရိုက်လက္ခဏာတွေ ဖြစ်လာစေမယ့် ခြောက်သွေ့ပြီး အာရုံကြောရှိတဲ့ သရုပ်ဆောင်မှုရဲ့ ပထမဆုံးနမူနာကို ပြသခဲ့ပါတယ်။အနာဂတ်၊ "Serpico" (1973) မှ ရဲအရာရှိမှ "Cruising" (1980) ၏ လိင်တူချစ်သူ အသိုင်းအဝိုင်းတွင် စိမ့်ဝင်သွားသော "One moment a life" (1977) ၏ အာရုံကြောဆိုင်ရာ လေယာဉ်မှူးမှ သေးငယ်သော mafioso ၏ အနာဂတ်၊ "Donnie Brasco" (1997)။

သူ့နာမည်က အခု Box Office မှာ ပါဝင်နေပြီး ပေါင်းစည်းကျော်ကြားမှုအကြောင်း ပြောလို့ရနေပါပြီ။ မလွှဲမရှောင်သာ၊ ကျော်ကြားသူများ၏ အလေးချိန်သည် ၎င်း၏အထွတ်အထိပ်ကို စတင်စေသည်။ သူ့အပေါ် အာရုံစိုက်မှုမှာ တုန်လှုပ်ချောက်ချားနေပြီး မင်းသားသည် ဤစိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ သက်ရောက်မှုကို ထိန်းထားနိုင်သည့် လူသားနှင့် ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာ ကိရိယာများကို မတီထွင်ရသေးပေ။ သူသည် ခွန်အားရရှိရန် စတင်သောက်သုံးကာ အရက်စွဲလမ်းခြင်းသို့ ဖြည်းညှင်းစွာ ဖြတ်သန်းကာ ရံဖန်ရံခါ စိတ်ကူးယဉ်ဆန်သော ဇာတ်လမ်းများ (လူထုအမြင်နှင့် မီဒီယာများမှ အမြဲတမ်း ဖုံးကွယ်ထားလေ့ရှိသည့် ရံဖန်ရံခါ စိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်လမ်းများကိုပင် နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာအောင် ဆွဲငင်စေမည့် ပြဿနာတစ်ခု) ဖြစ်သည်။

သူကိုယ်တိုင်က- " နောက်ဆုံးတော့ အောင်မြင်မှုရောက်လာတဲ့အခါ၊ ငါ စိတ်ရှုပ်သွားတယ်။ ငါဘယ်သူလဲဆိုတာ မသိတော့ဘူး၊ ဒါကြောင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာဖို့ ကြိုးစားခဲ့ပေမယ့် အပိုင်းအနည်းငယ်ပဲ ရှိသေးတာ။ အလုပ်က အမြဲတမ်း ငါ့ကုထုံးဖြစ်နေတယ် "

တကယ်တော့၊ ကြယ်လေးရဲ့ဘဝရဲ့ အဲဒီကာလအကြောင်းကိုတော့ သိပ်မသိရဘဲ သူမရဲ့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာဘဝကို ခိုင်ခံ့စွာကာကွယ်ဖို့ အမြဲကြိုးစားနေပြီး သူမနဲ့ပတ်သက်တဲ့ တစ်စုံတစ်ရာကို စစ်ထုတ်ခွင့်မပေးပါဘူး။ Al Pacino သည် သူကိုယ်တိုင်ထက် သူသရုပ်ဆောင်သော ဇာတ်ကောင်များအပေါ် လူအများအာရုံစိုက်ရန် အမြဲကြိုးစားနေသောကြောင့်လည်း ဤသဘောထားသည် တရားမျှတပါသည်။

လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော အသွင်အပြင်ကို ဖန်တီးခြင်းနှင့်သူ၏အမည်ပတ်လည်ရှိ "အမည်ဝှက်ခြင်း" သည် ဇာတ်ကောင်များကို ပိုမိုယုံကြည်နိုင်စေရန်အတွက် အထောက်အကူဖြစ်စေပြီး သူ၏ပုံသဏ္ဌာန် သို့မဟုတ် ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးကို ၎င်းတို့အပေါ် လွှမ်းမိုးခြင်းမှ တားဆီးထားပုံရသည်။ သို့သော်၊ သူသည် Jill Clayburgh၊ Marthe Keller၊ Diane Keaton နှင့် Penelope Ann Miller တို့နှင့် ပို၍ကြာရှည်ပြီး ပိုနည်းသော အရေးကြီးသော ဆက်ဆံရေးများရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။

ပရော်ဖက်ရှင်နယ်အဆင့်တွင်၊ သူသည် ရုပ်ရှင်သရုပ်ဆောင်အဖြစ် သူ၏လှုပ်ရှားမှုနှင့်အပြိုင်၊ Mamet ၏ "American Buffalo" နှင့် Shakespearean "Riccardo III" နှင့် "Giulio Cesare" တို့တွင် သူ၏ပြဇာတ်အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ အမှတ်တရ

Pacino သည် "Papà sei una frana" (1982) နှင့် "Paura d'amare" (1991) ကဲ့သို့သော ဟာသဇာတ်မြူးများတွင် ထက်မြက်သော သရုပ်ဆောင်တစ်ဦးအဖြစ် သက်တောင့်သက်သာရှိကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ Dick Tracy (1990) တွင် မက်ဒေါနား ပါဝင်သည့် လူဆိုးဂိုဏ်း Big Boy Caprice ၏

သူသည် "Serpico" (1973)၊ "The Godfather - Part II" (1974)၊ "Dog Day Afternoon (1975)"၊ "... အားလုံးအတွက် တရားမျှတမှုအတွက် ဦးဆောင်မင်းသားအဖြစ် အော်စကာဆုအတွက် လျာထားခံရသည်။ "(1979)၊ "Scent of a woman" (1992)။ 1993 တွင် "Scent of a woman - Profumo di donna" ( Martin Brest ) မှ မျက်မမြင်အရာရှိဟောင်း၏ ဇာတ်ဆောင်အတွက် အကောင်းဆုံးမင်းသားအဖြစ် အော်စကာဆုကို ရရှိခဲ့သည်။ ထိုနှစ်တွင် "Americans" (1992) တွင် ဇာတ်ပို့သရုပ်ဆောင်အဖြစ် အမည်စာရင်းတင်သွင်းခံရပါသည်။

၎င်း၏ပထမဆုံးဦးတည်ချက်မှာ 1996 ခုနှစ်တွင် "Riccardo III - Un uomo, un re" (ထို့နောက် ဟုတ်ကဲ့၊ခေါင်းစဉ်အခန်းကို သိမ်းဆည်းထားပါသည်) အလွန်ထူးခြားသောနည်းဖြင့် ညွှန်ကြားသည်။ တကယ်တော့ ဒါဟာ ဂျာနယ်လစ် စုံစမ်းခြင်းနဲ့ စိတ်ကူးယဉ်ခြင်း အပါအဝင် မတူညီတဲ့ ပုံစံတွေ ရောနှောနေတဲ့ အရာပါ။ 1985 ခုနှစ်မှ 1989 ခုနှစ်အတွင်း နယူးယောက်မြို့ရှိ ခေတ်သစ်အနုပညာပြတိုက်တွင် ပြသခဲ့ပြီး စမ်းသပ်ရုပ်ရှင် "The Local Stigmatic" ကို ထုတ်လုပ်၊ ပါဝင်သရုပ်ဆောင်ကာ တွဲဖက်ဒါရိုက်တာအဖြစ် New York ရှိ ခေတ်သစ်အနုပညာပြတိုက်တွင် ပြသခဲ့ပြီး 1969 ခုနှစ်တွင် Broadway တွင် သရုပ်ဆောင်ခဲ့သည့် Heathcote Williams ၏ ပြဇာတ်ကိုအခြေခံ၍လည်းကောင်း၊ ထို့နောက် 1985 ခုနှစ်တွင် David Wheeler ဦးဆောင်သော Boston Theatre Company နှင့် ပူးပေါင်းခဲ့သည်။

သူသည် Sneedon's Landing on the Hudson ရှိ ၎င်း၏အိမ်တွင် ခွေးငါးကောင်နှင့် အတူနေထိုင်ပြီး လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော သရုပ်ဆောင်ဆရာမတစ်ဦးနှင့် ဆက်ဆံရေးမှ မွေးဖွားလာသော သမီးလေး Julie နှင့် နေထိုင်သည့်နေရာတွင် သည်းမခံနိုင်တော့ပေ။

Al Pacino နှင့် အတူ အကျော်ကြားဆုံးရုပ်ရှင်အချို့-

- Il Padrino - The Godfather (1972)

- Serpico - Serpico (1973)

- ခရုစ် (1980)

- Scarface (1983)

- တော်လှန်ရေး (1985)

- အန္တရာယ်ရှိသော လှည့်ဖြားခြင်း - အချစ်ပင်လယ် (1989)

- Dick Tracy (1990)

- အချစ်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်း - Frankie & Johnny (1991)

- Profumo di Donna - အမျိုးသမီးတစ်ဦး၏ရနံ့ (1992)

- Carlito's Way (1993)

- အပူ။ The Challenge (1995)

- Richard III A Man, a King (1995)

- The Devil's Advocate (1997)

- Any Given Sunday (1999)

- S1m0ne (2002)

- Venice ၏ကုန်သည် (2004)

- နှစ်ယောက် (2005)

- 88 မိနစ် (2007)

-Ocean'steen Thirteen (2007)

အချို့သောဆုများ-

1974- အောင်နိုင်သူ၊ ရွှေကမ္ဘာလုံး၊ အကောင်းဆုံးသရုပ်ဆောင်၊ Serpico

1976- အနိုင်ရရှိသူ၊ ဗြိတိန်အကယ်ဒမီဆုများ၊ အကောင်းဆုံး သရုပ်ဆောင်မှု၊ The Godfather အပိုင်း II

1976- အနိုင်ရရှိသူ၊ ဗြိတိန်အကယ်ဒမီဆုများ၊ အကောင်းဆုံးသရုပ်ဆောင်မှု၊ ခွေးနေ့မွန်းလွဲပိုင်း

1991- အနိုင်ရရှိသူ၊ အမေရိကန် ဟာသဆု၊ အကောင်းဆုံး ဇာတ်ပို့မင်းသား၊ Dick Tracy

1993 : Winner, Oscar, Best Actor, Scent of a Woman

1993- Winner, Golden Globe, Best Actor, Scent of a Woman

1994- Winner, Venice Film Festival, Career Golden Lion

1997- Winner, Boston Society of Film Critics Awards, Best Actor, Donnie Brasco

2001: Winner, Golden Globes, Cecil B. DeMille Award