Biografie

• De eerste soundtracks
• De jaren 1960
• De jaren 1970
• De jaren 1980
• De jaren 1990
• De jaren 2000
• De jaren 2010

John Towner Williams werd op 8 februari 1932 in New York geboren als zoon van Johnny, een jazztrompettist en percussionist die een van de oprichters was van het Raymond Scott Quintet. Hij begon muziek te studeren toen hij zeven jaar oud was en leerde kort daarna naast piano ook klarinet, trompet en trombone spelen.

Hij toonde veel talent en componeerde voor schoolbands en, tijdens zijn militaire dienst, voor de nationale luchtmacht.

Na zijn ontslag besloot hij de pianocursus te volgen aan de Juilliard School of Music, waar hij les kreeg van Rosina Lhevinne. Daarna verhuisde hij naar Hollywood, waar hij zijn muzikale studie voortzette bij Mario Castelnuovo-Tedesco en Arthur Olaf Anderson.

De eerste soundtracks

Sinds de jaren 1950 is hij de auteur van soundtracks voor televisie: 'Today', een serie uit 1952, en 'General Electric Theatre' uit het jaar daarop; in 1957 werkte hij mee aan 'Playhouse 90', 'Tales of Wells Fargo', 'My Gun Is Quick', 'Wagon Train' en 'Bachelor Father', evenals aan 'M Squad'.

De jaren 1960

Vanaf de jaren 1960 richtte hij zich ook op de cinema, met 'I Passed for White' en 'Because They're Young'. In 1960 werkte hij mee aan de tv-serie 'Checkmate', terwijl hij het jaar daarop betrokken was bij 'The Secret Ways' en 'Kraft Mystery Theatre', gecrediteerd als Johnny Williams .

Na 'Alcoa Premiere' componeerde hij de muziek voor 'Bachelor Flat' en de tv-series 'The Virginian', 'The Wide Country' en 'Empire'.

De jaren 1970

In de jaren 1970 werkte hij aan de muziek voor 'NBC Nightly News', terwijl hij aan het filmfront betrokken was bij 'A Woman's Story', 'Jane Eyre in Rochester Castle', 'Fiddler on the Roof' (waarvoor wint een Oscar Nadat hij de soundtrack voor 'The Screaming Woman' voor tv had gemonteerd, werkte hij in 1972 aan 'Images', 'The Poseidon Adventure' en 'A Husband for Tillie', terwijl het jaar daarop 'The Long Goodbye', 'A Big $50 Love', 'The Paper Chase' en 'The Man Who Loved Dancing Cat' aan de beurt kwamen.

Rond 1974 en 1975 werkte hij aan 'Conrack', 'Sugarland Express', 'Earthquake', 'The Towering Inferno', 'Murder on the Eiger' en 'Jaws', waarmee hij in 1976 een Oscar en een Grammy Award won voor 'Best Album of Original Score Written for a Motion Picture'. In 1977 won hij opnieuw een Oscar met 'Star Wars'.

De jaren 1980

De jaren '80 begonnen met opnieuw een groot succes en een nieuwe Oscar voor 'E.T. The Extraterrestrial' (1982). In 1984 werd hij gevraagd om te werken aan de soundtrack voor de XXIII Olympische Zomerspelen, gehouden in Los Angeles ('Olympic Fanfare and Theme').

In 1988 John Williams is opnieuw betrokken bij de organisatie van de Olympische Spelen: dit keer zijn het echter de Olympische Winterspelen, die worden gehouden in Calgary (Canada).

De jaren 1990

Tussen 1989 en 1992 verzamelde hij talrijke Oscarnominaties zonder ooit te winnen: in 1989 voor de soundtrack van 'Accidental Tourist'; in 1990 voor de soundtracks van 'Indiana Jones and the Last Crusade' en 'Born on the Fourth of July'; in 1991 voor de soundtrack en het lied van 'Mama Lost the Plane'; in 1992 voor het lied van 'Hook' en voor de soundtrack van 'JFK - Azaak nog open".

In 1994 won hij een Oscar voor de beste soundtrack In 1996 werd hij genomineerd bij de Oscars voor Beste Song (voor de film 'Sabrina'), voor Beste Musical of Comedy Score (ook voor 'Sabrina') en voor Beste Drama Score (voor 'The Intrigues of Power').

In hetzelfde jaar componeerde hij 'Summon the Heroes' voor de Olympische Spelen in Atlanta, terwijl hij twee jaar later het 'Vioolconcert' herwerkte dat in 1976 het licht had gezien. In hetzelfde jaar werd hij genomineerd voor een Oscar voor Beste Dramatische Filmscore voor 'Amistad'; nominaties volgden in 1999 (met 'Saving Private Ryan'), 2000 (met 'Angela's Ashes') en 2001.(met 'The Patriot').

De jaren 2000

In 2002, ter gelegenheid van de 20e verjaardag van 'E.T. The Extraterrestrial', dirigeerde hij een live orkest bij een vertoning van de gerestaureerde en geremasterde film, waarbij hij de hele soundtrack synchroon met de scènes speelde.

In datzelfde jaar schreef hij 'Call of the Champions' voor de Olympische Winterspelen in Salt Lake City en werd hij genomineerd voor een Oscar voor Beste Score voor 'Harry Potter and the Philosopher's Stone' en voor 'Artificial Intelligence'.

Hij kreeg ook nominaties, zonder ooit te winnen, in 2003 (voor de soundtrack van 'Try and catch me'), 2005 (voor 'Harry Potter and the Prisoner of Azkaban') en 2006 (voor 'Munich' en 'Memoirs of a Geisha').

De jaren 2010

In 2012 werd hij genomineerd voor een Oscar voor de beste soundtrack voor twee films: 'The Adventures of Tintin - The Secret of the Unicorn' en 'War Horse'. Vanaf dat moment werd hij de levende persoon met de meeste Oscarnominaties, namelijk zevenenveertig: in het verleden had alleen Walt Disney er meer, namelijk negenenvijftig.

Hij ontving dezelfde nominatie in de volgende jaren: in 2013 voor 'Lincoln' en in 2014 voor 'The Story of a Book Thief'.