Biografia - Słowa na scenie

• Książki autorstwa Niccolò Ammaniti

Urodzony w Rzymie 25 września 1966 r. Niccolò Ammaniti prawie ukończył studia biologiczne z pracą zatytułowaną "Uwalnianie acetylocholinoesterazy w neuroblastomie". Chociaż brakowało mu tylko kilku egzaminów, nie udało mu się, a legenda głosi, że zarys jego pracy dyplomowej przekształcił się w "Branchie!", jego pierwszą powieść.

Wraz ze swoim ojcem Massimo, profesorem psychopatologii ogólnej i rozwojowej w La Sapienza w Rzymie, opublikował "Nel nome del figlio", esej o problemach dorastania, który został przedrukowany z powszechnym uznaniem. W 1996 r. wziął udział w "Ricercare", a zbiór opowiadań, który uczynił go znanym szerokiej publiczności, "Fango", został opublikowany w tym samym roku. Przez pewien czas był oskarżany oPisze lub pisał o książkach, podróżach, kinie i nie tylko dla "Tuttolibri", "Pulp", "La bestia", "Musica!", "Micromega", "Amica" i "Ciak". Przeprowadził wywiad dla "Liberal" ze swoim przyjacielem pisarzem Aldo Nove, z którym dzielił wiele przygód, w tym założenie, wraz z innymi pisarzami, thekolektyw "Nevroromanticism" (zainspirowany twórczością piosenkarki Garbo) i doświadczenie "Kitchen", programu telewizyjnego prowadzonego przez Andreę Pezzi (ekstrawertyczną prezenterkę, która wcześniej gościła go w talk show "Tokusho").

Krótkie opowiadanie Niccolò Ammanitiego ukazało się w antologii pod redakcją Valerio Evangelistiego z okazji 45-lecia "Uranii", a inne w niewielkim tomie serii "Supergiallo Mondadori" pod redakcją Daniele Brollego. W 1997 r. RadioRai wyemitowało jedno z jego słuchowisk radiowych, "Anche il sole fa schifo". Napisał posłowie do "La notte del drive-in" Joe R. Lansdale'a (Einaudi, 1998), pisarza, któryNiccolò bardzo kocha i nigdy nie przestaje chwalić.

Dla Einaudi "Stile libero" napisał opowiadanie "A letto col nemico" (W łóżku z wrogiem), a trzyczęściowe opowiadanie "Astuzia da chirurgo" (Podstęp chirurga) zostało opublikowane w internetowym magazynie "Caffè Europa" (nowa wersja ukazała się, przy współpracy Antonio Manziniego, w "Crimini", zbiorowej antologii wydanej przez Einaudi w 2005 roku).

Wraz z siostrą wystąpił w filmie Fulvio Ottaviano "Cresceranno i carciofi a Mimongo" z 1996 r. Na podstawie długiej historii otwierającej "Fango" reżyser Marco Risi nakręcił film z Monicą Bellucci w roli głównej "L'ultimo capodanno" (1998), którego istnieją dwie wersje. W następnym roku w kinach pojawił się film "Branchie" z Gianlucą Grignanim w reżyserii Francesco Ranieriego.Martinotti.

Dla amerykańskiej firmy produkcyjnej MondoMedia zaprojektował i napisał scenariusz do cyfrowo animowanego serialu 3D dla Internetu - z którego istnieje tylko pilot - zatytułowanego "Gone Bad", który nazwał " opowieść o zombie pomiędzy Merolą, Leone i Samem Raimim ".

Ammaniti jest również wysoko ceniony za granicą, do tego stopnia, że jego książki zostały przetłumaczone na francuski, grecki, polski, rosyjski, hiszpański, niemiecki, japoński, rumuński, fiński i wiele innych nieznanych nam języków. 2001 r. ukazał się "Io non ho paura", jego bestseller, wydany przez Einaudi Stile Libero: zdobył nagrodę Viareggio i liczne przedruki powieści (w tym wydanieschool) nadal utrzymują się w czołówce włoskich list przebojów.

W tym samym roku Vasco Rossi napisał piosenkę zatytułowaną "Ti prendo e ti porto via" (Zabiorę cię i zabiorę cię), która dała (jeśli nadal istniała taka potrzeba) impuls pięknej powieści o dorastaniu o tym samym tytule, o której krążyły również plotki, że zostanie nakręcona - w reżyserii Gorana Paskaljevica - ale nic więcej nie słyszano.

Zamiast tego, w 2003 roku, dobry Gabriele Salvatores wyreżyserował "Io non ho paura", napisany przez Niccolò Ammaniti i Francescę Marciano, który zaryzykował nawet znalezienie się na krótkiej liście Oscarów jako najlepszy film zagraniczny (mimo to zdobył trzy Srebrne Wstążki i Davida di Donatello).

W ciągu ostatnich kilku lat Niccolò był zaangażowany w setki inicjatyw: prezentacje "Io non ho paura" w całych Włoszech, współpracę nad zbiorowymi powieściami w sieci ("Il mio nome è nessuno - Global Novel" Einaudiego, która zbiera te doświadczenia, została właśnie opublikowana przez Einaudiego), nagrody i wyróżnienia wszelkiego rodzaju w prawie każdym miejscu na świecie, wywiady telewizyjne i radiowe, wykłady na Uniwersytecie im.Szkoły pisania, przedmowy, posłowia, obwoluty i krzaczki na okładce niczym nowy i nostalgiczny Stephen King.

Po wielokrotnym zapowiadaniu wydania liczącej około sześciuset stron powieści o nieprawdopodobnym tytule "The Italian Book of the Dead" (Włoska księga umarłych) - serializowanej w "Rolling Stone" - część projektu nabrała kształtu w scenariuszu napisanym przez samego Ammanitiego do drugiego filmu Alexa Infascellego, "Il siero della vanità" (2003).

Latem 2004 roku Einaudi Stile Libero Big opublikowało "Fa un po' male", który zawiera trzy historie komiksowe (napisane wspólnie z Daniele Brolli, narysowane przez Davide Fabbri), opublikowane już - częściowo - w formie seryjnej w "l'Unità".

17 września 2006 r. poślubił - w sekretnym miejscu - aktorkę Lorenzę Indovinę.

Książki autorstwa Niccolò Ammaniti

• "Córka Sivy" w filmie "Dżungla pod asfaltem" (Ediesse, 1993)
• "Gillchie!" ze wstępem Alberto Piccininiego, (Ediesse, 1994)
• "Nel nome del figlio - l'adolescenza raccontata da un padre e da un figlio" z Massimo Ammaniti (Mondadori, 1995)
• "Fango" (Mondadori, 1996)
• "Seratina" z Luisą Brancaccio w "Gioventù Cannibale" (Einaudi, 1996)
• "Branchie" (Einaudi, 1997 - nowa wersja)
• "Even the Sun Sucks" (Rai Eri, 1997)
• "Tragiczny świt" w "Wszystkie zęby potwora są doskonałe" (Urania Mondadori, 1997)
• "Enchanted Music & Light Records" z Jaime D'Alessandro w "The Pheasant Jonathan Livingstone - manifest przeciwko new age" (Minimum Fax, 1998)
• "Złapię cię i zabiorę" (Mondadori, 1999)
• "Przyjaciel Jeffreya Dahmera jest moim przyjacielem" w "Italia odia" (Supergiallo Mondadori, 2000)
• "Io non ho paura" (Einaudi, 2001)
• "To trochę boli" (Micromega, 2002) - Krótka historia
• "Fa un po' male" (Einaudi, 2004) - Komiksy
• "Jesteś moim skarbem" w filmie "Zbrodnie" (Einaudi, 2005)
• "Jak Bóg przykazał" (Mondadori, 2006)
• "Let the party begin" (Einaudi, 2009)
• "Me and You" (Einaudi, 2010)
• "Anna" (Einaudi, 2015)