Biografie - Woorden op het podium

• Boeken van Niccolò Ammaniti

Niccolò Ammaniti, geboren op 25 september 1966 in Rome, studeerde bijna af in Biologische Wetenschappen met een scriptie getiteld 'Release of Acetylcholinesterase in Neuroblastoma'. Hoewel hij maar een paar examens verwijderd was, haalde hij het niet en de legende gaat dat de opzet van zijn scriptie veranderde in 'Branchie!', zijn eerste roman.

Samen met zijn vader Massimo, hoogleraar algemene en ontwikkelingspsychopathologie aan La Sapienza in Rome, publiceerde hij 'Nel nome del figlio', een essay over de problemen van de adolescentie, dat met veel bijval werd herdrukt. In 1996 nam hij deel aan 'Ricercare' en in datzelfde jaar verscheen de verhalenbundel 'Fango', waarmee hij bekend werd bij het grote publiek. Enige tijd werd hij beschuldigd vanHij schrijft of schreef over boeken, reizen, film en meer voor "Tuttolibri", "Pulp", "La bestia", "Musica!", "Micromega", "Amica" en "Ciak". Voor "Liberal" interviewde hij zijn schrijversvriend Aldo Nove, met wie hij vele avonturen heeft gedeeld, waaronder de oprichting, samen met andere schrijvers, van decollectief 'Nevroromanticism' (geïnspireerd door het werk van de zangeres Garbo) en de ervaring van 'Kitchen', het Mtv-programma gepresenteerd door Andrea Pezzi (de extraverte presentatrice die hem eerder had ontvangen in de talkshow 'Tokusho').

Een kort verhaal van Niccolò Ammaniti verscheen in de bloemlezing onder redactie van Valerio Evangelisti die 45 jaar 'Urania' vierde, en een ander in een klein deel van de 'Supergiallo Mondadori'-serie onder redactie van Daniele Brolli. In 1997 zond RadioRai een van zijn hoorspelen uit, 'Anche il sole fa schifo'. Hij schreef het nawoord bij 'La notte del drive-in' van Joe R. Lansdale (Einaudi, 1998), een schrijver dieNiccolò houdt heel veel van hem en houdt nooit op met prijzen.

Voor Einaudi 'Stile libero' schreef hij het korte verhaal 'A letto col nemico' (In bed met de vijand), terwijl het driedelige korte verhaal 'Astuzia da chirurgo' (Chirurgenbedrog) werd gepubliceerd in het online magazine 'Caffè Europa' (een nieuwe versie verscheen, met medewerking van Antonio Manzini, in 'Crimini', de collectieve bloemlezing die Einaudi in 2005 publiceerde).

Samen met zijn zus maakte hij een korte cameo in Fulvio Ottaviano's film 'Cresceranno i carciofi a Mimongo' uit 1996. Van het lange verhaal waarmee 'Fango' opent, maakte regisseur Marco Risi de film met Monica Bellucci in de hoofdrol 'L'ultimo capodanno' (1998), waarvan twee versies bestaan. Het jaar daarop verscheen 'Branchie' in de bioscoop, met Gianluca Grignani in de hoofdrol en geregisseerd door Francesco Ranieri.Martinotti.

Voor het Amerikaanse productiebedrijf MondoMedia ontwierp en schreef hij het scenario voor een 3D digitaal geanimeerde serie voor het internet - waarvan alleen de pilot bestaat - getiteld "Gone Bad", die hij "... een zombieverhaal tussen Merola, Leone en Sam Raimi ".

Ammaniti staat ook hoog aangeschreven in het buitenland, zozeer zelfs dat zijn boeken zijn vertaald in het Frans, Grieks, Pools, Russisch, Spaans, Duits, Japans, Roemeens, Fins en een groot aantal andere voor ons onbekende talen. In 2001 verscheen 'Io non ho paura', zijn bestseller, bij Einaudi Stile Libero: het won de Viareggio Prijs en talrijke herdrukken van de roman (waaronder een editieschool) blijven de topposities innemen in de Italiaanse verkooplijsten.

In datzelfde jaar schreef Vasco Rossi een liedje met de titel 'Ti prendo e ti porto via' (Ik neem je mee en ik draag je weg), dat (voor zover daar nog behoefte aan was) een impuls gaf aan de prachtige gelijknamige coming-of-age roman, waar volgens geruchten ook een film van zou worden gemaakt - geregisseerd door Goran Paskaljevic - maar waar niets meer van werd vernomen.

In plaats daarvan regisseerde de goede Gabriele Salvatores in 2003 'Io non ho paura', geschreven door Niccolò Ammaniti en Francesca Marciano, die zelfs het risico liep om op de shortlist van de Oscars te belanden als beste buitenlandse film (hij won toch drie Zilveren Linten en een David di Donatello).

In de afgelopen jaren is Niccolò betrokken geweest bij honderden initiatieven: presentaties van 'Io non ho paura' in heel Italië, samenwerkingen aan collectieve romans op het web (Einaudi's 'Il mio nome è nessuno - Global Novel', waarin deze ervaring is gebundeld, is net gepubliceerd door Einaudi), prijzen en onderscheidingen van allerlei aard in bijna elke plaats ter wereld, televisie- en radio-interviews, lezingen bijSchriften, voorwoorden, nawoorden, wikkels en kreten op de omslag als een nieuwe en nostalgische Stephen King.

Na herhaaldelijk de publicatie van een roman van ongeveer zeshonderd pagina's met de onwaarschijnlijke titel 'The Italian Book of the Dead' te hebben aangekondigd - een vervolgverhaal in 'Rolling Stone' - kreeg een deel van het project vorm in het scenario dat Ammaniti zelf schreef voor de tweede film van Alex Infascelli, 'Il siero della vanità' (2003).

In de zomer van 2004 publiceerde Einaudi Stile Libero Big 'Fa un po' male', dat drie stripverhalen bevat (geschreven samen met Daniele Brolli, getekend door Davide Fabbri), die al - gedeeltelijk - in feuilletonvorm waren gepubliceerd in 'l'Unità'.

Op 17 september 2006 trouwde hij - op een geheime locatie - met actrice Lorenza Indovina.

Boeken van Niccolò Ammaniti

• "Siva's dochter" in "De jungle onder het asfalt" (Ediesse, 1993)
• "Gillchie!" met een inleiding door Alberto Piccinini, (Ediesse, 1994)
• "Nel nome del figlio - l'adolescenza raccontata da un padre e da un figlio" met Massimo Ammaniti (Mondadori, 1995)
• "Fango" (Mondadori, 1996)
• "Seratina" met Luisa Brancaccio in "Gioventù Cannibale" (Einaudi, 1996)
• Branchie' (Einaudi, 1997 - nieuwe versie)
• Zelfs de zon is klote' (Rai Eri, 1997)
• Tragische dageraad' in 'Alle monstertanden zijn perfect' (Urania Mondadori, 1997)
• "Enchanted Music & Light Records" met Jaime D'Alessandro in "The Pheasant Jonathan Livingstone - manifesto against the new age" (Minimum Fax, 1998)
• Ik vang je en neem je mee' (Mondadori, 1999)
• "Jeffrey Dahmer's vriend is mijn vriend" in "Italia odia" (Supergiallo Mondadori, 2000)
• "Io non ho paura" (Einaudi, 2001)
• "Het doet een beetje pijn" (Micromega, 2002) - Kort verhaal
• "Fa un po' male" (Einaudi, 2004) - Stripverhalen
• "Jij bent mijn schat" in "Crimes" (Einaudi, 2005)
• "Zoals God beveelt" (Mondadori, 2006)
• "Laat het feest beginnen" (Einaudi, 2009)
• "Me and You" (Einaudi, 2010)
• "Anna" (Einaudi, 2015)