بیوگرافی • بازنمایی یک سبک

• کودکی
• ژوائو گیلبرت در دهه 50
• دهه 60
• سالهای 1980
• چند سال گذشته

João Gilberto Prado Pereira de Oliveira یا به عبارت ساده تر Joao Gilberto ، در Juazeiro، در ایالت باهیا، برزیل، در 10 ژوئن متولد شد. ، 1931. گیتاریست، خواننده، آهنگساز، او به اتفاق آرا یکی از پدران ژانر موسیقی برزیل شناخته می شود که با نام " Bossa Nova " شناخته می شود.

کودکی

خانواده ژوازینیو کوچولو که ششمین فرزند از هفت فرزند خانواده ژیلبرتو نامیده می شود، بسیار خواستار است. پدر، سخت گیر و مستبد، از همه فرزندانش می خواهد که تحصیلات خود را به پایان برسانند و اصرار می کند که هیچ کس به جز گرفتن مدرک دیپلم، حواسش را پرت نکند. او با همه موفق می شود، به جز جوآئو جوان که در چهارده سالگی اولین گیتار خود را از پدربزرگش هدیه می گیرد. از آن لحظه به بعد هرگز از آن جدا نشد.

در سال 1946، Joao Gilberto بسیار جوان، اولین گروه موسیقی خود را به همراه تعدادی از همکلاسی هایش، علی رغم مخالفت های پدرش، تأسیس کرد. در همین حال، از سال 1940، رادیو برزیل مرزهای موسیقی خود را نیز به روی صدای ایالات متحده، پر از جاز، بی باپ و رنگ های "ارکستر بزرگ" که در آن سال ها بسیار محبوب بود، باز کرده است. Joaozinho جذب موسیقی دوک الینگتون و تامی شده استدورسی، اما به صداهای محلی مانند سامبا و آهنگ محبوب برزیلی نیز باز می شود.

فقط هجده سالگی، در سال 1949، ژیلبرتو به سالوادور نقل مکان کرد، متقاعد شده بود که حرفه موسیقی را دنبال خواهد کرد. در آن زمان او گیتار را به عنوان یک خودآموخته مطالعه می کرد، اما خیلی بیشتر احساس می کند یک خواننده است تا یک گیتاریست واقعی. با اجرای زنده در برخی از برنامه های رادیویی به عنوان یک خواننده تلاش کنید و موفق شوید. از اینجا، او رهبر Garotos da Lua، یک گروه موسیقی پنج نفره شد، و با گروه تصمیم گرفت در سال 1950 به ریودوژانیرو نقل مکان کند. در ریو برای ژائو ژیلبرتو آشفته به نظر می رسد. به دلیل بی انضباطی او که اغلب باعث می شود تمرینات را از دست بدهد و برخی اجراهای زنده را از دست بدهد، از گروه اخراج می شود. از اینجا، او یک زندگی عالی را آغاز می کند، اغلب با دوستان می خوابد، در خیابان بازی می کند، و زندگی آشفته ای را پیش می برد که با سوء مصرف الکل و ماری جوانا مشخص شده است. در حلقه نوازندگانی که او در این دوره رفت و آمد داشت، قهرمانان دیگری از صحنه آینده برزیل مانند لوئیز بونفا و آنتونیو کارلوس جوبیم بزرگ نیز حضور داشتند.

اما دوست و نوازنده اش لوئیز تلس، نگران سلامتی خود، از او دعوت کرد تا به شهر کوچک پورتو آلگره نقل مکان کند. پس از یک لحظه آرامش احتمالی، گیلبرت به خانه نقل مکان می کندخواهرش، در Minas Gerais، جایی که او با وسواس زیادی خود را وقف گیتار می کند. او آهنگسازی می‌کند، می‌نوازد، آواز می‌خواند، زندگی انفرادی دارد، به‌عنوان یک ضداجتماعی کامل، به علاوه از جستجوی هر شغلی امتناع می‌کند. این باعث نگرانی اعضای خانواده او می شود که تلاش می کنند او را برای مدت کوتاهی در بیمارستان روانی سالوادور بستری کنند. اما اجرا کننده آینده آهنگ تاریخی "La garota de Ipanema" دیوانه نشد، او به سادگی بوسا نوا یا به قول آن سال ها سبک گیتار "لکنت" را کشف کرد که وابسته به استفاده از ساز در کلیدی بیش از همراهی نیست، بلکه به عنوان یک عنصر پشتیبان، همراه با صدا، اجرای موسیقی است. خواننده پس از یک هفته از بیمارستان آزاد شد، در سال 1956 دوباره به ریودوژانیرو رفت تا به دنبال جوبیم باشد تا آخرین ساخته های خود را به او تحویل دهد. پیانیست از طرف لیبل EMI که یکی از مهمترین آنها در آن سالها بود روی یک سری تنظیم کار می کرد و بلافاصله پتانسیل عالی همکارش را درک کرد. این آغاز یک انقلاب واقعی عامه پسند است.

در طول سال 1957 ژیلبرتو که با کشف خود جان تازه ای گرفت، "سبک جدید"، بوسا نووا، را به تمام محافل موسیقی در به اصطلاح "زونا سول" ریو آورد، و در میان نوازندگان این کلمه را گسترش داد و خود را ساخت. برای مردم شناخته شده است. سال بعد، دراو در سال 1958 اولین اثر خود را با نام "Chega de Saudade" با همکاری Jobim و Vinicio De Moraes منتشر کرد. این آلبوم نقطه عطفی در تاریخ موسیقی مدرن برزیل به حساب می آید و زمانی که منتشر می شود، بلافاصله به موفقیت های بزرگی دست می یابد، به طوری که مردم از "مانیا بوسا نوا" صحبت می کنند.

دهه 60

در موج موفقیت، ژائو ژیلبرتو دو اثر مهم دیگر را به ثمر رساند، که در آنها بسیار بیشتر از دیسک اول، تمام میراث محبوب برزیل را که از دهه 40 می‌آید مرور می‌کند. به بعد، دوباره آن را در یک کلید bossa پیشنهاد کنید. این دیسک ها به ترتیب "Amor O" و "Joao Gilberto" از سال 1960 و 1961 نامیده می شوند. در این سال ها ایالات متحده آمریکا نیز از این فضای موسیقی جدید که از برزیل آمده بود آگاه شد. دو نوازنده جاز چارلی برد و استن گتز به نمایندگی از وزارت ایالات متحده از برزیل بازدید می کنند و در جستجوی خود موسیقی ژیلبرتو را کشف می کنند. آلبوم آنها از آن دوره "Jazz samba" دیگر کلاسیک است که شامل چندین آهنگ از خواننده و گیتاریست برزیلی است. این آغاز یک همکاری مهم است که ژیلبرتو را به ایالات متحده می برد، کشوری که او تا سال 1980 در آنجا می ماند.

در سال 1963، "Getz / Gilberto" منتشر شد، یک آلبوم تاریخی، که در آن گیتاریست برزیلی و دوئت زیبای خواننده با ساکسیفونیست آمریکایی. علاوه بر این، به لطف این دیسک، همسر ژیلبرتو، آسترود، خود را به عموم مردم تحمیل می کند.تفسیر آهنگ "دختری از ایپانما" ساخته جوبیم که تبدیل به یک کلاسیک موسیقی پاپ می شود.

در سال 1968 ژیلبرتو در مکزیک اقامت می کند و آلبوم جدید خود "Ela È Carioca" را منتشر می کند. موفقیت دیگری، چیزی کمتر از به اصطلاح "آلبوم سفید" بوسا نوا، دومین "Joao Gilberto". شهرت خواننده سالوادور د باهیا باعث می شود که همیشه همکاری های جدیدی انجام دهد، استعدادهای جدیدی را کشف کند و در کنار هنرمندان بزرگ موسیقی کار کند. در همین حال، از آوریل 1965 او با میوچا، خواهر چیکو بوارک و همسر دومش پس از آسترود پیوند خورده است و با او "بهترین دو جهان" را به تاریخ 1972 ضبط می کند.

João Gilberto

دهه 80

یکی دیگر از آثار قابل توجه، پس از آلبوم "Amoroso"، "Brazil" محصول 1980 است که در آن ژیلبرتو با دیگر بزرگان موسیقی برزیل همکاری می کند. مانند ژیلبرتو گیل، کائتانو ولوسو و ماریا بتانیا. انتشار آلبوم همزمان با بازگشت این نوازنده اهل سالوادور به برزیل است، پس از تقریباً بیست سال گذراندن بین ایالات و مکزیک.

اگر برخی از «زندگی‌های مهم» مانند زندگی‌های مونترو در سال‌های 1986 و 1987 را کنار بگذاریم، آخرین اثری که در خور توجه است، «ژوآئو» از سال 1991 است که پس از بسیاری، تنها اثری است که ساخته‌های جوبیم را ندارد. . تنظیم توسط کلر فیشر انجام شده است و آلبوم شامل آهنگ های ایتالیایی، اسپانیایی، فرانسوی و انگلیسی است. از دوستان قدیمی برای همیشه، وجود داردفقط کائتانو ولوسو

آخرین سال‌های زندگی‌اش

ژوائو گیلبرتو که در خانه‌ای در لبلون، ریودوژانیرو بازنشسته شده بود، آخرین سال‌های زندگی‌اش را در آرامش کامل، به دور از مرکز توجه، حسادت به حریم خصوصی‌اش و نگاه از همه جهات زندگی کرد. برای فرار از مصاحبه ها و مهمتر از همه از جمعیت. دخترش ببل ژیلبرتو با میوچا نیز موسیقی‌دان است.

Joao Gilberto در 6 ژوئیه 2019 در ریو در سن 88 سالگی درگذشت.