بیوگرافی • تجربیات شدید

ماریانجلا ملاتو در 19 سپتامبر 1941 در میلان به دنیا آمد. در سطح تئاتر، اولین موفقیت های او در سال 1968 با "اورلاندو فوریوسو" اثر لوکا رونکونی به دست آمد. تایید تایید او چند سال بعد با "Alleluia brava gente" (1971)، یک کمدی موزیکال توسط گارینی و جیووانینی می آید.

روبه‌رو شدن با تعابیر و شخصیت‌های تعهد بزرگ با بازی در کمدی‌های "مدآ" اثر اوریپید (1986)، "فدرا" (1987)، "Vestire gli ignudi" اثر پیراندلو (1990)، "رام کردن زیرک» اثر شکسپیر (1992).

در سینما، در طول کار طولانی خود، ماریانجلا ملاتو این فرصت را دارد که نقش های دراماتیک را به شیوه ای ارزشمند با دیگر نقش های کلاسیک تر مرتبط با کمدی ایتالیایی جایگزین کند. او با چندین کارگردان بزرگ کار کرده است.

از فیلم های او می توان به "طبقه کارگر به بهشت ​​می رود" (1971، اثر الیو پتری) اشاره کرد. "Todo modo" (1976، اثر الیو پتری، با الهام از رمان همنام لئوناردو سیاسیا)؛ "امضای تو چیست؟" (1975، توسط سرجیو کوربوچی، با پائولو ویلیجو، آدریانو سلنتانو، رناتو پوزتو، آلبرتو سوردی)؛ "مایکل عزیز" (1976، اثر ماریو مونیچلی)؛ «گمشده و پیدا شده» (1979) و «رازهای مخفی» (1985)، نوشته جوزپه برتولوچی. «ونیز را فراموش کن» (1979) و «سرباز خوب» (1982)، اثر فرانکو بروساتی. "Il pap'occhio" (1980، توسط رنزو آربوره)؛ "پسرم، بی نهایت عزیز" (1985، توسط والنتینو اورسینی)؛ "متالورژیست میمیمجروح به افتخار» (1972)، «فیلم عشق ورزیدن» (1973) و «غرق سرنوشتی غیرعادی در دریای آبی آگوست» (1974)، اثر لینا ورتمولر (در فیلم‌های کارگردان ایتالیایی مهارت زوج ماریانجلا ملاتو و جیانکارلو جیانینی را به یاد می‌آورد؛ «کازوتو» (1977) و «مورتاچی» (1988)، ساخته سرجیو چیتی؛ «کمکم کن رویا باشم» (1980) ساخته پوپی آواتی از جمله تولیدات بین‌المللی ما به تفسیر او از ژنرال خالا در فیلم فوق العاده "فلش گوردون" (1980) اشاره می کنیم.

از دهه 90 برنامه درسی او شامل چندین درام تلویزیونی از جمله "رسوایی" (1990)، "یک زندگی در خطر" (1991) است. )، "دو بار بیست سال" (1995)، "وکیل زن" (1997).

تعهد تئاتری ماریانجلا ملاتو در طول سال ها با "Il lutto si addice ad Elettra" (1996) ادامه دارد؛ "La dame" د چز ماکسیم (1998)؛ "فدرا (1999)؛ "عشقی در آینه" و "مادر شجاعت" (2002)؛ "سنتور" (2004)؛ "چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد؟" (2005).

در همان دوره، برای سینما، در "La fine è noto" (1993، ساخته کریستینا کومنچینی) بازی کرد. "لندری کثیف" (1999، اثر ماریو مونیچلی)؛ "یک مرد محترم" (1999، اثر مائوریتزیو زاکارو).

در دهه 2000، او در فیلم‌های «احتمالاً عشق» (2001، ساخته جوزپه برتولوچی) کار کرد. "عشق برمی گردد" (2004، اثر سرجیو روبینی)؛ "بیا با من" (2005، اثر کارلو ونتورا). برای تلویزیون: "ربکا، همسر اول" (2008، توسط ریکاردومیلانی)، بازسازی فیلم هیچکاک به همین نام.

ماریانجلا ملاتو در 71 سالگی در 11 ژانویه 2013 به دلیل سرطان پانکراس در کلینیکی در رم درگذشت.