Biografie - Intense ervaringen

Mariangela Melato werd geboren in Milaan op 19 september 1941. Haar eerste theatrale successen kwamen in 1968 met Luca Ronconi's 'Orlando furioso'.

Zijn succes werd een paar jaar later bevestigd met 'Alleluia brava gente' (1971), een muzikale komedie van Garinei en Giovannini.

Hij pakte veeleisende voorstellingen en personages aan door te acteren in de toneelstukken 'Medea' van Euripides (1986), 'Phaedra' (1987), 'Vestire gli ignudi' van Pirandello (1990), 'La bisbetica domata' van Shakespeare (1992).

In haar lange filmcarrière heeft Mariangela Melato op bewonderenswaardige wijze dramatische rollen afgewisseld met meer klassieke rollen die verband houden met Italiaanse komedie. Ze heeft met verschillende grote regisseurs gewerkt.

Zijn films zijn onder andere "La classe operaia va in paradiso" (1971, van Elio Petri); "Todo modo" (1976, van Elio Petri, geïnspireerd door de gelijknamige roman van Leonardo Sciascia); "Di che segno sei?" (1975, van Sergio Corbucci, met Paolo Villaggio, Adriano Celentano, Renato Pozzetto, Alberto Sordi); "Caro Michele" (1976, van Mario Monicelli); "Oggetti smarriti" (1979) en "Segreti segreti" (1985), van Giuseppe Corbucci).Bertolucci; 'Dimenticare Venezia' (1979) en 'Il buon soldato' (1982), van Franco Brusati; 'Il papà occhio' (1980, van Renzo Arbore); 'Figlio mio, infinitamente caro' (1985, van Valentino Orsini); 'Mimì metallurgico ferito nell'onore' (1972), 'Film d'amore e d'anarchia' (1973) en 'Travolti da un insolito destino nell'azzurro mare d'agosto' (1974), van Lina Wertmüller (in de films van de Italiaanse regisseur is hetDenk aan de bravoure van het koppel Mariangela Melato en Giancarlo Giannini); "Casotto" (1977) en "Mortacci" (1988), van Sergio Citti; "Aiutami a sognare" (1980) van Pupi Avati. Van de internationale producties herinneren we ons zijn optreden als Generaal Khala in het fantastische "Flash Gordon" (1980).

Vanaf de jaren 1990 omvat zijn CV verschillende tv-drama's waaronder 'Scandal' (1990), 'A Life at Stake' (1991), 'Twenty Years Twice' (1995), 'The Women's Lawyer' (1997).

Mariangela Melato's theatrale betrokkenheid ging door de jaren heen verder met "Il lutto si befits Elettra" (1996); "La dame de Chez Maxim" (1998); "Fedra" (1999); "Un amore nello specchio" en "Madre Coraggio" (2002); "La Centaura" (2004); "Chi ha paura di Virginia Woolf?" (2005).

In dezelfde periode speelde hij voor de bioscoop 'La fine è nota' (1993, van Cristina Comencini); 'Panni sporchi' (1999, van Mario Monicelli); 'Un uomo perbene' (1999, van Maurizio Zaccaro).

In de jaren 2000 werkte hij mee aan de films 'L'amore probabilmente' (2001, van Giuseppe Bertolucci); 'L'amore ritorna' (2004, van Sergio Rubini); 'Vieni via con me' (2005, van Carlo Ventura). Voor tv: 'Rebecca, la prima moglie' (2008, van Riccardo Milani), remake van de gelijknamige Hitchcock-film.

Mariangela Melato overleed op 11 januari 2013 op 71-jarige leeftijd in een kliniek in Rome aan de gevolgen van alvleesklierkanker.