بیوگرافی • درام های کلاسیک انسانی

یوهان کریستوف فردریش فون شیلر، شاعر، نمایشنامه نویس و مورخ، در 10 نوامبر 1759 در مارباخ آم نکار (آلمان) به دنیا آمد. او پسر یک افسر ارتش بود و تحصیل کرد. قانون و پزشکی قبل از ورود به خدمت دوک وورتمبرگ. اولین نمایشنامه نویسی او در سال 1782 در تئاتر ملی مانهایم با اجرای موفق تراژدی "دزدها" (که سال قبل منتشر شد) انجام شد. این اثر ماجراهای یک قانون شکن آرمان گرا را در شورش علیه جامعه ای ناعادلانه و ظالم به نمایش می گذارد.

شیلر به مناسبت اجرا بدون مجوز دوک نشین را ترک می کند و در نتیجه دستگیر می شود: او همچنین از ساختن نمایشنامه های دیگر با روح برانداز منع شده است. او از زندان فرار می کند و در طول دهه بعد به طور مخفیانه در شهرهای مختلف آلمان زندگی می کند و از مانهایم و لایپزیک به درسدن و وایمار نقل مکان می کند.

آثار اولیه شیلر با تأکید شدید بر آزادی فرد و با نیروی دراماتیک مهم مشخص می شود: برای این مضامین آنها در قاب "Sturm und Drang" (طوفان و انگیزه) قرار می گیرند. یکی از مهم ترین جنبش های فرهنگی آلمان است که نام خود را از درام همنام در سال 1776 اثر ماکسیمیلیان کلینگر گرفته است. "Sturm und Drang" همراه با نئوکلاسیک به تولد رمانتیسیسم کمک خواهد کردآلمانی.

پس از مسنادیری، تراژدی های منثور "La congiura di Fiesco a Genova" و "Intrigo e Amore" که هر دو در سال 1784 اجرا شدند، می آیند. 1787، تبدیل شدن به نمایشنامه نویس رسمی تئاتر مانهایم. او با دون کارلوس نثر را برای پنتاپودیای آمبیک، نوعی متریک که در تراژدی‌های مختلف یونان باستان استفاده می‌شود، کنار گذاشت. در حالی که موضوع مبارزه با ظلم را مطرح می کند، دون کارلوس گذر شیلر به سمت کلاسیک گرایی را مشخص می کند که مشخصه کل مرحله دوم تولید اوست.

با شفاعت گوته، در سال 1789 کرسی تاریخ و فلسفه در ینا به او سپرده شد. چند سال بعد او مطالعه عمیق کانت و زیبایی شناسی را آغاز کرد. در سال 1793 شیلر "تاریخ جنگ سی ساله" را می نویسد. سپس فصل بزرگ شاهکارهای شیلر آغاز شد: در سال 1800 او "ماریا استواردا"، در 1801 "خدمتکار اورلئان"، در 1803 "عروس مسینا" و در سال 1804 "گوگلیلمو تل" را نوشت.

فعالیت پربار ادبی او به دلیل بیماری سل متوقف شد که منجر به مرگ فردریش شیلر در 9 مه 1805 در وایمار شد.

بسیاری از شاهکارهای او پس از مرگش به موسیقی تبدیل شدند. گروه کر «قصیده شادی» بتهوون برگرفته از برخی از ابیات قصیده «An die Freude» (به شادی) شیلر است. جوزپه وردیاو موسیقی «La Pulzella d'Orleans» (Giovanna d'Arco)، «I masnadieri»، «Intrigo e Amore» (Luisa Miller) و «Don Carlos» را خواهد ساخت.

درباره شیلر، نیچه می تواند بگوید: " شیلر، مانند دیگر هنرمندان آلمانی، معتقد بود که با داشتن شوخ طبعی، می توان با قلم در انواع موضوعات دشوار بداهه نوازی کرد. مقالات منثور او - از هر نظر الگویی از نحوه برخورد نکردن با مسائل علمی زیبایی شناسی و اخلاق - و خطری برای خوانندگان جوانی است که در تحسین شیلر شاعر، جرأت ندارند به متفکر و نویسنده شیلر فکر بد کنند. ".