بیوگرافی

• دوتا کوچی پونزونی و رناتو پوزتو
• تقدیس
• دهه 70
• از اولین حضورش در سینما تا جدایی
• دهه 90 و دیدارهای احتمالی
• دهه 2000

اورلیو پونزونی ، معروف به کوچی، در 11 مارس 1941 در میلان متولد شد. از طریق فوپا، 41 ساله، کوچکترین سه فرزند. او که از کودکی از پدری یتیم شده بود، توسط مادرش آدل بزرگ شد. او بعداً در دبیرستان مؤسسه فنی Cattaneo رفت و در آنجا با Renato Pozzetto آشنا شد. پس از نقل مکان به لندن در هجده سالگی، به ایتالیا بازگشت و با پوزتو همکاری هنری برقرار کرد.

دو نفر کوچی پونزونی و رناتو پوزتو

این دو در سال 1964 شغل دائمی در باشگاه Cab64 پیدا کردند و در مدت کوتاهی مورد توجه انزو جاناچی قرار گرفتند. ، که با کوچی و رناتو دوست می شود. به لطف این همکاری است که این زوج تصمیم می گیرند خود را وقف موسیقی نیز کنند (جاناچی در نوشتن بسیاری از آهنگ های آنها و تولید آنها در استودیو ضبط مشارکت می کند).

جاناچی: نابغه مطلق. کسی که وقتی با ما ملاقات کرد قبلاً «Scarp de'tenis» را ساخته بود و به او زنگ زدند تا چند شبی که پول بیشتری پرداخت می‌شود به او پیشنهاد دهند. اما انزو دو سال دست از کار کشید تا با ما خلوت کند، اول از همه زندگی کند و بعد با نمایش «سالتیمبانچی سی مورتو» به تماشای تئاتر بپردازد. در همین حالامپرساریوها با او تماس گرفتند تا او را استخدام کند، اما انزو پاسخ داد: "نمی توانم، من با کوچی و رناتو هستم" و آن طرف، شگفت زده، پرسید: "اما این دو اینجا چه کسانی هستند؟".<. 6> پونزونی و پوزتو در سال 1965 به دربی می رسند، باشگاهی معروف در میلان که در آن فرصتی برای قدردانی برای کمدی سورئال و در عین حال گیج کننده شان وجود دارد. در مواجهه با کمبود آشکار وسایل، کمدی آنها از مونولوگ های مزخرف، گنگ های بسیار سریع، اسکیت ها و آهنگ های گروتسک بهره می برد.

در حدود سال 1967 کوچی و رناتو توسط انریکو وایمه به رای آورده می‌شوند، که با توجه به اولین پخش یکشنبه‌اش به دنبال استعدادهای جدید می‌گردد: این برنامه "Quelli della Domenica" است که توسط مائوریتزیو کوستانزو، ایتالو ترزولی نوشته شده است. ، مارچلو مارکسی و خود وایمه، که از بازیگرانش نیز Ric and Gian مشهور و Paolo Villaggio هستند.

این برنامه، در حالی که از موفقیت آشکاری برخوردار بود، به ویژه توسط مقامات Rai، که برای درک کمدی کوچی و رناتو و همچنین تماشاگران حاضر در استودیو تلاش می‌کنند، قدردانی نمی‌کنند.

آنها می خواستند ما را بیرون کنند، اما موفق نشدند: افکار عمومی و مهمتر از همه جوانان در کنار ما بودند. "براوو هفت پلاس!" یا "مرغ حیوان باهوشی نیست" تا به حال جملات جالبی بر لبان همه بود. بچه های بیرون از مدرسه هم حرف ما را تکرار کردندآنها به شوخی می رقصیدند و می خواندند "من دریا را دوست دارم".

به لطف طرح "من دریا را دوست دارم"، با این حال، پونزونی و پوزتو در میان جوانان نفوذ کردند، تا جایی که رای در سال 1969 به آنها پیشنهاد داد. جفت یک انتقال جدید. این "یکشنبه است، اما بدون تعهد" است که آنها را در کنار جاناچی، ویلیجو و لینو توفلو می بیند.

همچنین ببینید: باربارا بوشه، بیوگرافی، تاریخ و زندگی Biografieonline

تقدیس

پس از شرکت در "Batto quattro" در رادیو، که توسط Gino Bramieri با مشارکت ریتا پاوون ابتدا و سپس ایوا زانیچی و کاترینا کاسلی اجرا شد، این دو موفق به دریافت جایزه شدند. تشکر قطعی از "Saltimbanchi si morto"، یک نمایش کاباره که در آن بسیاری از همکاران آنها از دربی (در واقع تافلو و جاناچی، و همچنین فلیس آندریاسی، گربه‌های ویکولو میراکولی، ماسیمو بولدی و تئو تئوکولی) حضور دارند.

دهه 70

در سال 1971 کوچی و رناتو با "Cose così" ساخته ترزولی و وایمی به رادیو بازگشتند و به تلویزیون بازگشتند، ابتدا با "هیچ وقت زود نیست" و سپس با "Riuscirà il Cav. Papà Ubu?"، یک برنامه منثور در لباس که به سه قسمت تقسیم شده است. در همان سال آنها در یک چرخ فلک برای تلویزیون های فیلیپس شرکت کردند. سپس آنها در سال 1972 در جشنواره dei Due Mondi در Spoleto با "گفتگوی دائماً قطع شده" اثر Ennio Flaiano شرکت کردند.

در همین حال آنها در کنار رافائلا کاررا در "Gran Varietà" در رادیو حضور دارند، قبل از اجرای برنامه‌ای از خودشان،«تو هرگز نمی‌دانی» به کارگردانی روبرتو دونوفریو. در مدت کوتاهی کوچی پونزونی و رناتو پوزتو با "خوب و بد" و "شاعر و کشاورز" به موفقیت چشمگیری در صفحه کوچک دست یافتند، در حالی که تصمیم گرفتند چندین پیشنهاد سینمایی را رد کنند.

همچنین ببینید: رومانو باتاگلیا، بیوگرافی: تاریخ، کتاب و حرفه

از اولین فیلم تا جدایی

اما بعدها پوزتو به تنهایی در فیلم های "Per amare Ofelia" و "La poliziotta" شرکت کرد، اما این زوج در سال 1974 "Milleluci" به همکاری ادامه دادند. قبل از اینکه شخصیت اصلی "Canzonissima" باشد، به لطف آن کوچی و رناتو هر شب توسط میانگین بیست و دو میلیون بیننده، بین 7 اکتبر 1974 تا 6 ژانویه 1975 دیده می شوند. این آخرین انتقالی است که این دو به طور رسمی در آن شرکت می کنند. ، حتی اگر در سال 1975 آهنگ تم برنامه با عنوان " و زندگی، زندگی " تبدیل به یک آهنگ واقعی شود.

در سال 1976 کوچی پونزونی اولین فیلم خود را در "Cuore di cane" به کارگردانی آلبرتو لاتوادا انجام داد، در حالی که با پوزتو در "Sturmtruppen" به کارگردانی سالواتوره سامپری بازی کرد. این دو همچنین در «سه ببر علیه سه ببر» ساخته سرجیو کوربوچی و در سال 1978 با «Io tigro, tu tigri, loro tigra» به کارگردانی جورجیو کاپیتانی به سینما بازگشتند. در ادامه این زوج از هم جدا می شوند.

نه برای نزاع، هرگز یک بار در چندین سال بحث نشده است. فقط این بود که همه باید راه را می رفتند. رناتوسینما، من تئاتر، بنابراین میلان را به مقصد رم ترک کردم. من هم چند فیلم خوب روی دیوارم دارم، با آلبرتو سوردی (عقل متعارف نجابت و مارکیز گریلو) و ماکس فون سیدو (قلب سگ) کار کردم، اما برای زنده ماندن فیلم های بدی هم ساختم که مطمئنا امروز دوباره تکرار نمیکنم پس از بازی با رناتو در گفتگوی دائماً قطع شده (جشنواره اسپولتو، 1972) توسط انیو فلیانو بی نظیر، تأیید کردم: تئاتر دنیای من بود.

دهه 90 و دیدار مجدد

در آغاز دهه نود شایعاتی مبنی بر بازگشت کوچی و رناتو به گوش می رسد و در واقع دو دیدار مجدد زودگذر در سال 1991 در تلویزیون در برنامه های "And Company" و "Serata d'onore" رخ می دهد. سال بعد کوچی به گروه بازیگران «Su la testa!»، یک نمایش کمدی به رهبری پائولو روسی پیوست.

بعد از تلاش ناموفق پیرو چیامبرتی برای بازگرداندن پونزونی و پوزتو در "فارغ التحصیل"، این دو در واقع در سال 1996 دوباره شروع به همکاری برای فیلمبرداری مینی سریال برای رایونو کردند. این تله فیلم که ابتدا «کارآگاه تصادفی» نام داشت، تنها در سال 1999 با عنوان «مه در وال پادانا» فیلمبرداری شد و در ژانویه 2000 از رایونو پخش شد.

دهه 2000

پس از آن، کوچی و رناتو مهمان «Uno di noi» به رهبری جیانی موراندی و «Novecento» با پیپو بائودو بودند.«متولد میلان» با جورجیو فالتی و «متولد با پیراهن» با کاتنا فیورلو. در سال 2005 این زوج به گروه کمدین‌های " Zelig Circus " که در کانال 5 پخش می‌شد، پیوستند، که آهنگ "Libe-libe-là" را به عنوان آهنگ اصلی خود دارد که قدمت آن به سی سال قبل بازمی‌گردد.

در سال 2007، کوچی و رناتو "ما برای ما کار می کنیم" را در Raidue رهبری کردند و آلبوم "تا زمانی که سلامتی وجود دارد" را منتشر کردند و سپس "شنا با اشک در چشمان من" را در تئاتر ارائه کردند. . در سینما، آنها در "عشقی ساخته شده به اندازه" بازی می کنند، که با این حال به یک شکست تبدیل می شود.

در سال 1387 با نمایش "یک زوج خیانتکار" به تئاتر بازگشتند و در سال 2010 در "تا سلامتی هست" روی صحنه رفتند.