بیوگرافی

بسیاری او را با نام سنت نیکلاس باری می شناسند، اما این قدیس به نام های سنت نیکلاس میرا، سنت نیکلاس بزرگ، یا سنت نیکلاس از میرا نیز شناخته می شود. لورن، سنت نیکلاس و سنت نیکلاس. سن نیکولا احتمالاً مقدسی است که بیشترین تعداد حمایت را در ایتالیا دارد.

شهرت سن نیکولا جهانی است، آثار هنری، بناهای تاریخی و کلیساها در سراسر جهان به او تقدیم شده است. اطلاعات مشخصی از زندگی او زیاد نیست. نیکولا متعلق به یک خانواده ثروتمند در پاتارا دی لیسیا، منطقه ای که مطابق با ترکیه امروزی است، در 15 مارس سال 270 به دنیا آمد. نسبت به دیگران این خصوصیات باعث شد که او به عنوان اسقف میرا منصوب شود.

به محض انتخاب شدن، سنت می گوید که نیکولا شروع به معجزه می کند. طبیعتاً این اپیزودهای شگفت انگیز مستند نشده اند، بنابراین ممکن است رویدادهای واقعی باشند اما با عناصر فانتزی "چشیده" شده باشند.

می گویند سنت نیکلاس سه مرد جوان مرده را زنده کرد و طوفان دریایی وحشتناکی را آرام کرد. او که به خاطر ایمانش تحت آزار و اذیت قرار گرفت، در زمان امپراتور دیوکلتیان زندانی و تبعید شد، در سال 313، زمانی که توسط کنستانتین آزاد شد، فعالیت رسولی خود را از سر گرفت.

بر اساس منابع آن دوره در سال 325 نیکلاس در شورای نیقیه شرکت می کند. در طول مجلس، نیکولا کلمات تند را علیه آن بیان می کندآریانیسم در دفاع از مذهب کاتولیک. تاریخ و مکان مرگ سنت نیکلاس مشخص نیست: شاید در میرا در 6 دسامبر 343 در صومعه سیون.

پرسش سنت نیکلاس در مذهب کاتولیک، در کلیسای ارتدکس و در سایر اعترافات متعلق به مسیحیت وجود دارد. شکل او با اسطوره بابا نوئل (یا کلاوس) مرتبط است که در ایتالیا بابانوئل است، مرد ریشویی که زیر درخت کریسمس برای کودکان هدیه می آورد. پس از مرگ سنت نیکلاس، آثار تا سال 1087 در کلیسای جامع میرا باقی ماند.

سپس، هنگامی که میرا توسط مسلمانان محاصره می شود، شهرهای ونیز و باری برای تصاحب آثار مقدس و آوردن آنها به غرب با هم رقابت می کنند. شصت و دو ملوان از باری یک سفر دریایی را سازماندهی می کنند، موفق می شوند بخشی از اسکلت سن نیکولا را بدزدند و به شهر خود بیاورند، در 8 مه 1087 .

آثار به طور موقت در یک کلیسا قرار داده می شود، بعدها کلیسایی به افتخار قدیس ساخته می شود. پاپ اوربان دوم بقایای قدیس را در زیر محراب قرار می دهد. به زودی باسیلیکا به نقطه ملاقات کلیسای شرق و کلیسای غرب تبدیل می شود. در سرداب باسیلیکا، آیین های شرقی و ارتدکس هنوز هم امروزه برگزار می شود.

از آن زمان 6 دسامبر (تاریخ درگذشت سنت نیکلاس) و 9 مه (تاریخ ورود آثار به شهر) به تعطیلات رسمی شهر باری تبدیل می شود. Nicola di Myra بنابراین تبدیل به " Nicola di Bari " می شود.

ونیز همچنین قطعاتی متعلق به San Nicola را در اختیار دارد که مردم باری قادر به برداشتن آنها نبودند. در سالهای 1099-1100 ونیزی ها به قصد بردن بقایای قدیس که با باری اختلاف داشتند به میرا رسیدند.

San Nicolò به عنوان محافظ ملوانان و ناوگان دریایی Serenissima شناخته می شود.

سن نیکولا حافظ ماهیگیران، ملوانان، داروسازان، کوپرها، عطاری ها، دختران در سن ازدواج، دانش آموزان مدرسه، قربانیان خطاهای قضایی، وکلا، تجار و بازرگانان به حساب می آید.

در برخی از کشورهای اروپایی، آیین سنت نیکلاس رواج دارد. از جمله:

• سوئیس؛
• اتریش؛
• بلژیک؛
• استونی؛
• فرانسه؛
• جمهوری چک؛
• آلمان.