Biografie

Velen kennen hem als Sint Nicolaas van Bari maar de heilige staat ook bekend als Sint Nicolaas van Myra, Sint Nicolaas de Grote, of Sint Nicolaas van Lotharingen, Sint Nicolaas en Sint Nicolaas. Sinterklaas is waarschijnlijk de heilige met het grootste aantal beschermheiligen in Italië.

De reputatie van Sinterklaas is universeel, kunstwerken, monumenten en kerken zijn over de hele wereld aan hem gewijd. Er is weinig zekere informatie over zijn leven. Nicolaas behoorde tot een rijke familie en werd geboren in Patara in Lycië, een regio die overeenkomt met het huidige Turkije, op 15 maart in het jaar 270.

Al op jonge leeftijd toonde Nicolaas een liefdadige geest en vrijgevigheid ten opzichte van anderen. Deze kwaliteiten waren gunstig voor zijn benoeming tot bisschop van Myra.

Eenmaal gekozen begon Nicolaas volgens de overlevering wonderen te verrichten. Natuurlijk zijn deze wonderbaarlijke episodes niet gedocumenteerd, dus het kunnen echte gebeurtenissen zijn, maar 'gekruid' met fantasie-elementen.

Er wordt gezegd dat Sinterklaas Vervolgd om zijn geloof, gevangen en verbannen onder keizer Diocletianus, hervatte hij zijn apostolische activiteiten in 313, toen hij werd vrijgelaten door Constantijn.

Volgens bronnen uit die tijd woonde Nicolaas in 325 het Concilie van Nicea bij. Tijdens de bijeenkomst sprak Nicolaas harde woorden tegen het arianisme ter verdediging van de katholieke godsdienst. De datum en plaats van de dood van Nicolaas zijn niet zeker: misschien in Myra op 6 december 343, in het klooster van Sion.

De cultus van Sinterklaas is aanwezig in de katholieke religie, de orthodoxe kerk en andere christelijke denominaties. Zijn figuur is gekoppeld aan de mythe van Kerstman (of Klaus) die in Italië Babbo Natale is, de bebaarde man die cadeautjes brengt aan de kinderen onder de kerstboom. Na de dood van Sinterklaas bleven de relikwieën tot 1087 in de Kathedraal van Myra .

Toen Myra werd belegerd door de moslims, werden de steden van Venetië e Bari Ze wedijveren om de relikwieën van de heilige en brengen ze naar het Westen. Tweeënzestig zeelieden uit Bari organiseren een maritieme expeditie, slagen erin een deel van het skelet van Sinterklaas te stelen en brengen het terug naar hun stad, de 8 mei 1087 .

De relikwieën werden tijdelijk in een kerk geplaatst, later werd de Basiliek gebouwd ter ere van de heilige. Paus Urbanus II plaatste de overblijfselen van de heilige onder het altaar. Al snel werd de Basiliek een ontmoetingsplaats tussen de Kerk van het Oosten en de Kerk van het Westen. In de crypte van de Basiliek worden nog steeds oosterse en orthodoxe riten gevierd.

Sindsdien is de 6 december (sterfdatum van Sinterklaas) en de 9 mei (datum van aankomst van de relikwieën in de stad) worden feestdagen voor de stad Bari. Nicolaas van Myra wordt dan ' Nicolaas van Bari ".

Venetië bezit ook enkele fragmenten van Sinterklaas In 1099-1100 arriveerden de Venetianen in Myra met de bedoeling de relikwieën van de heilige, die met Bari werden betwist, weg te nemen. De weinige overblijfselen die werden gevonden, werden bewaard in de Abdij van San Nicolò del Lido .

San Nicolò wordt uitgeroepen tot beschermer van de zeelieden en de marinevloot van de Serenissima.

Sinterklaas wordt beschouwd als de Beschermer van vissers, zeelieden, apothekers, kuipers, parfumeurs, huwbare meisjes, schoolkinderen, slachtoffers van gerechtelijke dwalingen, advocaten, kooplieden en handelaren.

In sommige Europese landen is de cultus van Sinterklaas wijdverbreid:

• Zwitserland;
• Oostenrijk;
• België;
• Estland;
• Frankrijk;
• Tsjechië;
• Duitsland.