Biografie - Lange artistieke continuïteit

Lucio Dalla werd op 4 maart 1943 in Bologna geboren en begon al op jonge leeftijd muziek te maken. Op veertienjarige leeftijd stapte hij over van accordeon op klarinet. Na zijn verhuizing naar Rome sloot hij zich aan bij een ensemble, de Second Roman New Orleans Jazz Band. In 1960 trad hij op met de muziekgroep 'Flipper'. Het keerpunt kwam in 1963 toen Gino Paoli hem aanbood als producer bij Cantagiro. In 1964 werd hij lid van deHij nam 'Lei' en 'Ma questa sera' op, maar zonder succes.

Lucio Dalla debuteerde in 1966 op het Sanremo Festival met "Paff...Bum", gekoppeld aan Jeff Beck's "Yardbirds". In 1967 was hij de achtergrondzanger van Jimi Hendrix tijdens een concert in de Piper in Milaan. Zijn eerste album "1999" (1966) werd uitgebracht. Dit werd gevolgd door "Terra di Gaibola" (1970, met Gianni Morandi's "Occhi di ragazza") en in 1971 door "Storie di casa mia", met nummers als "Il gigante e la bambina", "Itaca", "La casabij de zee".

Van 1974 tot 1977 werkte hij samen met de Bolognese dichter Roberto Roversi en richtte hij zijn productie op de burgerlijke inhoud. Samen creëerden ze drie belangrijke albums: 'Il giorno aveva cinque teste', 'Anidride solforosa' en 'Automobili'.

In 1977, nadat hij zijn samenwerking met Roversi had opgezegd, werd hij zijn eigen tekstschrijver. Hij schreef 'Com è profondo il mare', dat in 1978 werd gevolgd door 'Lucio Dalla'. Het album bevat klassiekers als 'Anna e Marco' en 'L'anno che verrà'.

Voor de Bolognese artiest waren de jaren tachtig een decennium vol populaire bijval en verkooprecords. 1979 en 1981 waren cruciaal. Hij trad live op met zijn collega Francesco De Gregori in de Banana Republic tour (vandaar de gelijknamige 'live'). 1980 bracht 'Dalla' uit, met het verbluffende 'La sera dei miracoli', 'Cara' en 'Futura'. 1981 bracht 'Lucio Dalla (Q Disc)', '1983' in 1983.en 'Georganiseerd reizen' in 1984.

In 1985 verscheen het album 'Bugie' en in 1986 'Dallamericaruso'. Op dit album staat het nummer 'Caruso', door critici erkend als Dalla's meesterwerk. Er werden meer dan acht miljoen exemplaren van verkocht en het nummer werd in dertig versies opgenomen, waaronder de versie van Luciano Pavarotti. Het nummer circuleerde in landen over de hele wereld.

In 1988 werd een ander winnend koppel gevormd: Lucio Dalla en Gianni Morandi. Ze schreven samen een album, 'Dalla/Morandi', dat werd gevolgd door een triomftocht langs de meest fascinerende kunstpodia in Italië die de popmuziek nog nooit had bereikt.

In 1990 presenteerde hij zijn nieuwe nummer 'Attenti al lupo' op televisie en het daaropvolgende album 'Cambio'. De plaat verkocht bijna 1.400.000 exemplaren. Daarna volgde een langdurige tournee, gedocumenteerd in het live-album 'Amen' en, in 1994, het album 'Henna'. 1996 markeerde opnieuw een opnamesucces met het album 'Canzoni', waarvan meer dan 1.300.000 exemplaren werden verkocht.

In de zomers van 1998 en 1999 trad hij op in concert, begeleid door het 76-koppig Symfonisch Muziekorkest, onder leiding van Maestro Beppe D'Onghia. Hij herinterpreteerde zijn beroemdste liedjes, opnieuw gearrangeerd in een symfonische toonsoort.

Op 9 september 1999 bracht hij 'Ciao' uit, precies drieëndertig jaar na zijn eerste album met de titel 1999. Het album bevat elf nummers, geproduceerd en gearrangeerd door Mauro Malavasi. De tiltle-track 'Ciao' werd de radiotrack van de zomer van 1999. Het album werd dubbel platina.

Op 12 oktober 2001 werd 'Luna Matana' uitgebracht, volledig geschreven en geproduceerd op de Tremiti Eilanden. Er waren talrijke cameo's: Carmen Consoli, Gianluca Grignani en Ron. Het album bevat elf nieuwe nummers, waaronder de lanceringssingle Siciliano.

Naast auteur en vertolker van onvergetelijke liedjes is Dalla ook talentscout. Zijn platenlabel Pressing S.r.l., dat Ron, Luca Carboni, Samuele Bersani lanceerde en de artistieke wedergeboorte van Gianni Morandi mogelijk maakte, is gevestigd in Bologna. Zijn werk als filmmuziekcomponist maakt ook deel uit van deze activiteit. Hij is de auteur van soundtracks voor films van MarioMonicelli, Michelangelo Antonioni, Carlo Verdone, Giacomo Campiotti en Michele Placido. Hij opende ook de kunstgalerie No Code in Via dei Coltelli in Bologna.

Hij waagde zich aan klassieke muziek in Prokofjevs 'Peter en de Wolf' in 1997. Hij werkte samen met de dichter Roberto Roversi. Samen maakten ze een album met 6 niet eerder uitgebrachte liedjes, niet te koop maar geschonken aan de Universiteit van Bologna, dat meteen een collector's item en een cultobject werd.

Hij is de auteur van succesvolle televisieprogramma's: Te vojo bene assaie, Capodanno, RaiUno - Taxi, Rai Tre - S.Patrignano en niet in de laatste plaats het programma met Sabrina Ferilli, 'La Bella e la Besthia' (2002).

In 2008 ensceneerde Lucio Dalla John Gay's 'The Beggar's Opera', uitgevoerd door zangeres en actrice Angela Baraldi en Peppe Servillo van Avion Travel. In juli van datzelfde jaar presenteerde hij het officiële volkslied van het Italiaanse Olympische team, getiteld 'One Man Can Win the World', gecomponeerd voor de Olympische Spelen in Peking.

Op 10 oktober 2009 werd de single 'Can you hear me?' gedraaid op de radio, vooruitlopend op de release van het album 'Angles in the Sky'. 2010 opende met het nieuws van een concert van Dalla samen met Francesco De Gregori, dertig jaar na 'Banana Republic'.

Veertig jaar na zijn laatste deelname keerde hij terug naar het Sanremo Festival in februari 2012, waar hij de jonge singer-songwriter Pierdavide Carone begeleidde met het nummer 'Nanì', waarvan Dalla co-auteur was. Een paar dagen later, terwijl hij op tournee was in Montreux (Zwitserland), overleed Lucio Dalla plotseling op 1 maart 2012 aan een hartaanval. Hij zou drie jaar 69 zijn geworden.dagen later.