Biografia - Maska i charyzma

Pochodzący z zamożnej rodziny nowojorczyk, książę filmowych "twardzieli" urodził się 25 grudnia 1899 r. Po porzuceniu szkoły i odbyciu służby w marynarce wojennej, skierował swoje zainteresowania w stronę show-biznesu, pracując dla impresario teatralnego Williama Brady'ego i debiutując jako aktor na deskach teatru. Publiczność i krytycy zaczęli zwracać na niego uwagę, gdy zagrał wDuke Mantee w scenicznej adaptacji "Skamieniałego lasu".

Przed 1941 rokiem wziął udział w wielu produkcjach, głównie z gatunku kryminału (ale także w kilku westernach i horrorze fantasy), z których niektóre zostały zapamiętane bardziej ze względu na obecność prestiżowych bohaterów niż jego występy. Ale kiedy John Huston obsadził go w roli Sama Spade'a w "Tajemnicy jastrzębia", sukces był bezwarunkowy. Aktor i reżyser stworzyli postać Bogarta,sardoniczny i szorstki, który w kolejnych testach wzbogacony jest o interesujące introspektywne podteksty.

Jednakże, jak pisze Pino Farinotti: W przeciwieństwie do wielkich gwiazd tamtej epoki, Bogart jest mały i normalny, a nawet nie ma silnych cech ekspresyjnych, ale ma pewną osobliwą, nieco cierpiącą maskę, która działa [...]. Bogart, który "mozolnie" ugruntował swoją pozycję w porównaniu do swoich współczesnych, którzy w każdym razie byli bardziej utalentowani niż on, miał szczęście. Jego "normalna, ale silna" maska posiadała rodzaj zdezorientowanej, nieświadomej nowoczesnościco przyniosło mu pośmiertny wizerunek i sukces wykraczający poza jego rzeczywiste cechy ".

Z zastrzeżeniem tych ograniczeń, jego nieśmiertelna charyzma pozostaje. Znużony i odkupiony banita z Raulem Walshem w "A Bullet for Roy", romantyczny i małomówny poszukiwacz przygód w "Casablance" Curtiza, zagrał najróżniejsze role. U Howarda Hawksa jest detektywem Marlowe'em w "Wielkim śnie", ponownie u Hustona jest kanciastym żeglarzem w "Afrykańskiej królowej" lub weteranem w "Koralowej wyspie".

Od końca lat 40. Bogart, idol publiczności i osoba publiczna znana ze swoich nonkonformistycznych wyborów, kontynuował pracę z mniejszym zapałem i zaangażowaniem, odkrywając na nowo swój magnetyzm tylko z wrażliwymi reżyserami, którzy powierzają mu trudne i kontrowersyjne postacie ("The Caine Mutiny") lub którzy katapultują go bezmyślnie w komedię ("Sabrina").

Dojrzały mężczyzna, ale wciąż obdarzony wielkim urokiem, wypełnił kroniki skandali swoją miłością do bardzo młodej Lauren Bacall, swoją pasją do morza i alkoholu, swoim nieugiętym charakterem i zjadliwym poczuciem ironii wobec prasy i systemu gwiazd, a także swoją długą i rozpaczliwą chorobą (zmarł 14 stycznia 1957 roku na raka płuc).

Ukochany za życia i żywy w legendzie (Woody Allen przerabia jego legendę w "Try Again Sam"), Bogart na ekranie jest głębokim spojrzeniem zatopionym w melancholijnych wspomnieniach, indywidualistycznym duchem, który nie ma złudzeń co do otaczającego go świata, wrażliwym człowiekiem kryjącym się za zewnętrzną postacią twardziela. Klasyczny i jednocześnie niezwykle współczesny bohater. Niepowtarzalny, nawet w sposobie, w jaki pali i pali papierosynieunikniony papieros.