Biografie - Masker en charisma

De prins van de cinematografische 'stoere jongens', een New Yorker uit een rijke familie, werd geboren op 25 december 1899. Nadat hij van school was gegaan en bij de marine had gediend, richtte hij zijn interesses op de showbusiness. Hij werkte voor theaterimpresario William Brady en maakte zijn debuut als acteur op theaterpodia. Publiek en critici begonnen hem op te merken toen hij speelde inDuke Mantee in de toneelbewerking van 'Petrified Forest'.

Vóór 1941 nam hij deel aan veel producties, voornamelijk van het misdaadgenre (maar ook aan een paar westerns en een fantasy-horror), waarvan sommige meer herinnerd worden om de aanwezigheid van prestigieuze hoofdrolspelers dan om zijn prestaties. Maar toen John Huston hem castte in de rol van Sam Spade in 'The Mystery of the Hawk', was het succes onvoorwaardelijk. Acteur en regisseur creëerden het personage Bogart,sardonisch en hard, wat wordt verrijkt met interessante introspectieve ondertonen in de proeven die volgen.

Maar, zoals Pino Farinotti schrijft: In tegenstelling tot de grote sterren uit die tijd is Bogart klein en normaal, en hij heeft niet eens sterke expressieve kwaliteiten, maar hij heeft wel een bepaald eigenaardig, ietwat lijdend masker dat werkt [...]. Bogart had geluk omdat hij zich 'moeizaam' had gevestigd in vergelijking met zijn tijdgenoten, die in ieder geval begaafder waren dan hij. Zijn 'normale maar sterke' masker bezat een soort verwarde, onbewuste moderniteitwat hem postuum een imago en succes opleverde die zijn werkelijke kwaliteiten te boven gingen ".

Ondanks deze beperkingen blijft zijn onsterfelijke charisma overeind. Als vermoeide en verloste outlaw met Raul Walsh in 'A Bullet for Roy', een romantische en zwijgzame avonturier in Curtiz's 'Casablanca', heeft hij de meest uiteenlopende rollen gespeeld. Met Howard Hawks is hij de detective Marlowe in 'The Big Sleep', weer met Huston is hij de hoekige bootsman in 'The African Queen' of de veteraan in 'Coral Island'.

Sinds het einde van de jaren veertig is Bogart, een idool van het publiek en een publiek figuur die bekend stond om zijn non-conformistische keuzes, met minder gedrevenheid en toewijding blijven werken. Hij herontdekte zijn aantrekkingskracht alleen bij gevoelige regisseurs die hem moeilijke en controversiële personages toevertrouwden ('The Caine Mutiny') of die hem onbedachtzaam in de komedie katapulteerden ('Sabrina').

Als volwassen man, maar nog steeds begiftigd met een grote charme, vulde hij de schandaalkronieken met zijn liefde voor de piepjonge Lauren Bacall, zijn passie voor de zee en voor alcohol, zijn hardnekkige karakter en bijtende gevoel voor ironie tegenover de pers en het sterrensysteem, en zijn lange en wanhopige ziekte (hij stierf op 14 januari 1957 aan longkanker).

Geliefd bij leven en levend in de legende (Woody Allen herschrijft zijn legende met 'Try Again Sam'), is Bogart op het scherm de diepe blik verdronken in melancholische herinneringen, de individualistische geest die zich geen illusies maakt over de wereld om hem heen, de kwetsbare man achter het stoere uiterlijk. Een klassieke en tegelijkertijd buitengewoon moderne held. Onnavolgbaar, zelfs in de manier waarop hij opsteekt en rooktde onvermijdelijke sigaret.