Βιογραφία - Ρωσικό πνεύμα

Ο Ρώσος πολιτικός Μπόρις Γέλτσιν (Borís Nikoláevič Él'cin) γεννήθηκε την 1η Φεβρουαρίου 1931 σε ένα ταπεινό χωριό των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, με το ακανόνιστο και μη φιλικό όνομα Μπούκτα.

Τα διανοητικά του ταλέντα και η λαμπρή ικανότητά του στα επιστημονικά μαθήματα του επέτρεψαν να εγγραφεί στο Πολυτεχνείο Ουράλ- οι σπουδές που έκανε θα του επέτρεπαν αργότερα να ακολουθήσει καριέρα στον τομέα των κατασκευών, αν και σύντομα τον κυρίευσε το πολιτικό πάθος.

Εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης το 1961 και, χάρη στη διαλεκτική και το χάρισμά του, σύντομα έγινε γραμματέας του κόμματος στην περιοχή του Σβερντλόφσκ. Ήταν η δεκαετία του 1970 και ενώ όλος ο κόσμος βίωνε αντιφατικές αλλά και συναρπαστικές διεργασίες, πολλές από αυτές υπό τη σημαία της κομμουνιστικής ιδεολογίας, η Ρωσία βρισκόταν σε μια δραματική κατάστασημιζέρια και φτώχεια, αδυνατώντας να ανακάμψει οικονομικά λόγω της ασφυκτικής πολιτικής των ηγετών της.

Η δημόσια εικόνα του Μπόρις Γέλτσιν αυτή την περίοδο εμφανίζεται κάπως αμαυρωμένη, αλλά ο άνθρωπος που επρόκειτο να γίνει ο κύριος αντίπαλος του μεταρρυθμιστή Γκορμπατσόφ εισάγεται στην Κεντρική Επιτροπή από τον τελευταίο (για να προστεθεί αργότερα ο νέος γραμματέας Οικονομίας Ryzhkov). Ο Γέλτσιν, ωστόσο, πατάει στο έδαφος και είναι ακατάλληλος για αυτόν τον ρόλο, αν και με κύρος.

Το 1985, τον βρίσκουμε να προάγεται ως επικεφαλής του παραρτήματος του κόμματος στη Μόσχα.

Ο Μπόρις Γέλτσιν, ρήτορας με εκλεπτυσμένη φλέβα, με τάση να λειαίνει τις αιχμές στη λεκτική πολεμική, καθώς και στη σύλληψη μεταρρυθμιστικού έργου, είναι, ωστόσο, εξίσου πεισματικά αποφασισμένος να καταπολεμήσει τους διεφθαρμένους μηχανισμούς που γεννά η πολιτική της Μόσχας, ένας τεράστιος γραφειοκρατικός "οργανισμός" που λειτουργεί πρακτικά με δωροδοκίες. Όταν καταφέρνει να εκλεγεί στο Πολιτικό Γραφείο, επιδιώκει τον ίδιο στόχο μετολμηρή πεποίθηση, που στέκεται αποφασιστικά ενάντια στην επικρατούσα "τάση".

Η πραγματικά κρίσιμη στιγμή ήρθε το 1987, όταν σε μια συνεδρίαση της ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής καταφέρθηκε εναντίον της ηγεσίας του Συντηρητικού Κόμματος, κατηγορώντας την ότι εναντιώθηκε στη μεγάλη οικονομική μεταρρύθμιση που πραγματοποίησε ο Γκορμπατσόφ (τη λεγόμενη Περεστρόικα)- ως αποτέλεσμα αυτής της πύρινης παρέμβασης, υποβιβάστηκε στον ταπεινό βαθμό του διαχειριστή του Ταχυδρομείου.

Ωστόσο, το όνομά του επανήλθε στο προσκήνιο το 1989, όταν εξελέγη στο νέο Κογκρέσο των Αντιπροσώπων της Σοβιετικής Ένωσης και, τον Ιούνιο του 1991, ακόμη και Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Η καινοτομία και οι μεταρρυθμίσεις που εισήγαγε ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ενόχλησαν τόσο πολύ τους σοβιετικούς εξουσιαστές που έφτασαν στην ακραία συνέπεια να σχεδιάσουν πραξικόπημα εναντίον του. Ο Γέλτσιν, ωστόσο, κατάφερε να αποτρέψει τους συντηρητικούς από την απερίσκεπτη χειρονομία, με άμεση συνέπεια να αυξηθεί πάρα πολύ η πολιτική του επιρροή. Ωστόσο, η ρωσική κρίση ενίσχυσε τηνπεραιτέρω εξαιτίας της διασπασμένης πλέον ενότητας που κρατούσε τη χώρα ενωμένη, η οποία σύντομα θα οδηγούσε σε εσωτερική ρήξη, οδηγώντας στη δημιουργία πολυάριθμων δορυφορικών κρατών.

Παρά ταύτα, η μεταρρυθμιστική δράση του Γέλτσιν δεν γνωρίζει ανάπαυση, παρόλο που αντιτίθεται συνεχώς και ανοιχτά, όπως αναφέρθηκε, από συντηρητικά μέλη της σοβιετικής ιεραρχίας.

Στη συνέχεια προκήρυξε δημοψήφισμα για να εξετάσει την κοινή γνώμη σχετικά με τα σχέδιά του, προτείνοντας με την ευκαιρία ένα νέο σύνταγμα για τη Ρωσία.

Τα τελευταία χρόνια της προεδρίας του, η δημοτικότητα και η συναίνεσή του υπέστησαν σοβαρό πλήγμα λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης από την οποία η Ρωσία φαίνεται να μην μπορεί να ξεφύγει, καθώς και λόγω των αποφάσεων που έλαβε σχετικά με την Τσετσενία, οι οποίες οδήγησαν σε πόλεμο και σκληρή αντιπαράθεση με τους ανεξάρτητους της περιοχής αυτής.

Τον Αύγουστο του 1999, όταν άρχισε ο δεύτερος πόλεμος στην Τσετσενία, ο Γέλτσιν διόρισε τον Βλαντιμίρ Πούτιν πρωθυπουργό και "διάδοχό" του. Στο τέλος του έτους παραιτήθηκε, παραδίδοντας την εξουσία στον Πούτιν.

Με την πάροδο των ετών, τα σοβαρά προβλήματα υγείας που πάντα ταλαιπωρούσαν τον Γέλτσιν (ορισμένα από αυτά αποδίδονταν κακόβουλα στην κατάχρηση αλκοόλ) δεν μπορούσαν να αποσιωπηθούν και μάλιστα αποτέλεσαν το μεγαλύτερο πρόβλημά του κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης του 1997. Ο Μπόρις Γέλτσιν πέθανε σε ηλικία 76 ετών στις 23 Απριλίου 2007 από καρδιακές επιπλοκές.