بیوگرافی • سرعت شدید رنج

• دهه های 50 و 60
• دهه های 70 و 80
• آخرین سال های آملیا راسلی

آملیا روسلی در 28 مارس 1930 در پاریس، دختر ماریون کیو، از فعالان حزب کارگر بریتانیا، و کارلو روسلی، تبعیدی ضد فاشیست (بنیانگذار Giustizia e Libertà ) به دنیا آمد. و نظریه پرداز سوسیالیسم لیبرال .

در سال 1940، که هنوز کودک بود، به دنبال ترور توسط کاگولاردها (شبه نظامیان فاشیست)، پدر و عمویش نلو، به سفارش بنیتو موسولینی و گالیاتزو چیانو، مجبور به فرار از فرانسه شد.

قتل مضاعف از نظر روانشناختی او را ضربه روحی و ناراحتی می کند: از آن لحظه آملیا روسلی شروع به رنج بردن از وسواس های آزار و اذیت می کند و متقاعد شده است که توسط سرویس های مخفی تحت تعقیب قرار می گیرد. هدف از کشتن او .

به همراه خانواده اش تبعید شد، ابتدا به سوئیس رفت و سپس به ایالات متحده رفت. او به مطالعاتی با ماهیت موسیقایی، فلسفی و ادبی می پردازد، البته بدون قاعده. در سال 1946 به ایتالیا بازگشت، اما تحصیلاتش به رسمیت شناخته نشد و به همین دلیل تصمیم گرفت برای تکمیل آنها به انگلستان برود.

بین دهه‌های 1940 و 1950 او خود را وقف آهنگسازی، قوم‌موسیقی‌شناسی و تئوری موسیقی کرد، و از نوشتن مقالاتی در این زمینه چشم پوشی نکرد. در همین حال در1948 شروع به کار برای انتشارات مختلف در فلورانس به عنوان مترجم انگلیسی می کند.

دهه 1950 و 1960

بعد از آن، از طریق دوستش روکو اسکوتلارو، که در سال 1950 با او آشنا شد، و کارلو لوی، به محافل ادبی رومی رفت و با هنرمندانی ارتباط برقرار کرد که آوانگارد گروه 63 .

در دهه 1960 او به حزب کمونیست ایتالیا پیوست، در حالی که متن های او توجه پازولینی و زانزوتو را به خود جلب کرد. در سال 1963 بیست و چهار شعر در « Il Menabò » منتشر کرد، در حالی که سال بعد «Variazioni belliche» اولین مجموعه شعر خود را برای Garzanti منتشر کرد. در آن آمالیا روسلی ریتم خسته کننده رنج را نشان می دهد، بدون اینکه خستگی وجودی را پنهان کند که با دوران کودکی درد مشخص شده است.

در سال 1966 او شروع به وقف بررسی های ادبی کرد که در "Paese Sera" منتشر شد، و سه سال بعد "Serie hospitalera" را که مجموعه دیگری از آیات بود منتشر کرد. در این میان او خود را وقف نوشتن "Appunti sparsi e spersi" کرد.

دهه های 1970 و 1980

در سال 1976 او "Documento (1966-1973)" را برای Garzanti منتشر کرد تا سپس "نوشته های اولیه 1952-1963" را با گواندا در اوایل دهه هشتاد منتشر کرد. در سال 1981 او شعر بلندی را منتشر کرد که به سیزده بخش تقسیم شده بود، تحت عنوان "بداهه"; دو سال بعد«Appunti sparsi e spersi» منتشر شد.

"La Dragonfly" به سال 1985 برمی گردد، دو سال بعد "گلچین شاعرانه" (برای Garzanti) و در سال 1989 توسط "Sonno-Sleep (1953-1966)" برای Rossi & امید.

سالهای آخر آملیا روسلی

در سال 1992 "Sleep. Poesie in English" را برای Garzanti منتشر کرد. او آخرین سال های زندگی خود را در رم، در خانه ای در via del Corallo، نه چندان دور از میدان ناوونا گذراند.

املیا روسلی که تحت تأثیر افسردگی شدید، که با آسیب شناسی های مختلف دیگر همپوشانی دارد (به ویژه بیماری پارکینسون، اما در کلینیک های مختلف خارج از کشور نیز مبتلا به اسکیزوفرنی پارانوئید تشخیص داده شده بود)، آملیا روسلی در 11 فوریه 1996 در اثر خودکشی درگذشت. خانه: در گذشته او قبلاً چندین بار تلاش کرده بود تا جان خود را بگیرد و از بستری شدن در ویلا جوزپینا، خانه سالمندانی که در آن سعی کرده بود آرامش پیدا کند، بازگشته بود. بدون موفقیت.