ივან პავლოვის ბიოგრაფია
Სარჩევი
ბიოგრაფია • რეფლექსები და კონდიცირება
ივან პეტროვიჩ პავლოვი დაიბადა რიაზანში (რუსეთი) 1849 წლის 26 სექტემბერს. ფიზიოლოგი, მისი სახელი უკავშირდება პირობითი რეფლექსის აღმოჩენას (ძაღლების გამოყენებით). ამ აღმოჩენამ, რომელიც მან გამოაცხადა 1903 წელს, შესაძლებელი გახადა ფიზიოლოგიის ობიექტური მეთოდების გამოყენება უმაღლესი ნერვული პროცესების შესასწავლად.
ეკლესიისტის ძე, მშობელმა გაგზავნა თავისი ქალაქის სასულიერო სემინარიაში, სადაც დაასრულა პირველი სწავლა. ივანე მალე აღმოაჩენს მეცნიერებისადმი ინტერესს; 1870 წელს მან გადაწყვიტა ამ გზაზე გაყოლა პეტერბურგის უნივერსიტეტში ჩარიცხვით, სადაც მიიღო მედიცინის ხარისხი დისერტაციით გულის ინერვაციების ფუნქციის შესახებ.
შემდეგ მან დაასრულა სამეცნიერო მომზადება გერმანიაში, ჯერ ლაიფციგში, შემდეგ კი ვროცლავში; ის ბრუნდება სამშობლოში, სადაც იწყებს კვლევას საჭმლის მომნელებელი ჯირკვლების აქტივობის შესახებ, რომლის შედეგები მოგვიანებით იქნება შეგროვებული და გამოფენილი ნაშრომში „გაკვეთილები საჭმლის მომნელებელი ჯირკვლების მუშაობის შესახებ“.
1895 წელს დაინიშნა პეტერბურგის სამედიცინო-სამხედრო აკადემიის ფიზიოლოგიის პროფესორად. ძაღლების გამოყენებით საჭმლის მონელების კვლევისას პავლოვი მნიშვნელოვან აღმოჩენას აკეთებს. მისი ექსპერიმენტი საკმაოდ ცნობილია ზუსტად თავისი სიმარტივით: ძაღლებისთვის ხორცის თეფშის მიცემა, რაც მას ზარის რეკვას უკავშირებს.გარკვეული რაოდენობის გამეორება, ზარის უბრალო რეკვა საკმარისია ძაღლში ნერწყვის დასადგენად - რასაც ჩვენ ასევე "პირის მორწყვას" ვუწოდებთ, რომელსაც "ჩვევის" ცოდნამდე არ წარმოშობდა. სინამდვილეში, ძაღლი ასე იქცევა ხელოვნურად გამოწვეული პირობითი რეფლექსის გამო.
გამოცდილების საშუალებით ორგანიზმი სწავლობს რეაგირებას იმ სტიმულებზე, რომლებზედაც არ იყო მიჩვეული რეაგირება. პავლოვს ესმის, რომ კონდიცირების მნიშვნელობა არის ორგანიზმების ფუნქციური ადაპტაცია მათ გარემოსთან. მისი ამ თეორიებით ის შესამჩნევ წვლილს შეიტანს სწავლის ფსიქოლოგიაში: თუმცა პავლოვს ხშირად ექნება შესაძლებლობა გაიმეოროს თავისი პოზიცია, როგორც ექიმ-ფიზიოლოგი და არა ფსიქოლოგი.
Იხილეთ ასევე: მილი კარლუჩის ბიოგრაფიააღმოჩენის გამოცხადებიდან მხოლოდ ერთი წლის შემდეგ, ამ სფეროში შეტანილი წვლილი იმდენად მნიშვნელოვანი გახდა, რომ მას მიენიჭა ნობელის პრემია (1904) მედიცინისა და ფიზიოლოგიის დარგში.
წლების განმავლობაში ბუნებრივი და ხელოვნური განპირობებული რეფლექსები, მათი ფორმირებისა და მოქმედების მოდალობა, უფრო დიდ მნიშვნელობას მიიღებს ფიზიოლოგიაში, ფსიქოლოგიასა და ფსიქიატრიაში, თუნდაც შერეული შედეგებით. ამიტომ საბჭოთა მთავრობამ პავლოვისთვის ბრწყინვალე და თანამედროვე ლაბორატორია აღჭურვა კოლტუშინგში, ლენინგრადის მახლობლად, ქალაქში, სადაც ის გარდაიცვალა 1936 წლის 27 თებერვალს.
Იხილეთ ასევე: ჯაკომო კაზანოვას ბიოგრაფია