Biografie - Het succes van het moderne korte verhaal

Henry-René-Albert-Guy de Maupassant werd op 5 augustus 1850 geboren in het kasteel van Miromesnil bij Dieppe (Frankrijk).

Maupassant, die herinnerd wordt als een van de grondleggers van het moderne korte verhaal, werd sterk beïnvloed door Zola en Flaubert, evenals door de filosofie van Schopenhauer. Zijn korte verhalen en romans bevatten een brede aanklacht tegen de burgerlijke maatschappij, haar domheid, hebzucht en wreedheid. Mensen worden vaak beschreven als echte beesten en de liefde wordt tot hen gereduceerd.Dit sterke pessimisme dringt door in al het werk van Maupassant.

Zijn korte verhalen worden gekenmerkt door een korte, bondige stijl en de ingenieuze manier waarop afzonderlijke thema's worden uitgewerkt. Sommige van zijn verhalen vallen ook in het genre horror .

De familie Maupassant kwam oorspronkelijk uit Lotharingen, maar was rond het midden van de 19e eeuw naar Normandië verhuisd. In 1846 trouwde de vader met Laure le Pottevin, een jonge vrouw uit de hogere middenklasse. Laure was samen met haar broer Alfred speelkameraad geweest van Gustave Flaubert, de zoon van de chirurg van Rouen, die, zoals hierboven vermeld, een sterke invloed uitoefende op het leven van Maupassant.Moeder was een vrouw met bijzonder literair talent, gepassioneerd door de klassieken, vooral Shakespeare. Gescheiden van haar man zorgde ze voor haar twee zonen, Guy en haar jongere broer Hervé.

Guy woonde tot zijn dertiende met zijn moeder in Étretat. Hun thuis was de Villa des Verguies, waar Guy tussen de zee en een weelderig achterland opgroeide met een passie voor de natuur en buitensporten.

Guy studeerde vervolgens aan het seminarie in Yvetot, een plek waar hij er alles aan deed om eruit gezet te worden. Hij ontwikkelde een sterke vijandigheid tegenover religie. Later werd hij ingeschreven aan het Lycée du Rouen waar hij uitblonk in zijn literaire talenten; tijdens deze jaren wijdde hij zich aan poëzie en nam hij deel aan een aantal filodramatische toneelstukken.

Na zijn afstuderen in 1870 brak de Frans-Pruisische oorlog uit en besloot hij dienst te nemen als vrijwilliger. Hij vocht eervol en na de oorlog, in 1871, vertrok hij vanuit Normandië naar Parijs. Hier werkte hij tien jaar als klerk bij de marine. Na een lange en vervelende periode nam Gustave Flaubert Guy de Maupassant onder zijn hoede en vergezelde hem naar dedebuut in journalistiek en literatuur.

Bij Flaubert thuis ontmoette hij de Russische romanschrijver Ivan Toergenjev en de Fransman Émile Zola, evenals vele andere protagonisten van de realistische en naturalistische school. Maupassant begon interessante verzen en korte toneelstukken te schrijven.

In 1878 werd hij overgeplaatst naar het Ministerie van Onderwijs en werd hij een belangrijke redacteur van succesvolle kranten als Le Figaro, Gil Blas, Le Gaulois en L'Echo de Paris. Romans en korte verhalen schrijven deed hij alleen in zijn vrije tijd.

In 1880 publiceerde Maupassant zijn eerste meesterwerk, het korte verhaal 'Boule de Suif', dat onmiddellijk een buitengewoon succes werd. Flaubert beschreef het als '... een voorbestemd meesterwerk "Zijn eerste verhaal maakte hem beroemd: hij was zo gedreven dat hij methodisch te werk ging en twee tot vier delen per jaar schreef. De periode van 1880 tot 1891 werd gekenmerkt door intens werk. Maupassant combineerde talent en een praktisch zakelijk inzicht, begaafdheden die hem gezondheid en rijkdom zouden garanderen.

In 1881 publiceerde hij 'La Maison Tellier', zijn eerste verhalenbundel: in de twee jaar daarna zou de bundel uitgroeien tot twaalf edities.

In 1883 voltooide hij de roman 'Une vie', waarvan in minder dan een jaar 25.000 exemplaren werden verkocht. De tweede roman 'Bel-Ami' verscheen in 1885 en bereikte het uitzonderlijke aantal van 37 herdrukken in vier maanden. De uitgeverij 'Harvard' gaf Maupassnt de opdracht om nieuwe romans te schrijven. Zonder veel moeite schreef hij teksten die stilistisch en beschrijvend interessant waren, en vanuit het oogpunt vanIn deze periode schreef hij 'Pierre et Jean', een werk dat door velen als zijn ware meesterwerk wordt beschouwd.

Maupassant voelde een soort natuurlijke afkeer van de maatschappij en hield daarom van eenzaamheid en meditatie. Hij reisde veel en voer met zijn privéjacht 'Bel Ami' - genoemd naar zijn roman - tussen Algerije, Italië, Groot-Brittannië, Sicilië en Auvergne. Van elk van zijn reizen keerde hij terug met een nieuw boek.

Na 1889 keerde hij maar weinig terug naar Parijs. In een brief aan een vriend vertrouwt hij toe dat dit te wijten was aan de ergernis die hij voelde bij het zien van de pas ingehuldigde Eiffeltoren: het was geen toeval dat hij, samen met vele andere persoonlijkheden van de Franse cultuur in die tijd, een van de ondertekenaars was van de petitie die opriep om de bouw ervan tegen te houden.

Zijn vele reizen en intense literaire activiteit weerhielden Maupassant er niet van vriendschappen te sluiten met belangrijke persoonlijkheden uit de literaire wereld van die tijd: onder hen bevonden zich Alexandre Dumas-zoon en de filosoof en historicus Hippolyte Taine.

Tijdens de jaren die het succes van Maupassants werken inluidden, bleef Flaubert fungeren als peetvader, een soort literaire gids.

Ondanks een ogenschijnlijk robuust gestel verslechtert zijn gezondheid en raakt ook Maupassants geestelijk evenwicht in een crisis. Men is er bijna zeker van dat de oorzaak van zijn kwalen kan worden toegeschreven aan syfilis, geërfd van zijn vader of misschien overgedragen door de occasionele relatie die hij had met een of andere prostituee.

De voortdurende angst voor de dood gaat gepaard met frequente hallucinaties. Na weer een zelfmoordpoging wordt de schrijver opgenomen in de beroemde kliniek van Dr. Blanche in Passy.

Na achttien maanden van woedende waanzin stierf Guy de Maupassant op 6 juli 1893 op 43-jarige leeftijd. Hij ligt begraven op het Montparnasse kerkhof in Parijs.