Biografie - In symbiose met karakter

Spencer Tracy een acteur noemen is waarschijnlijk beperkend. Het zou beter zijn om te zeggen performer: in feite was Spencer Tracy, met zijn natuurlijkheid en doortastende persoonlijkheid, in staat om volledig in symbiose te gaan met het personage dat hij speelde, door zo natuurlijk te handelen als dat personage zich op dat moment en in die situatie zou hebben gedragen. Zijn ruwe en norse uiterlijkeigenlijk een diepe gevoeligheid en extreme zachtheid verborgen, die hij door elk personage dat hij speelde liet schijnen, zelfs de meest negatieve.

Spencer Bonaventure Tracy werd op 5 april 1900 als zoon van een Ierse immigrant geboren in Milwaukee, Wisconsin, VS.

Nadat hij tijdens de Eerste Wereldoorlog bij de marine ging, begon hij met acteren en begon zijn acteercarrière officieel in 1922.

Het jaar daarop trouwde hij met Louise Treadwell, een jonge hoopvolle theateractrice, met wie hij twee kinderen kreeg. Een van hen werd helaas doofstom geboren, een ongeluk waarvoor Spencer Tracy zich altijd schuldig heeft gevoeld en waardoor hij zijn pijn probeerde te verstikken met alcohol.

Na een harde maar bemoedigende leertijd in het theater werd de acteur in 1930 opgemerkt door Hollywood, dat hem voor het eerst inzette als bijrolspeler in kleine films. De kans om zijn enorme dramatische potentieel te demonstreren kwam toen hij in 1936 werd gevraagd om samen met Clark Gable het personage van de priester-raadsman te spelen in het melodrama "San Francisco" van W.S. VanDe film leverde hem warme bijval op van zowel het publiek als de critici. Even succesvol waren zijn vertolkingen van de onverschrokken zeeman in Victor Fleming's Captains Courageous (1937) en de ruwe maar goedmoedige priester in Norman Taurog's Boys Town (1938), die hem beide een Academy Award opleverden voor Beste Acteur in een Hoofdrol.

Spencer Tracy is tegen die tijd een gevestigd dramatisch acteur, tegelijkertijd sanguinisch en goedmoedig, scherpzinnig en natuurlijk. Maar tegelijkertijd weet hij zich ook te bewijzen als een nonchalant en geestig acteur, dankzij zijn sterke partnerschap met een andere grote actrice, Katharine Hepburn. De twee ontmoetten elkaar op de set van George Stevens' komedie 'The Woman of the Year' (1942), en het isLiefde op het eerste gezicht. Hoewel Spencer nooit van zijn vrouw zal scheiden - om redenen van zijn katholieke geloof - zal hij tot het einde van zijn dagen een gepassioneerde en zoete liefdesrelatie hebben met zijn geliefde Katharine.

In de jaren 1940 en 1950 - naast Katharine Hepburn in sprankelende komedies zoals "Adam's Rib" (1949) en "He and She" (Pat and Mike, 1952), beide geregisseerd door George Cukor -, zou de acteur blijk geven van ongeëvenaard talent in intense dramatische films - zoals Victor Fleming's "Dr. Jekyll and Mr. Hyde" (1941), en "Dayvervloekt' (Bad Day at Black Rock, 1955) van John Sturges - als in smakelijke komedies - vooral Vincent Minnelli's 'Father of the Bride' (1950), waarin hij een vader is die overweldigd wordt door het nieuws van het huwelijk van zijn jonge dochter.

De laatste jaren dunde hij om gezondheidsredenen (overmatig alcoholmisbruik had vooral een negatief effect op zijn longen) zijn optredens op het scherm uit. Zijn laatste optredens waren die in twee films geregisseerd door Stanley Kramer: 'Winners and Losers' (Judgment at Nuremberg, 1961), in de rol van de voorzittende rechter bij de Neurenbergprocessen, en 'Guess Who's Coming to Dinner?who's coming to dinner, 1967), waarin hij een progressieve vader is die in het reine komt met zijn idealen wanneer zijn dochter een zwart vriendje mee naar huis neemt. Dit zal Spencer Tracy's laatste grote filmrol zijn, en de laatste naast zijn geliefde Kate.

Spencer Tracy stierf op 10 juni 1967 in Beverly Hills, Los Angeles, aan een hartaanval op zevenenzestigjarige leeftijd. Hij liet de herinnering achter aan een goede, ironische en gulle man, maar ook aan een groot, gevoelig en verfijnd artiest.