Βιογραφία - Our Lady of Battles

Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και πρώην Επίτροπος της ΕΕ για την Ανθρωπιστική Βοήθεια, την Πολιτική Καταναλωτών και την Αλιεία, η Έμμα Μπονίνο ασχολείται με την πολιτική για περισσότερα από τριάντα χρόνια με μεθόδους που συχνά προκαλούν αντιδράσεις. Η καριέρα της ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 με τον αγώνα για τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων στην Ιταλία και αργότερα για την επιβεβαίωση του διαζυγίου και τηννομιμοποίηση των μαλακών ναρκωτικών.

Γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου 1948 στο Bra (Cuneo) και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Bocconi του Μιλάνου στις ξένες γλώσσες και τη λογοτεχνία, Emma Bonino Αφού ξεκίνησε τη μαχητικότητά της στο Ριζοσπαστικό Κόμμα μαζί με τον Marco Pannella, ίδρυσε το Cisa (Κέντρο Ενημέρωσης, Στείρωσης και Αμβλώσεων) το 1975 και ένα χρόνο αργότερα εξελέγη στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Λόγω της ακόμα καθυστερημένης νοοτροπίας σχετικά με αυτά τα θέματα στην Ιταλία εκείνη την εποχή, οι δραστηριότητες του Cisa σταμάτησαν.

Το 1979 έγινε μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (θέση που θα επιβεβαιωθεί εκ νέου το 1984) και συμμετείχε προσωπικά σε πολλές μάχες για δημοψηφίσματα που προωθούσαν οι ριζοσπάστες, ιδίως για θέματα πολιτικών δικαιωμάτων.

Από τα μέσα της δεκαετίας του '80, ήταν επίσης μία από τις ελάχιστες στην Ευρώπη (η ιταλική πολιτική διεκδίκηση ήταν περισσότερο επικεντρωμένη στα εσωτερικά ζητήματα) που προώθησε μια σειρά από διεθνείς εκστρατείες για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων, πολιτικών και πολιτικών δικαιωμάτων στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Το 1991 έγινε πρόεδρος του διεθνικού και υπερκομματικού Ριζοσπαστικού Κόμματος και το '93 γραμματέας του κόμματος.Το 1994, με εντολή της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι, διορίστηκε Ευρωπαία Επίτροπος για την Πολιτική Καταναλωτών και την Ανθρωπιστική Βοήθεια. Μια επιλογή που, μόνο και μόνο για το γεγονός ότι υποστηρίχθηκε από τον ηγέτη της Forza Italia, προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, καθώς πολλοί θεώρησαν τη συνεργασία με τον βιομήχανο ως προδοσία της ριζοσπαστικής πολιτικής. Όμως η Έμμα ερμηνεύει την αποστολή της μεπάθος και θάρρος και απέκτησε διεθνή φήμη με τις ικανότητές του.

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1997, απήχθη από τους Ταλιμπάν σε νοσοκομείο της Καμπούλ, στο Αφγανιστάν, όπου είχε πάει για να ελέγξει τη λειτουργία της ευρωπαϊκής ανθρωπιστικής βοήθειας. Απελευθερώθηκε μετά από τέσσερις ώρες και κατήγγειλε τις φρικτές συνθήκες διαβίωσης των Αφγανών γυναικών παγκοσμίως.

Το 1999, έθεσε υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας. Μια μοναδική και απίθανη θέση (δεν υπάρχει άμεση εκλογή του προέδρου), αλλά υποστηριζόμενη από μια καταιγιστική εκστρατεία που τη βοήθησε σε μια απροσδόκητη επιτυχία στις ευρωεκλογές της ίδιας χρονιάς με ένα αξιοσημείωτο ποσοστό 9%. Παρόλα αυτά, δεν κατάφερε να μπει στη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή,Επανέρχεται στην εθνική σκηνή, και πάλι μαζί με τον Pannella, αλλά στις περιφερειακές εκλογές της 16ης Απριλίου 2000 η Λίστα Μπονίνο χάνει το μεγαλύτερο μέρος της υποστήριξής της, σταματώντας στο 2%.

Emma Bonino Αντιθέτως, μαζί με τον άφθαρτο Πανέλλα, προώθησε μια σειρά δημοψηφισμάτων για διάφορα θέματα, από την αγορά εργασίας μέχρι τα συνδικάτα, από το δικαστικό σύστημα μέχρι το εκλογικό σύστημα. Αξιέπαινες και θαρραλέες πρωτοβουλίες που δεν ανταμείφθηκαν, ωστόσο, από τους ψηφοφόρους: στις 21 Μαΐου 2000, μάλιστα, τα δημοψηφίσματα ναυάγησαν αναπόφευκτα λόγω της αποτυχίας τουΜια αποτυχία που θα κάνει τον Μπονίνο να πει πικρά λόγια, πεπεισμένος ότι μια συγκεκριμένη πολιτική εποχή, αυτή που στηριζόταν στα δημοψηφίσματα και στη συμμετοχή των πολιτών, έφτασε στο τέλος της. Σε κάθε περίπτωση, οι πολιτικές εκλογές του 2001 πλησιάζουν, στις οποίες η λίστα Μπονίνο θα παρουσιαστεί μόνη της, λαμβάνοντας όχι πολύ ενθαρρυντική συναίνεση, μόνο2,3% των ψήφων.

Από την άλλη πλευρά, οι θέσεις που εκφράζει η Έμμα Μπονίνο είναι σπάνια διαλλακτικές και μάλιστα συχνά συγκρούονται με αυτό που θα ήθελε κανείς να είναι η κοινή ευαισθησία, ειδικά σε μια χώρα όπως η Ιταλία. Για παράδειγμα, πρόσφατα αντιτάχθηκε στο Βατικανό για την απόφαση της Καθολικής Εκκλησίας κατά των πειραμάτων με τα λεγόμενα βλαστοκύτταρα (τα οποία θα έδιναν ελπίδα θεραπείας σε ανθρώπους που πάσχουν απόδιαφορετικές παθολογίες), διαδηλώνοντας μπροστά από τον Άγιο Πέτρο με πλακάτ που περιείχαν συνθήματα που θεωρούνται από ορισμένους βλάσφημα, όπως "Όχι Ταλιμπάν. Όχι Βατικανό".

Από την άλλη πλευρά, δεν λείπουν οι διεθνείς πρωτοβουλίες που χαίρουν μεγάλης εκτίμησης σε όλο τον κόσμο. Πάλι πρόσφατα, ταξίδεψε με τον Μάρκο Πανέλλα στο Ζάγκρεμπ, όπου ο υπουργός Τονίνο Πικούλα τους απένειμε τιμητικές διακρίσεις για τη δέσμευσή τους το 1991, όταν υποστήριξαν τον αγώνα της Κροατίας για ανεξαρτησία. Από το Ζάγκρεμπ, στη συνέχεια αναχώρησαν για τα Τίρανα για το Συνέδριο του Ριζοσπαστικού Κόμματος, απ' όπου η ΈμμαΣτη συνέχεια η Μπονίνο μετακόμισε στο Κάιρο, όπου ζει εδώ και αρκετό καιρό.

Χάρη στις έντονα φιλελεύθερες θέσεις της, η Έμμα Μπονίνο βρίσκεται να ενσαρκώνει, μαζί με το ριζοσπαστικό κόμμα και τον ηγέτη του Μάρκο Πανέλλα, μια από τις πιο ενδιαφέρουσες, αν και μειοψηφικές και ελάχιστα ακουστές, πολιτικές εναλλακτικές λύσεις στην Ευρώπη. Η Έμμα Μπονίνο αντιπροσωπεύει επίσης την εξαιρετική δύναμη των γυναικών στην πολιτική: τη δέσμευση, την αφοσίωση, το πάθος τηςσυνέβαλαν σε μια τεράστια αύξηση των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων της χώρας.

Τον Μάιο του 2006 διορίστηκε υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στην κυβέρνηση Πρόντι.

Στις βουλευτικές εκλογές του Απριλίου 2008, έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγη στη Γερουσία ως επικεφαλής υποψήφια του Δημοκρατικού Κόμματος στην εκλογική περιφέρεια του Πιεμόντε, βάσει συμφωνίας μεταξύ Δημοκρατικών και Ριζοσπαστών, ως μέλος της αντιπροσωπείας των Ριζοσπαστών στο PD. Στις 6 Μαΐου 2008 εξελέγη αντιπρόεδρος της Γερουσίας της Δημοκρατίας.

Στη συνέχεια, επιμελήθηκε και δημοσίευσε ένα βιβλίο σχετικά με την αύξηση και την εξίσωση της ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες, με τίτλο "Pensioner will be her - Women, equality and the economic crisis" (Μάρτιος 2009).

Το 2010 ξεκίνησε την υποψηφιότητά της για την προεδρία της περιφέρειας του Λάτσιο, με την υποστήριξη των Ριζοσπαστών και αργότερα του Δημοκρατικού Κόμματος και άλλων κεντροαριστερών κομμάτων. Στις εκλογές ηττήθηκε με διαφορά μόλις 1,7 ποσοστιαίων μονάδων από την Renata Polverini, υποψήφια του Popolo della Libertà.

Στα τέλη Απριλίου 2013 Emma Bonino διορίστηκε υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Λέτα.