Βιογραφία - Ο άνεμος της επιτυχίας

Απίστευτα όμορφη και σαγηνευτική, η Vivien Leigh θα μείνει για πάντα στα χρονικά του κινηματογράφου για τον μελοδραματικό χαρακτήρα της Scarlett O'Hara στο "Όσα παίρνει ο άνεμος", τρεις από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές επιτυχίες όλων των εποχών.

Ένας ρόλος που της έχει αποφέρει το φθόνο και την κακία πολλών συναδέλφων της στο όχι και τόσο χαρούμενο και πολύ κακόβουλο περιβάλλον του Χόλιγουντ.

Γεννημένη στην Ινδία στις 5 Νοεμβρίου 1913 (ως Βίβιαν Μαίρη Χάρτλεϊ) από υψηλόβαθμο Βρετανό αποικιακό αξιωματούχο λίγο πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, έζησε σε αυτή τη φανταστική και εξωτική ήπειρο μέχρι την ηλικία των έξι ετών. Στη συνέχεια η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αγγλία, όπου η Βίβιαν φοίτησε σε σχολείο που διοικούνταν από καλόγριες: μια περίπλοκη παιδική ηλικία, ωστόσο, για τη μικρή Βίβιαν που αναγκάστηκε να υπομείνει την αυστηρήσυστήματα που της επιβλήθηκαν για να της παράσχουν μια επαρκώς επαρκή εκπαίδευση.

Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών, οδηγούμενη από την καλλιτεχνική κλίση, αλλά και από τη συνειδητοποίηση της εξαιρετικής ομορφιάς της, γράφτηκε στην Ακαδημία του Λονδίνου.

Την έλκυε το θέατρο, αλλά κοίταζε με ενδιαφέρον τη νέα μορφή ψυχαγωγίας που γινόταν όλο και πιο δημοφιλής: τον κινηματογράφο. Η είσοδός της στον χρυσοποίκιλτο κόσμο του αμερικανικού σκηνικού χρονολογείται από το 1932. Ένα χρόνο νωρίτερα, επομένως στις αρχές των είκοσι ετών της, ήταν ήδη παντρεμένη με τον Hubert Leigh Holman.

Οι πρώτες ταινίες που γύρισε η όμορφη ηθοποιός δεν άφησαν το στίγμα τους και η προσωπικότητά της επίσης δεν φάνηκε να προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Είναι το 1938 όταν έρχεται η μεγάλη ευκαιρία, το πραγματικό καυτό εισιτήριο που ονομάζεται "Όσα παίρνει ο άνεμος", μια ταινία βασισμένη στο εξαιρετικά επιτυχημένο μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ. Η Βίβιεν Λι θα κερδίσει ένα Όσκαρ με αυτή την ταινία.

Η υπονόμευση της αξίας αυτής της επιλογής εκ μέρους των παραγωγών δεν έλειψε από τις κακόβουλες γλώσσες. Κάποιοι από το περιβάλλον της ισχυρίστηκαν αμέσως ότι εκμεταλλεύτηκε τη σχέση της, παρά τη βέρα στο δάχτυλό της, με τον διάσημο Laurence Olivier.

Ανεξάρτητα από το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα στην πραγματικότητα, η επιτυχία της ταινίας δεν άλλαξε ιδιαίτερα την προσωπικότητα της Leigh, καθώς πάντα την ενδιέφερε περισσότερο το θέατρο παρά ο κινηματογράφος. Σε αυτό, ήταν μια σαφώς ανώμαλη ντίβα στη σκηνή του Χόλιγουντ, αφού κατά τη διάρκεια της καριέρας της γύρισε μόνο περίπου είκοσι ταινίες, παρά τις πολυάριθμες προτάσεις.

Αλλά η κατάθλιψη των γυναικών που υποδύθηκε στην οθόνη ήταν και δική της. Από την ιδιότροπη Σκάρλετ στο "Όσα παίρνει ο άνεμος" μέχρι την ψυχωτική Μπλανς στο "Ένα αυτοκίνητο που ονομάζεται επιθυμία" (άλλο ένα Όσκαρ το 1951, δίπλα στον Μάρλον Μπράντο), τα γυναικεία πορτρέτα της Βίβιεν Λι αντανακλούσαν τη δική της αδυναμία για ζωή και τις δικές της εσωτερικές ανησυχίες.

Το πάθος της για το κάπνισμα (κατά τα γυρίσματα του "Όσα παίρνει ο άνεμος" κάπνιζε τέσσερα πακέτα τσιγάρα την ημέρα) και μια τρομερή κατάθλιψη φάνηκε να την καταδικάζουν, και η κατάσταση σίγουρα δεν βελτιώθηκε μετά την απομάκρυνσή της από τον Ολίβιε, παρά το γεγονός ότι οι σχέσεις μεταξύ τους φαίνονταν πάντα άριστες.

Περνώντας τα τελευταία χρόνια της ζωής της με κάποιον John Merival, το σώμα της σιγά-σιγά εξασθένησε με τον καιρό, μέχρι που μια σοβαρή μορφή φυματίωσης την πήρε από τη ζωή στις 7 Ιουλίου 1967 σε ηλικία πενήντα τριών ετών.

Τον Σεπτέμβριο του 2006, μια βρετανική δημοσκόπηση την ανακήρυξε την "πιο όμορφη Βρετανίδα όλων των εποχών".