بیوگرافی

• طرح کارمن اثر ژرژ بیزه

جایگاه ویژه ای در میان نوازندگان قرن نوزدهم ژرژ بیزه متولد 25 اکتبر در پاریس است. ، 1838، که از دوران کودکی تمایلات موسیقی قوی را آشکار کرد. پدرش که معلم آواز بود، اولین معلم او بود. حتی مادر، یک پیانیست با استعداد، به خانواده ای از نوازندگان تعلق داشت.

پیشرفت بسیار سریع او به بیزه اجازه داد تا قبل از رسیدن به سن مقرر توسط مقررات در کنسرواتوار پاریس پذیرفته شود. ژرژ یک دوره تحصیلی را در کنسرواتوار دنبال کرد و پس از گذراندن امتحانات با نتایج درخشان، خود را به مطالعه پیانو و آهنگسازی اختصاص داد.

وقتی فقط نوزده سال داشت، برای ادامه تحصیل به ایتالیا رفت و برنده جایزه "Premio di Roma" شد. پس از دوره تحصیل به پاریس بازگشت.

اولین تصنیف مهم او اپرای سه پرده "صیاد مروارید" بود که در شرق اتفاق افتاد و در سپتامبر 1863 اجرا شد. اولین نمایشنامه ها چندان موفقیت آمیز نبودند: ژرژ بیزه متهم به افشاگری در آثار خود شد. موسیقی تحت تأثیر گونود و دیگر آهنگسازان. در همان زمان بیزه مأمور شد تا آهنگی را برای همراهی با "L'Arlesiana" آلفونسو داودت روی صحنه آماده کند. این آهنگ در ابتدا موفقیت آمیزی داشت، اما به مرور زمان خود را در بین مردم تثبیت کرداز تمام دنیا موسیقی با الهام از نقوش عامیانه و مردمی از پروونس، فضای پر شور این منطقه مدیترانه ای را زنده می کند.

اثری که در آن بلوغ هنری کامل نویسنده پدیدار شد، همان اثری بود که تا به امروز با آن شناخته می‌شود: «کارمن». بیزه با اشتیاق و سرسختی خود را وقف آهنگسازی کارمن کرد و به این ترتیب آخرین و مهمترین آثار خود را خلق کرد (که در میان چیزهای دیگر نیچه را به وجد آورد). این اکشن در اسپانیا، سویا و در کوه های مجاور اتفاق می افتد.

اولین اجرای اپرا در سال 1875 در پاریس، در خانه اپرای Comique برگزار شد، اما موفقیت آمیز نبود. طرح درام بیش از حد غیراخلاقی ارزیابی شد و حتی موسیقی آن دوستداران سنت را راضی نکرد.

متاسفانه ژرژ بیزه موفقیتی را که در پی کارش به وجود آمد و امید و اعتماد به نفس را در او شعله ور می کرد را تجربه نکرد، زیرا او در سن 37 سالگی در 3 ژوئن 1875 سه ماهگی درگذشت. دور از اولین اجرا، پس از سکته قلبی.

اسطوره مدرن کارمن از آثار بیزه زاده شد و سینما این اسطوره را در اختیار گرفته است (از زمان فیلم صامت تا موزیکال پرمینگر در سال 1954 تا جدیدترین فیلم های گدار، رزی، سائورا). ) ، رقص (Gades و Petit) و به طور کلی تئاتر.

طرح کارمن اثر ژرژ بیزه

در میدان شاد یکدهکده اسپانیایی کارگران کارخانه تنباکو ازدحام کردند: زمان تعویض نگهبان جداشد اژدها پادگان مجاور فرا رسیده است. کارمن به صحنه می‌آید، یک کولی شهوانی و رها شده که برای او آواز می‌خواند و می‌رقصد. گروهبان دون خوزه مجذوب آن شده است و کافی نیست چشم از میکایلا زیبا و جوان که از راه دور می آید تا از طرف مادرش که می خواهد با او ازدواج کند به او سلام و بوسه بیاورد. دعوای ناگهانی و خونین بین یک دختر سیگاری و کارمن صحنه را زنده می کند: به دستور کاپیتانش، دون خوزه کارمن را به زندان می برد. اما کار اغواگری ادامه پیدا می کند و هر دو با هم به کوه می گریزند، جایی که دون خوزه در میان قاچاقچیان و کولی ها به قانون شکنی تبدیل می شود. میکالا که برای رهایی او از طلسمی که به نظر می‌رسد او را جادو کرده و او را از دست کارمن ربوده به کوه‌ها می‌رود، باید شکست خود را اعلام کند و ناامید شود.

سپس اسکامیلو در افق ظاهر می‌شود. ، یک گاوباز معروف که کارمن به زودی از او خوشش می آید. با روحیه ای آزاد که در برابر تردید دیگران تحمل نمی کند، می آید تا دون ژوزه را مسخره کند که گرچه به خاطر او می سوزد، اما نمی خواهد ترک کند و به طور فزاینده ای به حسادت غم انگیز فرو می رود. در یک دوئل شبانه با گاوباز، گاوباز از او چشم پوشی می کند: کارمن اکنون گروهبان را تحقیر می کند و کارت های خود را بی ثبات روی اسکامیلو می گذارد. در میدان گاوبازی سویل یکی ازگاوبازی معمولی کارمن توسط اسکامیلو دعوت شده است و با دو دوست کولی خود می آید تا گاوباز را در مبارزه با گاو تحسین کند. دون خوزه که او نیز در محل آمده است، کارمن را از حصار بیرون می‌خواند تا بار دیگر عشقش را به او تقدیم کند. اما تمام تلاش او بیهوده است. در حالی که اسکامیلو گاو نر را در آتشی از شادی می کشد، دون خوزه، کور شده از اشتیاق و حسادت خود، کارمن را با چاقو می زند و خود را به دست عدالت می سپارد .

کارمن زنی آزاد، پرشور، قوی است و آواز خواندنش متنوع و سرشار از ظرافت است: فقط به هابانرا عشوه گر، سبکی رقص بوهمی، آهنگ غم انگیز و مراقبه صحنه سوم فکر کنید. کارت های بازیگری، به درام دوئت که کار را برای درک پیچیدگی شخصیت بسته می کند. کارمن با معصومیت و درخشندگی میکایلا، شخصیتی با ظرافت و مهربانی که به صراحت عشق بی گناه و خجالتی خود را ابراز می کند، متعادل می شود. دون ژوزه شخصیت پیچیده ای است که در دو پرست اول در سطح غنایی و در پرده سوم و چهارم در سطح دراماتیک حرکت می کند و به همین دلیل به مترجمی کامل با قدرت و استقامت صوتی بسیار نیاز دارد. و toreador Escamillo نیز با آواز خشن و قوی خود کاملاً مشخص است.

نوشته جرج بیزه باید به دو سمفونی نیز اشاره کرد: اولی که در سال 1855 در سن هفده سالگی سروده شد و دومی آغاز شد.در سال 1860 در زمان اقامت خود در رم و با عنوان Sinfonia Roma. این دو ترکیب ارکسترال به دلیل وضوح، سبکی و ظرافت فرانسوی، و همچنین به دلیل استحکام ساختار و غنای ابتکاری خود متمایز می شوند.

یکی دیگر از آهنگ های معروف "Giochi di Fanciulli" است که برای پیانو چهار دست نوشته شده و سپس برای ارکستر رونویسی شده است. این موسیقی الهام گرفته از بازی های کودکانه است و بنابراین ساده و خطی است، اما سرشار از خلاقیت است.