بیوگرافی • داستانی از لیسبون

• کتابشناسی ضروری خوزه ساراماگو

ژوزه دو سوسا ساراماگو در آزینهاگا، پرتغال در 16 نوامبر 1922 به دنیا آمد. او در سنین جوانی با خانواده اش به لیسبون نقل مکان کرد، به دلیل مشکلات اقتصادی تحصیلات دانشگاهی خود را رها کرد و با متنوع ترین مشاغل زندگی خود را تامین کرد. او در واقع آهنگری، نقشه‌کشی، مصحح، مترجم، روزنامه‌نگار بود تا اینکه به طور دائم در عرصه نشر ساکن شد و دوازده سال به‌عنوان مدیر تولید و ادبی کار کرد.

اولین رمان او، "سرزمین گناه"، از سال 1947، در پرتغال تاریک‌بین سالازار، دیکتاتوری که ساراماگو هرگز از مبارزه با او دست برنداشت، موفقیت چندانی کسب نکرد، و متقابلاً با سانسور سیستماتیک نوشته‌های روزنامه‌نگاری‌اش واکنش نشان داد. در سال 1959 او به حزب کمونیست پرتغال پیوست که به طور مخفیانه همیشه از دام ها و دام های بدنام Pide، پلیس سیاسی رژیم فرار می کند. در واقع باید تاکید کرد که برای درک زندگی و آثار این نویسنده نمی توان تعهد سیاسی همیشگی ای را که او همواره در تمام فعالیت های خود به خرج داده است نادیده گرفت.

در دهه شصت در چاپ جدید مجله «Seara Nova» به یکی از پرطرفدارترین منتقدان کشور تبدیل شد و در سال 1966 اولین مجموعه شعر خود «I Poemi Possibili» را منتشر کرد. او سپس به عنوان مدیر ادبی گفته می شودو تولید دوازده سال انتشارات و از سال 1972 تا 1973 سردبیر ضمیمه فرهنگی و تحریریه روزنامه "Diario de Lisboa" بود تا اینکه انقلاب موسوم به میخک آغاز شد. ، در سال 1974، خوزه ساراماگو دوره آموزشی را گذراند و اشعار ("Probabilmente allegria"، 1970)، وقایع نگاری ("از این و دنیای دیگر"، 1971، "توشه مسافر"، 1973، منتشر شد. نظراتی که DL داشت، 1974) نمایشنامه، داستان کوتاه و رمان. ساراماگو دوم (معاون روزنامه «دیاریو د نوتیسیاس» در سال 1975 و بنابراین نویسنده تمام وقت) داستان پرتغالی را از عقده های قبلی رها می کند و نسل پس از انقلاب را آغاز می کند.

در سال 1977 نویسنده خوزه ساراماگو رمان بلند و مهم "راهنمای نقاشی و خوشنویسی" را منتشر کرد و پس از آن در دهه هشتاد "سرزمینی به نام آلنتخو" با تمرکز بر شورش جمعیت شرقی ترین منطقه پرتغال. اما با «یادبود صومعه» (1982) است که سرانجام به موفقیت مورد انتظار دست می یابد.

در مدت شش سال او سه اثر بسیار تاثیرگذار (علاوه بر یادبود، "سال مرگ ریکاردو ریس" و "کلک سنگی") منتشر کرد و جوایز متعددی را به دست آورد.

دهه 1990 او را در صحنه بین المللی با "محاصره لیسبون" و "انجیل به روایت عیسی" و سپس با "کوری" تقدیم کرد. اماساراماگو، کمونیست خودآموخته و بی صدا در سرزمین سالازاریسم، هرگز به خود اجازه نداده اسیر چاپلوسی بدنامی شود و صراحتی را حفظ کرده است که اغلب می تواند به جدایی تبدیل شود. مقاله‌نویس، مقاله‌نویس و مسافر ساراماگو کمتر موفق است، احتمالاً نتیجه نیازهای احتمالی، به ویژه زنده نگه داشتن نام او در صحنه ادبی معاصر. در سال 1998، با برافراشتن لانه هورنت به ویژه از واتیکان، جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.

خوزه ساراماگو در 18 ژوئن 2010 در اقامتگاه خود در لانزاروته، در شهر تیاس، در جزایر قناری درگذشت.

کتابشناسی اساسی خوزه ساراماگو

• مقاله در باب شفافیت
• همه نامها
• کوری
• انجیل به روایت عیسی،
• تاریخچه محاصره لیسبون
• کلک سنگی
• سال مرگ ریکاردو ریس
• یادبود صومعه
• Blimunda
• راهنمای نقاشی و خوشنویسی
• سال 1993
• دومین زندگی فرانسیس آسیزی (تئاتر)
• وقفه های مرگ , 2005
• خاطرات کوچک، 2006
• سفر فیل، 2008
• Cain، 2009
• Skylight، 2011
• Halberds halberds, 2014<4