Βιογραφία - Μια ιστορία της Λισαβόνας

• Βασική βιβλιογραφία του José Saramago

José de Sousa Saramago γεννήθηκε στην Αζινχάγκα της Πορτογαλίας στις 16 Νοεμβρίου 1922. Έχοντας μετακομίσει στη Λισαβόνα με την οικογένειά του σε νεαρή ηλικία, εγκατέλειψε τις πανεπιστημιακές του σπουδές λόγω οικονομικών δυσκολιών, συντηρώντας τον εαυτό του με τις πιο διαφορετικές δουλειές. Εργάστηκε ως σιδεράς, σχεδιαστής, διορθωτής, μεταφραστής, δημοσιογράφος, μέχρι να απασχοληθεί μόνιμα στον εκδοτικό τομέα, εργαζόμενος επί δώδεκα χρόνια ως εκδότηςλογοτεχνική και παραγωγή.

Το πρώτο του μυθιστόρημα, η "Γη της αμαρτίας", από το 1947, δεν είχε μεγάλη επιτυχία στην σκοταδιστική Πορτογαλία του Σαλαζάρ, του δικτάτορα που ο Σαραμάγκο δεν έπαψε ποτέ να πολεμά, με ανταπόδοση τη συστηματική λογοκρισία των δημοσιογραφικών του κειμένων. Το 1959 εντάχθηκε στο Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο λειτουργούσε κρυφά, ξεφεύγοντας πάντα από τις παγίδες και τις παγίδες του διαβόητουΠράγματι, πρέπει να τονιστεί ότι για να κατανοήσει κανείς τη ζωή και το έργο αυτού του συγγραφέα, δεν μπορεί να αγνοήσει τη σταθερή πολιτική δέσμευση που είχε πάντα σε όλες τις δραστηριότητές του.

Τη δεκαετία του '60, έγινε ένας από τους πιο δημοφιλείς κριτικούς της χώρας στη νέα έκδοση του περιοδικού "Seara Nova" και το '66 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή "Τα πιθανά ποιήματα". Στη συνέχεια έγινε, όπως αναφέρθηκε, διευθυντής λογοτεχνίας και παραγωγής ενός εκδοτικού οίκου για δώδεκα χρόνια και, από το 1972 έως το 1973, ήταν συντάκτης του πολιτιστικού και εκδοτικού ένθετου της εφημερίδας "Diario de Lisboa", μέχρι τοστο ξέσπασμα του λεγόμενου Επανάσταση των γαρίφαλων το 1974, José Saramago Πέρασε από μια περίοδο εκπαίδευσης και δημοσίευσε ποιήματα ("Πιθανόν η ευθυμία", 1970), χρονογραφήματα ("Από αυτόν και τον άλλο κόσμο", 1971- "Οι αποσκευές του ταξιδιώτη", 1973- "Οι απόψεις που είχε ο DL", 1974) θεατρικά έργα, νουβέλες και μυθιστορήματα. Ο δεύτερος Σαραμάγκο (αναπληρωτής συντάκτης της εφημερίδας "Diario de Noticias" το '75 και στη συνέχεια συγγραφέας πλήρους απασχόλησης), απελευθέρωσε την πορτογαλική μυθοπλασία από το σύνθετοπροηγούμενη και εγκαινίασε μια μετεπαναστατική γενιά.

Το 1977 ο συγγραφέας José Saramago Δημοσίευσε το μακρύ και σημαντικό μυθιστόρημα "Εγχειρίδιο ζωγραφικής και καλλιγραφίας", ενώ το 1980 ακολούθησε το "Μια χώρα που ονομάζεται Αλεντέχο", το οποίο επικεντρώθηκε στην εξέγερση του πληθυσμού της ανατολικότερης περιοχής της Πορτογαλίας. Αλλά ήταν με το "Memoriale del Convento" (1982) που πέτυχε τελικά την πολυαναμενόμενη επιτυχία.

Μέσα σε έξι χρόνια δημοσίευσε τρία εντυπωσιακά έργα (εκτός από το Μνημείο, το "Έτος του θανάτου του Ρικάρντο Ρέις" και τη "Πέτρινη σχεδία"), κερδίζοντας πολλά βραβεία.

Η δεκαετία του '90 τον καθιέρωσε στη διεθνή σκηνή με την "Πολιορκία της Λισαβόνας" και το "Ευαγγέλιο σύμφωνα με τον Ιησού", και στη συνέχεια με την "Τυφλότητα". Αλλά ο αυτοδίδακτος και άφωνος Σαραμάγκο στη χώρα του Σαλαζαρισμού δεν άφησε ποτέ τον εαυτό του να παρασυρθεί από το δέλεαρ της φήμης, διατηρώντας μια αμεσότητα που συχνά μπορεί να μεταφραστεί σε αποστασιοποίηση. Λιγότερο επιτυχημένος είναι ο δοκιμιογράφος, αρθρογράφος καιταξιδιώτη, πιθανώς αποτέλεσμα ενδεχόμενης ανάγκης, και όχι μόνο για να διατηρήσει το όνομά του ζωντανό στη σύγχρονη λογοτεχνική σκηνή. Το 1998, προκαλώντας σφηκοφωλιά αντιδράσεων, ιδίως από το Βατικανό, του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Ο José Saramago πέθανε στις 18 Ιουνίου 2010 στην κατοικία του στο Lanzarote, στο Tías των Καναρίων Νήσων.

Βασική βιβλιογραφία του José Saramago

• Δοκίμιο για τη διαύγεια
• Όλα τα ονόματα
• Τυφλότητα
• Το Ευαγγέλιο σύμφωνα με τον Ιησού,
• Ιστορία της πολιορκίας της Λισαβόνας
• Η πέτρινη σχεδία
• Το έτος θανάτου του Ricardo Reis
• Convent Memorial
• Blimunda
• Εγχειρίδιο ζωγραφικής και καλλιγραφίας
• Το έτος 1993
• Η δεύτερη ζωή του Φραγκίσκου της Ασίζης (θέατρο)
• Το διάλειμμα του θανάτου, 2005
• Οι μικρές αναμνήσεις, 2006
• Το ταξίδι του ελέφαντα, 2008
• Cain, 2009
• Skylight, 2011
• Halberds Halberds, 2014