Βιογραφία - Σχηματισμένη σωματική διάπλαση για υψηλές ταχύτητες

Ο Τζιανκάρλο Φισιτσέλα γεννήθηκε στη Ρώμη στις 14 Ιανουαρίου 1973. Αγωνίστηκε σε εθνικά και διεθνή πρωταθλήματα καρτ, κατακτώντας σημαντικό αριθμό νικών, πριν ενταχθεί στην πρώτη του αγωνιστική ομάδα, Formula Alfa Boxer, το 1991. Στη συνέχεια συμμετείχε για τρεις σεζόν στην ιταλική Formula 3, για λογαριασμό της RC Motorsport. Το 1993 ήταν ανάμεσα στους κορυφαίους οδηγούς, αλλά ήταν το 1994 που κατέκτησε τον τίτλο. Την ίδιαέτος κέρδισε τον αγώνα F3 στο Μονακό, καθώς και έναν από τους δύο προκριματικούς γύρους του διάσημου αγώνα στο Μακάο.

Η μετάβαση στο Διεθνές Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού πραγματοποιήθηκε το 1995. Το 1996 ήταν η χρονιά του ντεμπούτου του στη Formula 1: η ομάδα ήταν η Minardi. Αργότερα αντικαταστάθηκε από τον Giovanni Lavaggi.

Το 1997 εντάχθηκε στην ομάδα της Jordan και τερμάτισε δεύτερος στο GP Βελγίου- οδήγησε επίσης το GP Γερμανίας πριν εγκαταλείψει με μηχανικό πρόβλημα. Τελείωσε τη σεζόν του 1997 στην όγδοη θέση και το 1998 μετακόμισε στην Benetton, με την οποία τερμάτισε ένατος με 16 βαθμούς.

Ο Ιταλός οδηγός είναι ένα ανερχόμενο αστέρι στη Formula 1, αλλά η σεζόν του 1999 δεν εξελίσσεται όπως αναμενόταν. Τελειώνει τη χρονιά στην ένατη θέση με μόλις 13 βαθμούς.

Το 2001 εντάχθηκε στο δυναμικό του Jenson Button μετά την αποχώρηση του επί χρόνια team-mate Alexander Wurz από την ομάδα. Το αφεντικό της ομάδας Flavio Briatore ανακοίνωσε στο τέλος του 2001 ότι ο Giancarlo Fisichella δεν θα ξεκινούσε το 2002 με την ίδια ομάδα και κράτησε πιστά τον λόγο του.

Μετά από μια ανταλλαγή με τον Jarno Trulli, ο οποίος έφτασε στη Renault, ο Fisichella διεκδίκησε το πρωτάθλημα του 2002 στην Ιορδανία μαζί με τον Ιάπωνα Takuma Sato.

Με την εμπειρία που απέκτησε όλα αυτά τα χρόνια, ο Τζιανκάρλο θεωρείται πλέον ένας από τους καλύτερους οδηγούς της F1.

Το 2003 στην πίστα του Σάο Πάολο, και πάλι με την Jordan, πήρε την πρώτη νίκη της καριέρας του στην F1: η επιτυχία του άξιζε.

Για τη σεζόν του 2004, ο Ρωμαίος οδηγός αποφάσισε να δεχτεί την προσφορά της ελβετικής ομάδας Sauber.

Επίσης, το 2004, ο Jean Todt, επικεφαλής της ομάδας της Ferrari, δήλωσε ότι ο Giancarlo Fisichella θα μπορούσε να κληθεί από τη Scuderia Ferrari για να πραγματοποιήσει κάποιες δοκιμές πάνω στη Rossa. Ένα όνειρο που τελικά έγινε πραγματικότητα για τον Ρωμαίο;

Ο ίδιος δήλωσε: Το να βρεθώ πίσω από το τιμόνι μιας Ferrari ήταν πάντα το όνειρό μου και αν αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα χάρη στη Sauber και τη Ferrari, να είναι σίγουροι ότι θα τους ευχαριστήσω με τη μεγαλύτερη δυνατή δέσμευση και επαγγελματισμό. ".

Το 2005 θα είναι μια σημαντική χρονιά: ο Τζιανκάρλο επιστρέφει στη Renault. Μετά τις πρώτες δοκιμές, τα συναισθήματά του είναι πολύ θετικά και είναι σίγουρος ότι θα είναι ένας από τους οδηγούς που θα δυσκολέψουν το συνηθισμένο φαβορί, τον πρωταθλητή Μίκαελ Σουμάχερ.

Μεγάλος οπαδός των Giallorossi, ο Giancarlo συγκαταλέγει στους φίλους του τον αρχηγό Francesco Totti, τον Vincenzo Montella και τον Di Francesco.

Ένα περίεργο ανέκδοτο: το 1999, το Γκραν Πρι της Αυστρίας διεξήχθη ταυτόχρονα με την προετοιμασία της Ρόμα- η προπόνηση της ομάδας της πρωτεύουσας βρισκόταν μόλις λίγα χιλιόμετρα από την πίστα- ο Τζιανκάρλο ήταν καλεσμένος για μια μέρα της ομάδας, η οποία τον προσκάλεσε να προπονηθούν μαζί. Την επόμενη μέρα, σε ανταπόδοση της ευγένειας, ο Τζιανκάρλο έθεσε τοpaddock και κατάφερε να φέρει όλους τους παίκτες στα pits για να παρακολουθήσουν την επίσημη προπόνηση.

Ο Giancarlo είναι μέλος της ομάδας ποδοσφαίρου των οδηγών της F1, μια ομάδα με την οποία έχει συχνά την ευκαιρία να συγκεντρώσει χρήματα για φιλανθρωπικούς σκοπούς και να βοηθήσει έτσι τους λιγότερο τυχερούς. Οι αγώνες αυτοί αποτελούν επίσης πηγή μεγάλου ενθουσιασμού, δίνοντας στον Fisichella την ευκαιρία να συναντήσει και να αγωνιστεί με ιστορικούς πρωταθλητές όπως ο Bruno Conti, ο Michel Platini και ο Pelé".

Πριν από κάθε GP σκέφτεται πάντα τον φύλακα άγγελό του για να τον προστατεύει από τους μπελάδες. Ο Giancarlo αναφέρει αυτό το γεγονός πολύ απαλά και εμπιστευτικά, επειδή αναφέρεται στον καλύτερο φίλο του, τον Andrea Margutti, οδηγό καρτ, ο οποίος έχασε τη ζωή του σε ατύχημα όταν ήταν 14 ετών.

Η σεζόν του 2006 φάνηκε να ξεκινάει πολύ καλά: στη Μαλαισία, στον δεύτερο γύρο του παγκόσμιου πρωταθλήματος, ο Fisichella κατέλαβε πρώτα την pole position και στη συνέχεια το πρώτο σκαλί του βάθρου, μπροστά από τον απερχόμενο παγκόσμιο πρωταθλητή και team-mate του Fernando Alonso.

Ο Fisico (όπως τον αποκαλούν οικεία οι θαυμαστές του) μπορεί να υπολογίζει σε μια ομάδα ιδιαίτερων θαυμαστών: τη σύντροφό του Luna, τα παιδιά του Carlotta και Christopher, τη μητέρα του Annamaria, τον πατέρα του Roberto και τα αδέλφια του Pina και Pierangelo, όλοι λάτρεις της F1 που τον ακολουθούν και τον υποστηρίζουν με πάθος και ενθουσιασμό και με εκείνη την πρέζα ανησυχίας που δικαιολογημένα προκαλεί το επάγγελμα του Giancarlo.

Στην αρχή του πρωταθλήματος του 2008, μετά το αναγκαστικό διαζύγιο με τη Renault, ο Φισιτσέλα βρήκε μια θέση στη νεοσύστατη ομάδα "Force India", που ανήκε στον Ινδό επιχειρηματία Vijay Mallya. Η σεζόν αποδείχθηκε πολύ δύσκολη για τον Τζιανκάρλο: το καλύτερο αποτέλεσμά του ήταν η δέκατη θέση στο ισπανικό γκραν πρι. Το 2009 επιβεβαιώθηκε εκ νέου: στο Βέλγιο πέτυχε μια εκπληκτική pole position: την ημέραΣτη συνέχεια, στον αγώνα, τερμάτισε δεύτερος πίσω από τον Ferrarista Kimi Raikkonen.

Λιγότερο από μια εβδομάδα μετά τη σπουδαία του εμφάνιση στο Βέλγιο, στις 3 Σεπτεμβρίου 2009, ο Giancarlo Fisichella προσλήφθηκε από τη Ferrari για να αντικαταστήσει τον τραυματία Felipe Massa, ο οποίος δεν θα μπορέσει να λάβει μέρος στα πέντε τελευταία Grand Prix της σεζόν 2009: ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα για τον Giancarlo.

Το 2010 και το 2011, ήταν ο τρίτος οδηγός της Ferrari. Το 2011, συμμετείχε στο Le Mans Series με μια Ferrari F430, έχοντας ως συμπαίκτες τον πρώην οδηγό της F1 Jean Alesi και τον Toni Vilander. Την ίδια χρονιά, κέρδισε το πρωτάθλημα ILMC μαζί με τον team-mate του Bruni.