Biografie - Een rivier van romans

Georges Simenon wordt geboren in Luik (België) op 13 februari 1903. Zijn vader is de boekhouder Désiré Simenon, terwijl zijn moeder Henriette Brüll is, een Belgische huisvrouw uit de middenklasse. Als kind heeft Georges veel gezondheidsproblemen, die veel spanning veroorzaken tussen de families Simenon en Brüll. De relatie tussen het kind en zijn moeder is niet erg gemakkelijk.

Tijdens zijn jeugd ging hij naar jezuïetenscholen en presteerde hij uitstekend op academisch gebied. Hij realiseerde zich echter al snel dat hij zich niet op zijn gemak voelde in zo'n rigide omgeving met talloze dictaten die door de katholieke jezuïetenorde werden opgelegd.

Georges kwam vervolgens in opstand tegen de beperkingen die het religieuze instituut hem oplegde en in de loop der jaren brak hij met de katholieke religie en bezocht zelfs de gebedshuizen niet meer. Desondanks bleef hij van klassieke studies houden en wijdde hij zich vooral aan het lezen van belangrijke literaire werken van klassieke auteurs zoals Conrad, Dickens, Dumas, Stendhal, Stevenson en Balzac.

Tussen 1919 en 1922 werkte hij als verslaggever voor La Gazette de Liège, waar hij zijn artikelen schreef onder het pseudoniem Georges Sim. In deze jaren werkte hij ook samen met andere tijdschriften en begon hij zijn carrière als schrijver op zeer jonge leeftijd. In deze periode stierf zijn vader Désiré, waardoor hij België verliet en naar Frankrijk verhuisde, naar Parijs.

In Frankrijk werkte hij dankzij zijn uitstekende literaire vaardigheden samen met talrijke tijdschriften; hiervoor schreef hij wekelijks vele korte verhalen. Van 1923 tot 1926 schreef hij talrijke verhalen die een groot succes waren onder de lezers van die tijd. Van de tweede helft van de jaren twintig tot de eerste helft van de jaren dertig schreef hij vele commerciële romans die werden uitgegeven door grote uitgeverijen zoalsTallandier, Ferenczi, Fatard.

In deze jaren slaagde hij erin om niet minder dan honderdzeventig romans in het commerciële fictiegenre te produceren; deze teksten zijn allemaal ondertekend onder verschillende pseudoniemen, waaronder de eerder genoemde Georges Sim, Geroges Martin-Georges, Jean du Perry, Christian Brulls en Gom Gut.

In 1928 maakte hij een fascinerende reis op de schuit Ginette en op de kotter Ostrogoth, twee belangrijke bevaarbare kanalen in Frankrijk. Geïnspireerd door deze reis slaagde hij erin een reeks interessante reportages te maken. Het jaar daarop begon hij te werken voor het tijdschrift 'Il Détective', waarvoor hij verschillende romans schreef, waarvan een van zijn beroemdsteliteraire personages, commissaris Maigret.

Het grote literaire succes van Simenons romans trok de interesse van grote filmregisseurs als Jean Tarride en Jean Renoir, die er hun voorbeeld aan gaven en twee films produceerden: 'De Gele Hond' en 'Het Mysterie van het Kruispunt'. Zo benaderde de schrijver de filmwereld.

In de jaren 1930 reisde hij veel met zijn eerste vrouw Régine Renchon en aan het eind van het decennium had het stel een zoon, Marc.

In 1940 vestigde hij zich met zijn gezin in Fontenay-le-Comte, in de Vendée. Dit jaar markeerde ook het begin van de Tweede Wereldoorlog, waarin hij zijn best deed om Belgische vluchtelingen te helpen. In deze periode begon hij ook een intensieve correspondentie met de beroemde Franse schrijver André Gide.

Al snel raakt hij er, door foutieve medische rapporten, van overtuigd dat zijn gezondheidstoestand niet goed is en dat hij nog maar een paar jaar te leven heeft. Bij deze gelegenheid schrijft hij zijn autobiografie in het werk 'Pedigree', opgedragen aan zijn zoon Marc. Nadat de oorlog in Frankrijk voorbij is, wordt hij beschuldigd van collaboratisme en besluit hij naar de Verenigde Staten te verhuizen. Tijdens deze jaren verliest hij een van zijnKortom, de aanklachten tegen hem werden ingetrokken omdat hij niet met de Nazi's wilde samenwerken.

In de Verenigde Staten verbleef hij eerst in de Amerikaanse staat Texas en daarna in Connecticut. Tijdens zijn verblijf in Amerika ontmoette hij Denyse Ouimet, die al snel zijn tweede vrouw werd. Uit hun liefde werden drie kinderen geboren: John, Marie-Jo en Pierre. In de jaren vijftig besloot Simenon de Verenigde Staten te verlaten om terug te keren naar Europa, eerst aan de Franse Rivièra en daarnaverhuizen naar Epalinges, Zwitserland.

In 1960 was hij voorzitter van de jury van het filmfestival van Cannes en sloot hij een hechte vriendschap met de Italiaanse regisseur Federico Fellini. Een paar jaar later scheidde hij van zijn tweede vrouw en in 1972 schreef hij zijn laatste beroemde roman: 'Maigret en Mr Charles', waarin hij vertelt over het onderzoek van inspecteur Maigret naar de verdwijning van notaris Gerard Levesque. In de loop van het onderzoek, Maigretontdekt dat de man gewend is zijn vrouw voor korte tijd te verlaten, omdat hun liefdesrelatie al jaren op de klippen loopt. De vrouw meldt de commissaris dat haar man altijd thuiskwam, maar deze keer is hij al een maand vermist. Het onderzoek wordt voortgezet en de commissaris ontdekt dat Nathalie in het verleden ook een vrouw is geweest, die klanten vermaakte in clubs...Eenmaal getrouwd met Gerard probeert ze haar huwelijk te redden, maar tevergeefs, want haar man zet zijn escapades voort en wordt een frequente bezoeker van nachtclubs, waar hij de vrouwen die er werken vermaakt. Om de ontrouw van haar man te verdragen, drinkt Nathalie veel. Vervolgens wordt het lijk van de man die haar man heeft vermoord, gevonden.wordt gevonden in een vergevorderde staat van ontbinding en Maigret vermoedt dat het zijn vrouw was die Gerard heeft vermoord. Na het plegen van een andere misdaad, bekent de vrouw uiteindelijk zelf de moord te hebben gepleegd.

Na het voltooien van zijn laatste roman besloot de schrijver zijn gedachten op magnetische banden op te nemen en begon hij te dicteren. In 1978 zette een tragische gebeurtenis zijn leven op zijn kop: zijn dochter Marie-Jo pleegde zelfmoord. Twee jaar later besloot Simenon een nieuwe autobiografische roman te schrijven, 'Intieme herinneringen', opgedragen aan zijn overleden dochter.

Georges Simenon stierf op 4 september 1989 in Lausanne aan een hersentumor, na meer dan vijfhonderd romans, vijfenzeventig onderzoeken van Inspecteur Maigret en achtentwintig korte verhalen te hebben geschreven.