Биографија

Херодот е роден (најверојатно) во 484 п.н.е. во Халикарнас, град во Карија колонизиран од Доријците, во Мала Азија, во аристократско семејство: неговата мајка Дрио била Гркинка, додека неговиот Татко, Ликсес, тој е Азиец. Заедно со неговиот братучед Панијаси, тој политички го спротивставува тиранот од Халикарнас, Лигдами II, кој управува со градот врз основа на поддршката на Дариј I, големиот крал на Персија.

Додека Панијаси е осуден на смрт, обвинет од тиранинот дека учествувал во заговор на аристократи со цел да го убијат, Херодот успева да избега, наоѓајќи засолниште во Самос, антиперсиски град кој се придржува до Делијанско-атички лига, каде меѓу другото има можност да го подобри своето познавање на јонскиот дијалект.

Останал на Самос две години, околу 455 п.н.е. C. Херодот се враќа во својата татковина, навреме за да помогне во протерувањето на Лигдами. Следната година Халикарнас станал притока на Атина, додека Херодот почнал да патува на териториите на источниот Медитеран. Во Египет останува четири месеци, фасциниран од локалната цивилизација и собира материјали со кои ќе се напишат „Приказните“.

Во 447 п.н.е. Ц. се сели во Атина, каде што има можност да се запознае со архитектот Хиподам од Милет, Перикле, софистите Протагора и Ефтидем и трагичниот поет Софокле. Две години подоцна учествува во Панатенаја, вопри што тој јавно прочита неколку делови во замена за значителна сума од десет таланти. Набргу откако Херодот решава да се насели во Тури, панхеленска колонија лоцирана во Магна Грција, која помага да се основа во 444 п.н.е. C.

Помеѓу 440 и 429 година ги напишал „Приказни“, дело кое денес се смета за прв пример на историографија на полето на западната литература. „Приказните“ раскажуваат за војните што се воделе во петтиот век пред нашата ера меѓу Персиската империја и грчките полови. Денес е тешко да се идентификуваат пишаните извори што ги користел авторот, поради нивната загуба: единствениот утврден претходник е Хекатај од Милет, додека Ефор од Кума го споменува и Ксанто од Лидија. Секако, Херодот користи делфиски, атински и персиски збирки, епиграфи и официјални документи за своите списи.

Историчарот на Халикарнас починал во 425 п.н.е. В., по избувнувањето на Пелопонеската војна: околностите и местото на смртта сепак остануваат непознати.