Biografie - Gevoel van een man

• Training
• Vroege gedichten
• Giuseppe Ungaretti na de oorlog
• De jaren 1930
• De jaren 1940
• De afgelopen jaren
• Gedichten van Giuseppe Ungaretti: analyse met uitleg

Op 8 februari 1888 werd de grote dichter geboren in Alexandrië, Egypte. Giuseppe Ungaretti door Antonio Ungaretti en Maria Lunardini, beiden uit Lucca.

Hij bracht zijn kindertijd en vroege jeugd door in zijn geboortestad. De familie was om werkredenen naar Afrika verhuisd. Zijn vader, die als arbeider werkte bij de bouw van de Suezkanaal De moeder moet zich dus behelpen, maar slaagt erin het gezin draaiende te houden dankzij inkomsten uit een winkel aan de rand van Alexandrië.

Kleine Joseph wordt daarom opgevoed door zijn moeder, een Soedanese verpleegster en Anna, een oudere Kroatische vrouw, een geweldige verhalenvertelster.

Giuseppe Ungaretti

Training

Giuseppe Ungaretti, nu volwassen, ging naar de Ecole Suisse Jacot waar hij voor het eerst in contact kwam met de Europese literatuur .

In zijn vrije tijd bezocht hij ook de 'Baracca rossa', een internationale bijeenkomst van anarchisten waarvan de fervente organisator Enrico Pea uit Versilia was, die voor zijn werk naar Egypte was verhuisd.

Tijdens deze jaren maakte hij kennis met de Franse en Italiaanse literatuur, vooral dankzij zijn abonnement op twee revues: Frankrijk e De stem Zo begon hij onder andere werken en gedichten van de Fransen te lezen. Rimbaud , Mallarmé , Baudelaire - dit dankzij mijn vriend de Libanese dichter Moammed Sheab - maar ook Leopardi e Nietzsche .

Ungaretti verhuisde naar Italië, maar met de bedoeling om naar Frankrijk te gaan, naar Parijs, om rechten te studeren en uiteindelijk terug te keren naar Egypte.

Als hij een paar weken later eindelijk naar Parijs gaat, wordt hij vergezeld door zijn vriend Sheab, die echter een paar maanden later door zelfmoord overlijdt.

Giuseppe schreef zich in aan de faculteit van Brieven de Sorbonne en nam zijn intrek in een klein hotel in Karmelietenstraat Hij bezocht de belangrijkste literaire cafés in Parijs en raakte bevriend met Apollinaire waar hij met diepe genegenheid aan gehecht is.

Vroege gedichten

Ondanks zijn afstand tot Italië bleef Giuseppe Ungaretti in contact met de Florentijnse groep die zich had losgemaakt van de Ingang begon hij het tijdschrift 'Lacerba'.

In 1915 publiceerde hij in Lacerba de eerste teksten De oorlog brak uit en hij werd teruggeroepen en naar de Karstfront en op de Franse Champagne.

Ungaretti's eerste gedicht van het front dateert van 22 december 1915. Van de volgende dag is het beroemde gedicht 'Vigil'.

Hij bracht het hele volgende jaar door tussen de frontlinie en de achterhoede; hij schreef alle " De begraven haven "(verzameling met aan het begin de gedicht met dezelfde naam ), dat wordt uitgegeven in een drukkerij in Udine. Curator van de tachtig exemplaren is 'kind Ettore Serra', een jonge luitenant.

Ungaretti onthult zichzelf revolutionair dichter de weg vrijmaken voor de Hermetisme De teksten zijn kort, soms gereduceerd tot een enkel voorzetsel, en drukken sterke gevoelens uit.

Giuseppe Ungaretti na de oorlog

Hij keerde terug naar Rome en kreeg van het Ministerie van Buitenlandse Zaken de opdracht om het dagelijkse nieuwsbulletin te schrijven.

Ondertussen levert Ungaretti bijdragen aan de tijdschriften La Ronda , Tribune , Handel De vrouw Jeanne Dupoix ondertussen Franse les geven.

De moeilijke economische situatie bracht hem ertoe te verhuizen naar Marino in de Castelli Romani. Hij publiceerde een nieuwe editie van 'L'Allegria' in La Spezia; het bevat de liedteksten gecomponeerd tussen 1919 en 1922 en het eerste deel van 'Sentimento del Tempo'. Het voorwoord is van Benito Mussolini.

Deze collectie markeert het begin van zijn tweede poëtische fase De teksten zijn langer en de woorden meer zoekend.

De jaren 1930

Met de Gondeliersprijs 1932, uitgereikt in Venetië, heeft zijn poëzie de eerste prijs ambtenaar.

Dit opende de deuren van de grote uitgevers.

Zo publiceerde hij samen met Vallecchi 'Sentimento del Tempo' (met een essay van Gargiulo) en gaf hij de bundel 'Quaderno di traduzioni' uit met teksten van Gòngora, Blake , Eliot , Rilke , Esenin .

De PEN Club (een internationale niet-gouvernementele schrijversvereniging en -organisatie) nodigde hem uit om een serie lezingen te geven in Zuid-Amerika. In Brazilië kreeg hij de leerstoel Italiaanse Literatuur aan de Universiteit van São Paulo. Ungaretti bekleedde deze positie tot 1942.

De voltooide editie van 'Het Sentiment van de Tijd' kwam toen uit.

In 1937 trof een eerste familiedrama Ungaretti: zijn broer stierf Constantijn Voor hem schreef ze de teksten 'Se tu mio fratello' en 'Tutto ho perduto', die later in het Frans verschenen in 'Vie d'un homme'.

Kort daarna stierf ook zijn zoon in Brazilië als gevolg van een mislukte blindedarmontsteking. Antonietto slechts negen jaar oud.

De jaren 1940

Hij keerde terug naar huis in 1942 en werd benoemd tot Academicus van Italië Hij kreeg een universitaire onderwijspositie in Rome voor "duidelijke bekendheid". Mondadori begon zijn werken te publiceren onder de algemene titel " Het leven van een man ".

Het wordt aan hem geleverd door Alcide De Gasperi de Prijs van Rome De prozabundel 'The Pauper in the City' en enkele kladjes van 'The Promised Land' worden gepubliceerd. Het tijdschrift Inventaris publiceert zijn essay 'Redenen voor een gedicht'.

De afgelopen jaren

De laatste levensjaren van de dichter zijn erg intens.

Hij wordt verkozen tot voorzitter van de Europese Schrijversgemeenschap en houdt, zoals gasthoogleraar op Columbia University een reeks lezingen, bevriend met onder andere geleerden en schilders Versla van de New York Village.

Ter gelegenheid van de tachtig jaar (1968) wordt plechtig geëerd door de Italiaanse regering: in Palazzo Chigi wordt hij gevierd door de premier Aldo Moro en door Montale e Quasimodo met veel vrienden in de buurt.

Er worden twee zeldzame edities gepubliceerd: 'Dialogue', een boek vergezeld van een 'verbranding' door Burri, een kleine verzameling liefdesgedichten, en 'Death of the Seasons', geïllustreerd door Manzù, dat de seizoenen van 'The Promised Land', 'The Old Man's Notebook' en de laatste verzen tot 1966 samenbrengt.

Hij reisde naar de Verenigde Staten, Zweden en Duitsland. In september verscheen de Mondadori-bundel met onder andere alle gedichten met aantekeningen, essays, variantenapparaat, bewerkt door Leone Piccioni.

In de nacht van 31 december 1969 op 1 januari 1970 schreef hij het laatste gedicht "De versteende en de fluwelen.

Ungaretti keerde terug naar de Verenigde Staten om een prijs te ontvangen aan de Universiteit van Oklahoma.

In New York werd hij ziek en werd hij opgenomen in een kliniek. Hij keerde terug naar Italië en liet zich behandelen in Salsomaggiore.

Giuseppe Ungaretti stierf in Milaan in de nacht van 1 juni 1970.

Gedichten van Giuseppe Ungaretti: analyse met uitleg

• Vigil (1915)
• Ik ben een wezen (1916)
• De begraven haven (1916)
• San Martino del Carso (1916)
• Ochtend (M'illumino d'immenso) (1917)
• Vrolijkheid van scheepswrakken (1917)
• Soldaten (1918)
• Rivieren (1919)
• De moeder (1930)
• Schreeuw niet meer (1945)