Biografia - Ścieżki szaleństwa

Śmierć Tyberiusza w dniu 13 marca 37 r. n.e. była okazją do ulgi dla ludu rzymskiego. Umierając w wieku sześćdziesięciu ośmiu lat, Tyberiusz panował przez ostatnie dwadzieścia trzy lata swojego życia i był uważany za tyrana w swoich czasach, ze względu na złe stosunki, jakie ustanowił z ludem, senatem i wojskiem. Wydaje się, że jego śmierć nie była przypadkowa.

Kiedy jego następcą został jego prawnuk Kaligula, świat wydawał się bardziej różowy. Urodzony w Anzio 31 sierpnia 12 roku Gajusz Juliusz Cezar Germanikus - lepiej znany jako Gajusz Cezar lub Kaligula - w wieku 25 lat skłaniał się ku republice i wkrótce rozpoczął skuteczną współpracę z miejskim Pater Conscriptis.

Wszyscy patrzyli na niego przychylnie. Kaligula promował amnestie, obniżał podatki, organizował igrzyska i festiwale, a wiece znów stały się legalne. Ten szczęśliwy okres nie trwał wiecznie. Po zaledwie siedmiu miesiącach jako cesarz, Kaligulę ogarnęła nagła i dziwna choroba. Wyszedł z niej zrozpaczony na ciele, ale przede wszystkim na umyśle.

Szybko stał się cyniczny, megalomański, żądny krwi i wręcz szalony. Skazywał na śmierć z najbardziej błahych powodów i często skazywał tę samą osobę dwukrotnie, nie pamiętając, że już wcześniej kazał ją zabić.

Senatorowie, widząc zagrożenie, jakim się stał, próbowali go zamordować, ale bezskutecznie. Kiedy zmarła siostra Kaliguli, Drusilla, z którą podobno utrzymywał kazirodcze stosunki, zdrowie psychiczne cesarza ucierpiało jeszcze bardziej. Szybko stał się prawdziwym despotą, nazywając siebie cesarzem, a także ojcem kraju.

Przed nim wszyscy musieli się ukłonić, a on sam zarządził, że 18 marca każdego roku będzie dniem święta na jego cześć. Nazywał siebie imieniem bogów: Jowisza, Neptuna, Merkurego i Wenus. Często ubierał się w damskie ubrania i nosił krzykliwe bransoletki i biżuterię.

Jego panowanie trwało zaledwie cztery lata (od 37 do 41 r.) Został zabity 24 stycznia 41 r., kiedy opuszczał arenę podczas Ludi Palatini. Dźgnięto go trzydzieści razy. Wraz z nim stracono wszystkich jego bliskich krewnych. Nie oszczędzono nawet jego młodej córki Julii Drusilli: została rzucona o ścianę.

Podobnie jak jego ojciec, Kaligula również zostanie zapamiętany jako tyran. Królestwo przejdzie w ręce jego wuja Klaudiusza Germanika, w wieku 50 lat i jedynego żyjącego krewnego.