بیوگرافی • La strada del cinema

• فیلموگرافی روبرتو روسلینی
• جوایز

کارگردانی بنیادی و بزرگ در فیلمبرداری همه در آن زمان، روبرتو روسلینی در 8 مه 1906 در رم به دنیا آمد. او پس از پایان تحصیلات متوسطه، تحصیلات خود را قطع کرد و قبل از ورود به دنیای سینما به عنوان تکنسین صحنه و تدوینگر و بعداً به عنوان فیلمنامه نویس و کارگردان مستند، خود را وقف فعالیت های مختلفی کرد. در این رابطه باید توجه داشت که برخی از آنها از طرف Istituto Nazionale Luce (موسسه ایجاد شده توسط فاشیسم) با عناوینی مانند "Daphne"، "Prélude à l'après-midi d'un faune" یا "فانتزی زیردریایی".

او بعدها در اواخر دهه 1930 با همکاری در فیلمنامه "لوسیانو سرا پیلوتا" اثر گوفردو الساندرینی به سینمای واقعی نزدیک شد. تنها چند سال بعد، در سال 1941، با کارگردانی «کشتی سفید» (که از قضا توسط بازیگران غیرحرفه ای به شاهزاده نئورئالیست ها تبدیل می شود)، جهشی در کیفیت انجام داد، اولین قسمت از یک «سه گانه» جنگ» که بعداً با «یک خلبان برمی‌گردد» و «مردی از صلیب» که موفقیت چندانی نداشتند تکمیل شد.

در سال‌های 1944-1945، در حالی که ایتالیا هنوز توسط جبهه‌ای که به سمت شمال پیش می‌رفت تقسیم شده بود، او چیزی را که شاهکار او و همچنین یکی از بزرگترین فیلم‌برداری‌ها به حساب می‌آید، فیلمبرداری کرد، "Roma, città"فیلم نه تنها از نظر موضوع و به دلیل تراژدی و اثربخشی بالای سبک اهمیت دارد، بلکه به این دلیل که سرآغاز به اصطلاح نئورئالیسم است. با این عبارت می‌خواهیم زیر یک اثر هنری که مشخصه آن این است، خط بکشیم. عناصری مانند گمنامی (بازیگران غیرحرفه ای)، فیلمبرداری مستقیم، فقدان «واسطه» نویسنده و بیان صداهای معاصر. زمان نمایش آن در سینماها، چه از سوی عموم و چه از سوی اکثر منتقدان، نسبتا سرد مورد استقبال قرار گرفت. انقلاب «روما، شهر باز» از جمله، همانطور که چندین بار توسط خود روسلینی بیان شده، ناشی از این واقعیت است که شکستن " ساختارهای صنعتی سینمای آن سالها "، به دست آوردن " آزادی ابراز وجود بدون شرط ".

پس از تجربه " رم، شهر باز» روبرتو روسلینی او دو فیلم استثنایی دیگر مانند «Paisà» (1946) و «Germania anno zero» (1947) ساخت، تاملاتی تلخ در مورد شرایط ایتالیا که از پیشروی جنگ عذاب کشیده بود و در مورد بحران ارزش های انسانی در آلمان پس از جنگ

پس از این نقاط عطف، کارگردان سعی می کند راه های جدیدی برای بیان بیابد، بدون اینکه موفقیت زیادی کسب کند. اینها ناموفق «عشق» هستند، فیلمی در دو قسمت با تفسیرآنا مگنانی، و از ورشکستگی "ماشین کشتار شرور"؛ بعدها او همچنین به یاد ماندنی «Francesco, giullare di Dio» و «Stromboli, terra di Dio» را ساخت که هر دو، هر چند به معانی متفاوت، بر مشکل فیض الهی متمرکز بودند. در فیلم دوم، مشارکت هنری او با اینگرید برگمن آغاز می‌شود: این دو همچنین داستانی عذاب‌آور را زندگی خواهند کرد.

پس از یک دوره بحران هنری و شخصی که مشخصه آن یک سفر طولانی به هند است (که در آن همسری نیز پیدا می کند) که قرار است برای فیلم مستندی به همین نام محصول سال 1958 تولید کند، او آثاری را کارگردانی خواهد کرد. که به طور رسمی بی عیب و نقص هستند اما دیگر نه و اصلاحاتی مانند "ژنرال دلا روور"، "شب در رم بود" و "زنده باد ایتالیا". به طور خاص "ژنرال دلا روور" (که در نمایشگاه ونیز جایزه دریافت کرده است) به مضامین مقاومت مورد علاقه روسلینی اول اشاره دارد و به نظر می رسد نشانه ای از تمایل به آغاز مرحله جدیدی باشد، در حالی که در واقعیت نشان دهنده ورود نویسنده به تولید است. "تجاری"، هر چند با استعداد عالی، همیشه دست نخورده، و خلاقیت بصری کارگردان تعدیل شده است.

اما رگ بزرگ سبک او اکنون خسته شده بود. او با آگاهی از این وضعیت، تماماً خود را وقف کارگردانی آثار پرمخاطب و آموزشی طراحی شده برای تلویزیون کرد. برخی از عناوین خاطره انگیز باعث می شود ماهیت این فیلم ها را درک کنیم: آنها از «عصرآهن، از «اعمال رسولان» تا «سقراط» (اکنون در سال 1970 هستیم).

یک فلش هنری قابل توجه با مستند «تسخیر قدرت توسط لویی چهاردهم»، ساخته شده برای فرانسوی تلویزیونی و منتقدان آن را لایق بهترین چیزهایش می دانستند. Alcide De Gasperi" (1974) و "Il Messia" (1976) دو فیلم که به موضوعاتی می پردازند که قبلاً در گذشته با قدرت و اعتقاد بسیار متفاوتی از آنها بازدید شده بود. پس از مدت کوتاهی، در 3 ژوئن 1977، روبرتو روسلینی در رم درگذشت.

فیلم شناسی روبرتو روسلینی

• Prélude à l'après midi d'un faune (1936)
• Dapné (1936)
• La vispa Teresa (1939)
• بوقلمون قلدر (1939)
• فانتزی زیر آب (1939)
• جریان Ripasottile (1941)
• کشتی سفید (1941) )
• یک خلبان برمی گردد (1942)
• میل (1943)
• مردی از صلیب (1943)
• روم، شهر باز (1945)
• Paisà (اپیزود: سیسیل. ناپل. رم. فلورانس. رومانیا. پو) (1946)
• آلمان سال صفر (1947)
• ماشین کشتن شرور (1948) )
• استرومبولی، سرزمین خدا (1950)
• فرانچسکو، مسخره خدا (1950)
• اروپا '51 (1951)
• اتللو (1952) )
• هفت گناه مرگبار (قسمت: حسادت) (1952)
• La Gioconda (1953)
• ما زن هستیم (اپیزود: صدای انسان. معجزه) ( 1953)
• آزادی کجاست؟ (1953)
• دختر ازIorio (1954)
• ترس (1954)
• ژان آرک در خطر (1954)
• سفر به ایتالیا (1954)
• عشق های نیمه یک قرن (اپیزود: ناپل '43) (1954)
• هند بدون محدودیت (1958) وید
• ژنرال دلا رووره (1959)
• زنده باد ایتالیا (1960)
• نمایی از پل (1961)
• تورین در صد سال (1961)
• وانینا وانینی (1961)
• شب در رم بود ( 1961)
• The Carabinieri (1962)
• بنیتو موسولینی (1962)
• Black Soul (1962)
• Rogopag (قسمت Illibatezza) (1963)
• عصر آهن (1964)
• تسخیر قدرت توسط لویی چهاردهم (1967)
• ایده یک جزیره. Sicily (1967)
• اعمال رسولان (1968)
• سقراط (1970)
• قوت و دلیل: مصاحبه با سالوادور آلنده (1971)
• دانشگاه رایس (1971)
• بلز پاسکال (1971)
• آگوستین کرگدن (1972)
• کارتزیوس (1973)
• عصر کوزیمو دی مدیچی (1973)
• کنسرت برای میکل آنژ (1974)
• جمعیت جهان (1974)
• سال اول (1974)
• مسیح (1976)
• Beaburg (1977)

جوایز

• 1946 - جشنواره فیلم کن: جایزه بزرگ ex aequo ("رم، شهر باز")
• 1946 - روبان نقره ای بهترین کارگردانی ("Paisà")
• 1952 - جشنواره فیلم ونیز: دومین جایزه بین المللی ex aequo ("اروپا '51")
• 1959 - جشنواره فیلم ونیز : شیر طلایی ex aequo ("ژنرال دلا روور")
• 1960 - روبان نقره ای بهترین کارگردانی ("ژنرال"دلا روور")، جشنواره کارلووی واری: جایزه ویژه هیئت داوران ("شب در رم بود")