Biografia - Odkupienie Dona Masino

Tommaso Buscetta urodził się 13 lipca 1928 roku w Agrigento, w robotniczej dzielnicy, w skromnej lokalnej rodzinie. Jego matka jest prostą gospodynią domową, a ojciec jest szklarzem.

Bystry chłopiec z szybkim dowcipem, nadał tempo pracowitemu życiu, żeniąc się bardzo wcześnie, w wieku zaledwie szesnastu lat, chociaż na Sycylii w tym czasie małżeństwa między bardzo młodymi ludźmi nie były tak rzadkie.

W każdym razie małżeństwo nakłada na Tommaso określone obowiązki, z których jednym jest zapewnienie chleba swojej młodej narzeczonej. Należy pamiętać, że na głęboko zakorzenionej Sycylii w latach trzydziestych XX wieku nie do pomyślenia było, aby kobieta w ogóle wykonywała jakąkolwiek pracę....

Buscetta podejmuje zatem działania na czarnym rynku, aby zarobić na życie; w szczególności potajemnie sprzedaje kartki na mąkę: jest rok 1944, wojna pustoszy ludność cywilną i niszczy miasta, nie wyłączając Palermo, duszącego się pod stertą gruzu, który powstał w wyniku bombardowania rok wcześniej

Pomimo tego pozornie nieszczęśliwego obrazu, w następnym roku Buscettowie urodzili dziewczynkę, Felicię, a dwa lata później przybył Benedetto. Wraz z dwójką dzieci wzrosły również potrzeby ekonomiczne. W Palermo nie można było jednak znaleźć stałej pracy; na pierwszy plan wysunęło się widmo jedynego możliwego, choć bolesnego rozwiązania: imigracji. Co, jak zwykle, jak w przypadku Buscettów, nie było możliwe.Wiedząc, że istnieje duża szansa dla Włochów na osiedlenie się w Argentynie, don Masino wyruszył do Neapolu, a następnie wylądował w Buenos Aires, gdzie wymyślił oryginalną pracę w ślad za starożytnym zawodem swojego ojca: otworzył hutę szkła w stolicy Ameryki Południowej. Biznes z pewnością nie był sukcesem. Rozczarowany, wrócił do Argentyny w 1957 roku i w tym samym roku rozpoczął nową pracę.w "swoim" Palermo, zdeterminowany, by ponownie spróbować drogi do bogactwa i sukcesu... innymi sposobami.

Rzeczywiście, Palermo w tym czasie nie zmieniło się ani trochę, korzystając również, choć w ograniczony sposób, z boomu gospodarczego, którym cieszyły się Włochy, dzięki wysiłkom milionów inteligentnych i zdolnych pracowników. Wydaje się, że gorączka odrodzenia zdrowo ogarnęła sycylijskie miasto: wszędzie powstają nowe budynki, stare budynki są wyburzane, aby stworzyć nowe.powstają nowe, a wszędzie panuje wielkie pragnienie odkupienia, odbudowy i dobrobytu.

Niestety, mafia rozpostarła już swoje długie macki nad większością działań, które powstawały w tym czasie, zwłaszcza nad licznymi budynkami wykonanymi ze zbrojonego betonu, nowego materiału dla masowego i popularnego budownictwa, które wyrastały jak grzyby po deszczu tu i ówdzie. Don Masino dostrzegł łatwe pieniądze na tym rynku i zaangażował się w działania kontrolowane przez La Barberę, bossa centralnego Palermo. Początkowo DonMasino został przydzielony do "dywizji tytoniowej", odpowiedzialnej za przemyt i tym podobne, ale później trafił na ważniejsze stanowiska. Jeśli chodzi o hierarchię, La Barbera kontrolował miasto, podczas gdy na szczycie mafijnej kopuły znajdował się Salvatore Greco znany jako Cicchiteddu, szef szefów.

W 1961 roku wybuchła pierwsza wojna mafijna, w której rodziny były mocno zaangażowane w podział obszaru Palermo. Sytuacja, wśród różnych zgonów, stała się ryzykowna nawet dla Don Masino, który mądrze postanowił zniknąć na dłuższy czas. Ucieczka Buscetty trwała przecież dobre dziesięć lat, tj. od 1962 do 2 listopada 1972 roku.W tej niepewnej i piekielnej sytuacji życie rodzinne również musiało zostać zrewolucjonizowane, ponieważ dwukrotnie zmieniał żony i założył dwie inne rodziny. Ze swoją drugą żoną, Verą Girotti, dzielił dziką i niebezpieczną egzystencję, zawsze na skraju życia.Wraz z nią uciekł do Meksyku pod koniec 1964 r., a następnie wylądował w Nowym Jorku, przywożąc swoje pierworodne dzieci nielegalnymi środkami.

Dwa lata później, w nowojorskim ratuszu, pod nazwiskiem Manuel Lopez Cadena wziął z nią ślub cywilny. W 1968 r., ponownie próbując uciec przed wymiarem sprawiedliwości, przyjął nową tożsamość Paulo Roberto Felici. Pod tą nową tożsamością poślubił Brazylijkę Cristinę de Almeida Guimares. Różnica wieku jest niezwykła. Buscetta jest 40-letnim mafioso, podczas gdy ona jest zaledwie 21-letnią dziewczyną, ale to nie wszystko.Różnice nie przerażają Don Masino. Ucieczka, pośród tysiąca trudności, trwa nadal.

W końcu, 2 listopada 1972 r., brazylijskiej policji udało się założyć kajdanki niepokornemu mafioso, oskarżając go o międzynarodowy handel narkotykami. Brazylia nie postawiła go w stan oskarżenia, ale wysłała do Fiumicino, gdzie czekały na niego kolejne kajdanki. W grudniu 1972 r. otworzyły się dla niego drzwi celi w trzecim skrzydle więzienia Ucciardone. W więzieniu pozostał do 13W lutym 1980 r. musi odbyć karę 14 lat pozbawienia wolności w procesie Catanzaro, skróconą do 5 lat w wyniku apelacji.

W więzieniu Don Masino stara się nie stracić wewnętrznego spokoju i sprawności fizycznej. Krótko mówiąc, stara się nie dać się przytłoczyć wydarzeniom. Jego reżim życiowy jest wzorowy: budzi się bardzo wcześnie i poświęca godzinę lub więcej na ćwiczenia fizyczne. Faktem jest, że podczas pobytu w więzieniu mafia pomogła mu utrzymać bardziej niż przyzwoite życie. Śniadania, obiady i kolacje były bezpośrednio dostarczane przez mafię.kuchnie jednej z najbardziej znanych restauracji w Palermo...

W każdym razie lata, które Buscetta spędza w Ucciardone, są kluczowe dla mafii. Zabijani są sędziowie, śledczy, dziennikarze, niewinni obywatele. Jednak na poziomie osobistym po raz drugi żeni się z Cristiną i uzyskuje półwolność, pracując jako szklarz dla rzemieślnika.

Zabójstwo Stefano Bontade uświadomiło Buscetcie, jak niepewna była jego pozycja. Bał się, więc zaczął się ukrywać. Był 8 czerwca 1980 r. Wrócił do Brazylii przez Paragwaj, wolny port dla poszukiwaczy przygód z całego świata. Trzy lata później, rankiem 24 października 1983 r., czterdziestu mężczyzn otoczyło jego dom w San Francisco.Prowadzony na najbliższy posterunek policji, Don Masino proponuje: "Jestem bogaty, mogę dać ci wszystkie pieniądze, jakie chcesz, pod warunkiem, że mnie puścisz".

W czerwcu 1984 r. dwóch sędziów z Palermo odwiedziło go w więzieniu w São Paulo. Byli to sędzia śledczy Giovanni Falcone i zastępca prokuratora Vincenzo Geraci. Podczas historycznego przesłuchania Buscetta nie przyznał się do niczego, ale tuż przed wyjściem sędziów dał sygnał: "Mam nadzieję, że wkrótce znów się zobaczymy". 3 lipca brazylijski Sąd Najwyższyzgadza się na jego ekstradycję.

W drodze do Włoch Buscetta połknął półtora miligrama strychniny. Uratowano go. Cztery dni spędził w szpitalu, po czym był wreszcie gotowy do lotu do Rzymu. Kiedy 15 lipca 1984 r. samolot Alitalia DC 10 wylądował na pasie startowym w Fiumicino, lotnisko zostało otoczone przez oddziały specjalne. Trzy dni później mafioso Tommaso Buscetta stanął przed obliczem Falcone. Doszło do porozumienia z sędzią.Nie jest przesadą stwierdzenie, że istniał między nimi wzajemny szacunek (z pewnością ze strony Buscetty). Jest to fundamentalna podstawa pierwszych objawień Don Masino, które wkrótce staną się jak rzeka w powodzi. Jest on w rzeczywistości pierwszym "pentito" w historii, rolą, którą przyjmuje z wielką odwagą i wyborem, który jest dla niego najważniejszy.słono za to zapłaci (praktycznie przez lata rodzina Buscetta była eksterminowana w odwecie przez mafię).

Podczas intensywnych sesji z Falcone Buscetta ujawnił schematy organizacyjne przeciwnych cosche, a następnie tych swoich sojuszników. Wydał sędziom poborców podatkowych Nino i Ignazio Salvo, a następnie Vito Ciancimino. W 1992 r., kiedy chrześcijańsko-demokratyczny poseł Salvo Lima został zamordowany, powiedział, że "był człowiekiem honoru". Później jego wypowiedzi zmierzały coraz wyżej, aż dowskazują na Giulio Andreottiego jako najważniejsze odniesienie, na poziomie instytucjonalnym, Cosa Nostry w polityce.

Buscetta przez ostatnie czternaście lat swojego życia był prawie wolnym obywatelem amerykańskim. Wydalony do USA po złożeniu zeznań

We Włoszech, w zamian za współpracę przeciwko obecności mafii w USA, uzyskał od tego rządu obywatelstwo, nową tajną tożsamość oraz ochronę dla siebie i swojej rodziny. Od 1993 r. korzystał z "umowy" z rządem włoskim, dzięki ustawie uchwalonej przez rząd kierowany przez samego Giulio Andreottiego, na mocy której otrzymał również znaczną kwotęrenta.

W dniu 4 kwietnia 2000 r., w wieku 72 lat i teraz nie do poznania z powodu licznych plastyków twarzy, które przeszedł, aby uciec przed zabójcami mafii, Don Masino zmarł w Nowym Jorku z powodu nieuleczalnej choroby.