Wasifu • Miguso nyeti, isiyo na shaka

Michel Petrucciani alizaliwa Orange (Ufaransa) mnamo Desemba 28, 1962; wa asili ya Kiitaliano, babu yake alitoka Naples, wakati baba yake Antoine Petrucciani, anayejulikana zaidi kama Tony, alikuwa mpiga gitaa maarufu wa jazz, ambaye Michel mdogo alichukua mara moja mapenzi yake ya muziki.

Tangu utotoni alijifunza kupiga ngoma na kinanda; alijitolea kwanza katika kusoma muziki wa kitambo na baadaye tu kwa aina ya baba yake anayopenda zaidi, jazba, ambayo mkusanyiko wake wa rekodi angeweza kuchora sana kwa msukumo.

Tangu kuzaliwa ameathiriwa na ugonjwa wa vinasaba uitwao osteogenesis imperfecta, unaojulikana pia kama "Crystal bone syndrome", ambayo mifupa haikui, hivyo kumlazimu kuwa chini ya mita moja. Kwa kuzingatia kazi nzuri ya Michel, tuzo ambazo amepokea, lakini zaidi ya yote Michel mwenye nguvu, mgongano na wakati huo huo mhusika nyeti, mtu anaweza kuelewa jinsi hamu yake ya kufanikiwa ilivyokuwa ya kushangaza maishani, kushinda shida ambazo ugonjwa huo ulijumuisha.

Onyesho la kwanza la hadhara la Michel Petrucciani lilikuja akiwa na umri wa miaka kumi na tatu tu: taaluma yake kama mwanamuziki wa kitaalamu ilianza miaka miwili tu baadaye, alipochukua fursa ya kucheza na mpiga ngoma na mtetemo Kenny Clarke, ambaye Michel anarekodi naye.albamu ya kwanza huko Paris.

Baada ya ziara ya Ufaransa ambayo alifuatana na mpiga saksafoni Lee Konitz, mwaka wa 1981 Petrucciani alihamia Big Sur, California, ambako alitambuliwa na mpiga saksafoni Charles Lloyd, ambaye alimwalika kuwa mwanachama wa kikundi chake cha nne kwa miaka mitatu. . Ushirikiano huu ulimletea mwanamuziki wa Kifaransa wa jazz "Prix d'Excellence".

Michel ni mwanamuziki na mtu nyeti na ustadi wake wa ajabu wa muziki na pia wa kibinadamu unamruhusu kufanya kazi na wanamuziki wa aina ya Dizzy Gillespie, Jim Hall, Wayne Shorter, Palle Daniellson, Eliot Zigmund, Eddie Gomez. na Steve Gadd.

Petrucciani anaona usumbufu wake wa kimwili kama faida, kama vile kumruhusu kujitolea kabisa kwa muziki. Ili kucheza lazima lazima atumie kifaa fulani, kilichofanywa na baba yake wakati Michel alipokuwa mdogo, ambayo ina parallelogram iliyoelezwa, ambayo inamruhusu kufikia pedals ya piano.

Kati ya tuzo nyingi ambazo Michel amepokea wakati wa kazi yake kwa bahati mbaya, tunaweza kutaja tuzo inayotamaniwa sana ya "Django Reinhardt Award", uteuzi wa "mwanamuziki bora wa jazz wa Uropa", ya mwisho na Wizara della Cultura Italiano. , na Jeshi la Heshima mwaka 1994.

Mwaka 1997 huko Bologna alipata fursa ya kutumbuiza mbele ya Papa Yohane Paulo wa Pili, wakati wa Kongamano la Ekaristi.

Katika maisha yake ya faragha, ambayo hapakuwa na upungufu wa maovu na kupita kiasi, alikuwa na mahusiano matatu muhimu. Alikuwa na wana wawili, mmoja wao alirithi ugonjwa wake. Mke wake wa kwanza alikuwa mpiga kinanda wa Kiitaliano Gilda Buttà, ambaye baadaye aliachana naye.

Kufuatia homa ya banal, iliyoambukizwa kwa ukaidi wa kutaka kwenda kusherehekea Mkesha wa Mwaka Mpya kwa kutembea kwenye baridi kwenye theluji, Michel Petrucciani alikufa Januari 6, 1999 huko New York, kufuatia matatizo makubwa ya mapafu. . Alikuwa na umri wa miaka 36 tu. Mwili wake upo katika kaburi la Paris la Père Lachaise, karibu na kaburi la mtunzi mwingine mkubwa: lile la Fryderyk Chopin.

Mwaka wa 2011 filamu ya hali halisi ya kusisimua "Michel Petrucciani - Body & Soul" ilitolewa katika kumbi za sinema, iliyopigwa risasi na mkurugenzi wa Kiingereza Michael Radford (sawa na "The postman", mshindi wa Oscar mwaka wa 1996).