Βιογραφία - Στο κύμα της επιτυχίας

Ο θρύλος του Μαρκ Σπιτζ γεννήθηκε και τελείωσε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 στο Μόναχο. Ήταν αυτός που έσωσε την έκδοση των αγώνων, η οποία αμαυρώθηκε από την τρομοκρατική επίθεση στο ολυμπιακό χωριό από Παλαιστίνιους αντικαθεστωτικούς, οι οποίοι σκότωσαν δύο μέλη της ισραηλινής ομάδας και κράτησαν ομήρους άλλους εννέα. Ο Μαρκ Σπιτζ, Εβραιοαμερικανός, θεωρούνταν καλός κολυμβητής πριν από τους αγώνες της Βαυαρίας,ικανός να πάρει μετάλλιο... Κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να γίνει ο πιο διάσημος αθλητής στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων μέσα σε τρεις εβδομάδες.

Ο Μαρκ Σπιτζ γεννήθηκε στο Μοντέστο της Καλιφόρνια στις 10 Φεβρουαρίου 1950. Με την οικογένειά του μετακόμισε για τέσσερα χρόνια στα νησιά της Χαβάης, όπου άρχισε να κολυμπά υπό τις οδηγίες του πατέρα του. Σε ηλικία έξι ετών, ο Μαρκ επέστρεψε στις ΗΠΑ, στο Σακραμέντο, όπου συνέχισε να καλλιεργεί το πάθος του για την κολύμβηση. Ο πατέρας του, Άρνολντ, ήταν το σημαντικότερο κίνητρό του: από μικρή ηλικία επαναλάμβανε το διάσημοπρόταση: Η κολύμβηση δεν είναι το παν, η νίκη είναι ".

Ο Μαρκ άρχισε να σοβαρεύεται στην ηλικία των εννέα ετών, όταν γράφτηκε στο Λέσχη κολύμβησης Arden Hills όπου γνώρισε τον πρώτο του προπονητή, τον Sherm Chavoor.

Η κολύμβηση αποτελεί πραγματική εμμονή για τον πατέρα του, ο οποίος θέλει ο Μαρκ να γίνει πρώτος με κάθε κόστος- με αυτό το σκεπτικό, ο Άρνολντ αποφασίζει να μεταφέρει την οικογένεια στη Σάντα Κλάρα, επίσης στην Καλιφόρνια, ώστε ο Μαρκ να μπορέσει να μπει στο διάσημο Κολυμβητικός σύλλογος Santa Clara .

Τα αποτελέσματα ήρθαν γρήγορα: όλα τα ρεκόρ των νέων ήταν δικά του. Το 1967 κέρδισε πέντε χρυσά μετάλλια στους Παναμερικανικούς Αγώνες.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1968 στην Πόλη του Μεξικού επρόκειτο να αποτελέσουν τον οριστικό αγιασμό. Την παραμονή των αγώνων ο Μαρκ Σπιτζ δήλωσε ότι θα κέρδιζε 6 χρυσά μετάλλια, διαγράφοντας από τη συλλογική μνήμη το ρεκόρ των 4 χρυσών που είχε πετύχει ο Ντον Σολάντερ στους αγώνες του Τόκιο το 1964- ήταν τόσο σίγουρος για τις δυνατότητές του που θεωρούσε μια δεύτερη θέση πραγματική προσβολή για την κλάση του. Τα πράγματα δενΠήγαν όπως αναμενόταν: ο Μαρκ στα ατομικά αγωνίσματα πήρε μόνο ένα ασημένιο και ένα χάλκινο, κερδίζοντας δύο χρυσά μόνο στις αμερικανικές σκυταλοδρομίες.

Η απογοήτευση της Πόλης του Μεξικού είναι ένα τραύμα για τον Μαρκ Σπιτζ- αποφασίζει να το ξεπεράσει με σκληρή και ξέφρενη προπόνηση. Γράφεται στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα προπονητής του είναι ο Don Counsilmann, ο στόχος του είναι μόνο ένας: να εξιλεωθεί στους αγώνες του Μονάχου το 1972. Την παραμονή των αγώνων, μετά την αποφοίτησή του, είναι πιο προσεκτικός και εξαιρετικά συγκεντρωμένος. Η βουτιά του στο θρύλο αρχίζει με την κούρσα των 200 μέτρων πεταλούδα, ακολουθούμενη από επιτυχία στα 200 μέτρα ελεύθερο. Δεν αποτυγχάνει στην αγαπημένη του κούρσα, τα 100 μέτρα πεταλούδα.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι τα 100 μέτρα ελεύθερο- ο Σπιτς θεωρεί αυτό το τεστ το αδύναμο σημείο του, αλλά ο ενθουσιασμός που απορρέει από τα τρία χρυσά μετάλλια που έχει ήδη κατακτήσει τον κάνει να πετάξει με χρόνο ρεκόρ 51'22''. Χρόνια αργότερα θα δηλώσει: " Είμαι πεπεισμένος ότι πέτυχα ένα μεγάλο κατόρθωμα, διότι μετά τα τρία πρώτα χρυσά, υπήρχε μόνο μια ανησυχία και μια ερώτηση στο μυαλό των αντιπάλων μου: "Ποιος από εμάς θα έρθει δεύτερος;". ".

Η ομάδα σκυταλοδρομίας των ΗΠΑ θεωρούνταν πάντα η ισχυρότερη και δεν απογοήτευσε ούτε αυτή τη φορά. 7 χρυσά μετάλλια τελειότητας ήρθαν με τις επιτυχίες τους στα 4Χ100 και 4Χ200 ελεύθερο και στα 4Χ100 μικτή. Ο Σπιτζ έγινε θρύλος, ένας ζωντανός μύθος και κάποιοι άρχισαν να αμφιβάλλουν ακόμα και για την επίγεια καταγωγή του. Χορηγοί, φωτογράφοι, ακόμα και παραγωγοί του Χόλιγουντ τον έλουζαν μεπροσοχή και τα συμβόλαια. Η τραγωδία της παλαιστινιακής επίθεσης, λίγες ώρες αφότου είχε κατακτήσει το έβδομο χρυσό μετάλλιο του, καθώς και ολόκληρος ο αθλητικός κόσμος, συγκλόνισε ωστόσο τον Μαρκ. Ο ίδιος, Εβραίος, έμενε κοντά στην ισραηλινή αντιπροσωπεία που ήταν στόχος των τρομοκρατών. Πριν από την ολοκλήρωση των αγώνων, συντετριμμένος, έφυγε από το Μόναχο, παρά την επιμονή των διοργανωτών και των μέσων ενημέρωσης.

Αυτή ήταν η τελευταία φορά που ο Μαρκ Σπιτζ βρέθηκε στην πισίνα- αποσύρθηκε μετά τα κατορθώματά του στο Μόναχο, δικαιολογώντας την επιλογή του με την περίφημη φράση: ". Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω; Αισθάνομαι σαν κατασκευαστής αυτοκινήτων που έφτιαξε ένα τέλειο αυτοκίνητο. ".

Μετά την αποχώρησή του από την κολύμβηση, έγινε για κάποιο χρονικό διάστημα διαφημιστής πολλών χορηγών και έκανε μερικές εμφανίσεις σε παραγωγές του Χόλιγουντ.

Ο θρύλος του Spitz κράτησε μόνο έναν Ολυμπιακό Αγώνες- πολλοί έκαναν εικασίες για τις ξαφνικές επιτυχίες του και την επακόλουθη αποχώρησή του. Ενοχλημένος από τις φήμες ο Mark αποφάσισε το στοίχημα της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη. Σε ηλικία 42 ετών προσπάθησε να λάβει μέρος στα δοκιμαστικά, αλλά δεν κατάφερε να φτάσει το όριο πρόκρισης.

Αυτό το ρεκόρ των επτά χρυσών σε έναν μόνο αγώνα παρέμεινε ένας τοίχος, ένα πραγματικό όριο του αθλήματος, μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο, όταν ο νεαρός Αμερικανός Μάικλ Φελπς κατάφερε να σπάσει τον μύθο, βάζοντας οκτώ μετάλλια από το πολυτιμότερο μέταλλο στο λαιμό του.