Biografie - Op de golf van succes

De legende van Mark Spitz werd geboren en eindigde op de Olympische Spelen van 1972 in München. Hij was het die de editie van de Spelen redde, die werd ontsierd door de terroristische aanslag in het Olympisch dorp door toedoen van Palestijnse dissidenten, die twee leden van het Israëlische team doodden en negen anderen gijzelden. Mark Spitz, een Joods-Amerikaanse, werd beschouwd als een goede zwemmer vóór de Beierse Spelen,Niemand had gedacht dat hij in drie weken de beroemdste sporter in de Olympische geschiedenis zou kunnen worden.

Mark Spitz werd geboren in Modesto, Californië, op 10 februari 1950. Met zijn familie verhuisde hij voor vier jaar naar de Hawaïaanse eilanden, waar hij begon te zwemmen onder leiding van zijn vader. Op zesjarige leeftijd keerde Mark terug naar de Verenigde Staten, naar Sacramento, waar hij zijn passie voor zwemmen bleef cultiveren. Zijn vader Arnold was zijn belangrijkste motivator: van jongs af aan herhaalde hij de beroemdezin: ' Zwemmen is niet alles, winnen wel ".

Mark begon serieus te worden op negenjarige leeftijd, toen hij zich inschreef voor de Arden Hills Zwemclub waar hij zijn eerste coach, Sherm Chavoor, ontmoette.

Zwemmen is een echte obsessie voor zijn vader, die koste wat het kost wil dat Mark nummer één wordt; met dit in gedachten besluit Arnold om het gezin te verhuizen naar Santa Clara, ook in Californië, zodat Mark kan meedoen aan de prestigieuze Santa Clara zwemclub .

De resultaten kwamen snel: alle juniorenrecords waren van hem. In 1967 won hij vijf gouden medailles op de Pan-Amerikaanse Spelen.

De Olympische Spelen van 1968 in Mexico City zouden de definitieve inwijding worden. Aan de vooravond van de Spelen verklaarde Mark Spitz dat hij 6 gouden medailles zou winnen, waarmee hij het record van 4 gouden medailles van Don Schollander op de Spelen van 1964 in Tokio uit het collectieve geheugen zou wissen; hij was zo zeker van zijn kunnen dat hij een tweede plaats als een echte belediging voor zijn klasse beschouwde. Dingen deden het nietZe verliepen zoals verwacht: Mark pakte in de individuele onderdelen slechts één keer zilver en één keer brons, en won alleen twee keer goud in de Amerikaanse estafettes.

De teleurstelling van Mexico City is een trauma voor Mark Spitz; hij besluit dit te overwinnen met harde en verwoede training. Hij schrijft zich in voor de Universiteit van Indiana zijn coach is Don Counsilmann, zijn doel is maar één: zichzelf verlossen op de spelen van München in 1972. Aan de vooravond van de spelen, na zijn afstuderen, is hij voorzichtiger en uiterst geconcentreerd. Zijn duik in de legende begint met de 200 meter vlinderslag, gevolgd door succes op de 200 meter vrije slag. Hij faalt niet in zijn favoriete race, de 100 meter vlinderslag.

De grootste hindernis is de 100 meter vrije slag; Spitz beschouwt deze proef als zijn zwakke punt, maar het enthousiasme dat hij put uit de drie gouden medailles die hij al heeft gewonnen, zorgt ervoor dat hij vliegt met een recordtijd van 51'22''. Jaren later zal hij verklaren: " Ik ben ervan overtuigd dat ik een geweldige prestatie heb geleverd, want na de eerste drie gouden medailles was er maar één zorg en één vraag in de hoofden van mijn tegenstanders: "Wie van ons wordt tweede?" ".

Het estafetteteam van de VS werd altijd beschouwd als het sterkste en ook deze keer stelden ze niet teleur. 7 gouden medailles van perfectie kwamen met hun successen in de 4x100 en 4x200 vrije slag en de 4x100 gemengd. Spitz werd een legende, een levende mythe en sommigen begonnen zelfs te twijfelen aan zijn aardse afkomst. Sponsors, fotografen, zelfs Hollywood-producenten overlaadden hem metDe tragedie van de Palestijnse aanval, slechts een paar uur nadat hij zijn zevende gouden medaille had gewonnen, en de hele sportwereld schokten Mark echter. Hij, een Jood, verbleef dicht bij de Israëlische delegatie die het doelwit van de terroristen was. Voor het einde van de Spelen verliet hij, radeloos, München, ondanks aandringen van de organisatoren en de media.

Dit was de laatste keer dat Mark Spitz in het zwembad te zien was; hij ging met pensioen na zijn heldendaden in München, waarbij hij zijn keuze rechtvaardigde met de beroemde zin: '. Wat kan ik nog meer doen? Ik voel me als een autofabrikant die een perfecte auto heeft gebouwd ".

Nadat hij stopte met zwemmen, werd hij enige tijd een posterman voor verschillende sponsors en maakte hij een paar optredens in Hollywoodproducties.

Spitz' legende duurde slechts één Olympische Spelen; velen speculeerden over zijn plotselinge successen en zijn daaropvolgende pensionering. Geïrriteerd door de geruchten besloot Mark de gok te wagen om zich voor te bereiden op de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona. Op 42-jarige leeftijd probeerde hij deel te nemen aan de Trials, maar slaagde er niet in de kwalificatietijd te halen.

Dat record van zeven gouden medailles op één Spelen bleef een muur, een echte limiet van de sport, tot de Olympische Spelen van 2008 in Peking, toen de jonge Amerikaan Michael Phelps erin slaagde de legende te breken en acht medailles van het kostbaarste metaal om zijn nek hing.