بیوگرافی • نیش مار

هکتور رائول کوپر در 16 نوامبر 1955 در چاباس، شهر کوچکی در استان سانتافه، آرژانتین به دنیا آمد.

او کار خود را در سرزمین مادری خود به عنوان یک مدافع میانی عالی آغاز کرد (تواریخ نامه های آن دوره او را به عنوان یک ورزشکار بسیار با استعداد از نظر فنی گزارش می دهند)، بیشتر دوران حرفه ای خود را در رده های ولز سارسفیلد و بالاتر از همه فروکاریل گذراند. Oeste (1978 -1989)، تشکیلاتی به رهبری کارلوس تیموتئو گریگول افسانه ای.

کوپر با این تیم مهم که شاید در اروپا کمتر شناخته شده اما با سنت اصیل بود، عنوان قهرمان قاره را در سال های 1982 و 1984 به دست آورد و به این ترتیب به تیم ملی سزار منوتی پیوست که افتخار بازی 8 رسمی را داشت. مسابقات.

در پایان دوران حرفه ای خود به عنوان یک فوتبالیست، کوپر توسط هوراکان خریداری شد، تیمی که احتمالاً ضعیف بود و به او اجازه داد تا دوران حرفه ای خود را به شیوه ای آبرومندانه به پایان برساند. از سوی دیگر، این یک تجربه اساسی بود، اگر به خاطر این واقعیت نبود که رنگ های هوراکان سکوی پرشی برای او به سمت دوران مربیگری بعدی اش بود. در واقع، کوپر از سال 1993 تا 1995 روی نیمکت باشگاه باقی ماند و تجربه کافی برای تلاش برای جهش را جمع کرد و به اتلتیکو لانوس پاس داد.

او دو فصل با تیم جدیدش کار می کند و بلهاو در سال 1996 در جام کونمبول عنوان قهرمانی را به دست آورد و شایسته توجه تیم اسپانیایی مایورکا بود که برای همراهی او با آنها فشار آورد.

هکتور کوپر تصمیم می گیرد این چالش را نیز انجام دهد، قرارداد را امضا می کند و با تیم جزیره ای دو قهرمانی در لالیگا، قهرمانی سوپرکاپ اسپانیا در سال 1998 و رسیدن به فینال جام برندگان جام را به چالش می کشد. سال بعد (باخت مقابل لاتزیو).

در سال 1999 به والنسیا نقل مکان کرد و این تیم را به دومین موفقیت متوالی در سوپرکاپ اسپانیا و دو بار رسیدن به هدف فینال لیگ قهرمانان اروپا رساند، اما در هر دو مورد شکست خورده بود (باخت در سال 2000 مقابل رئال. مادرید و در سال 2001 مقابل بایرن مونیخ).

بقیه تکامل حرفه ای این مربی سرسخت و انعطاف ناپذیر را ما به خوبی می شناسیم.

او با کار دشواری در ایتالیا فرود آمد تا سرنوشت اینتر را که برای مدتی یک باشگاه بحران زده بود دوباره برقرار کند.

اسکودتو دو بار از دستانش لیز خورد. در فصل 02-2001، تاریخ 5 می 2002 مرگبار است: پس از یک قهرمانی عالی که در آن اینتر فرماندهی می کرد، در آخرین روز تیم هکتور کوپر مقابل لاتزیو شکست خورد و حتی سوم شد (اگر می برد، اسکودتو را می برد. ).

سالمورد بعدی با نوعی رسوایی شروع می شود که رونالدو قهرمان تیم میلانی را دقیقاً به نفع رئال مادرید رها می کند (قهرمان جدید برزیلی جهان توضیح می دهد) به دلیل رابطه بدی که با مربی دارد. در پایان قهرمانی، اینتر پس از یوونتوس مارچلو لیپی دوم خواهد شد و در دربی معتبر نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا توسط پسرعموهای خود میلان حذف خواهد شد.

پس از بارها ناامیدی در شروع فصل قهرمانی 2003-2004، ماسیمو موراتی رئیس نراتزوری تصمیم گرفت آلبرتو زاکرونی را جایگزین او کند.

جنجال‌های پیرامون کار هکتور کوپر بسیار داغ بوده و به همان اندازه بین حامیان (کسانی هستند که دوست داشتند فرصت‌های دیگری به او بدهند) و منتقدان شدید تقسیم شده است، همانطور که همیشه در این موارد اتفاق می‌افتد.

کوپر هنوز با خانواده باشکوهی متشکل از همسر و دو فرزندش دلداری می داد.

او سپس به مایورکا بازگشت و در فصل 2004-2005 در ابتدا به نجاتی غیرمنتظره دست یافت. سال بعد اوضاع بدتر شد و در مارس 2006 استعفا داد. او در مارس 2008 به ایتالیا بازگشت تا مسئولیت شرایط سخت پارما را بر عهده بگیرد و به جای دومینیکو دی کارلو اخراج شده فراخوانده شود: پس از چند بازی، یک روز قبل از پایان مسابقات قهرمانی، از وظایفش برکنار شد.