Biografia - Planety jak jabłka

Jeden z największych fizyków i matematyków wszech czasów, Isaac Newton, wykazał złożoną naturę światła białego, skodyfikował prawa dynamiki, odkrył prawo powszechnego ciążenia, położył podwaliny pod mechanikę nieba oraz stworzył rachunek różniczkowy i całkowy. Urodził się bez ojca 4 stycznia 1643 r. (ale niektórzy twierdzą, że 25 grudnia 1642 r.) w Woolsthorpe, wLincolnshire, jego matka ponownie wychodzi za mąż za rektora parafii, pozostawiając syna pod opieką babci.

Jest tylko dzieckiem, gdy jego kraj staje się sceną wojny domowej, w której religijna niezgoda i polityczny bunt dzielą angielską populację.

Po podstawowej edukacji w lokalnej szkole, w wieku dwunastu lat został wysłany do King's School w Grantham, gdzie znalazł zakwaterowanie w domu aptekarza o nazwisku Clark. I to właśnie dzięki pasierbicy Clarka przyszły biograf Newtona, William Stukeley, był w stanie wiele lat później zrekonstruować pewne cechy młodego Izaaka, takie jak jego zainteresowanie naukami ścisłymi.Chemia jej ojca, jego wyścigi za myszami w wiatraku, zabawy z "ruchomą latarnią", zegar słoneczny i mechaniczne wynalazki, które Isaac zbudował, aby zabawić swoją piękną przyjaciółkę. Chociaż pasierbica Clarka wyszła później za mąż za kogoś innego (podczas gdy on pozostał bezżenny na całe życie), była jednak jedną z osób, do których Isaac zawsze będzie czuł coś w rodzaju romantycznego uczucia.załącznik.

Po urodzeniu Newton był prawowitym spadkobiercą skromnego spadku związanego z farmą, którą miał zacząć zarządzać po osiągnięciu pełnoletności. Niestety, podczas okresu próbnego w King's School stało się jasne, że rolnictwo i pasterstwo nie są tak naprawdę jego zawodem. Tak więc w 1661 roku, w wieku 19 lat, wstąpił do Trinity College w Cambridge.

Po otrzymaniu tytułu licencjata w 1665 r., najwyraźniej bez żadnego szczególnego wyróżnienia, Newton ponownie zostaje w Cambridge, aby uzyskać tytuł magistra, ale epidemia powoduje zamknięcie uniwersytetu. Następnie wraca do Woolsthorpe na 18 miesięcy (1666-1667), podczas których nie tylko przeprowadza fundamentalne eksperymenty i kładzie teoretyczne podwaliny pod wszystkie kolejne prace na temat fizyki.grawitacji i optyki, ale także opracował własny system obliczeń.

Historia o tym, że idea powszechnej grawitacji została mu zasugerowana przez spadające jabłko, wydaje się być autentyczna. Stukeley, na przykład, donosi, że usłyszał to od samego Newtona.

Po powrocie do Cambridge w 1667 r. Newton szybko ukończył pracę magisterską i intensywnie kontynuował prace rozpoczęte w Woolsthorpe. Jego profesor matematyki, Isaac Barrow, jako pierwszy dostrzegł niezwykłe zdolności Newtona w tej dziedzinie, a kiedy porzucił swoje stanowisko w 1669 r., aby poświęcić się teologii, polecił swojego ucznia jako swojego następcę. NewtonW wieku 27 lat został profesorem matematyki, pozostając w Trinity College przez kolejne 27 lat.

Dzięki swojemu niezwykłemu i eklektycznemu umysłowi był również w stanie zdobyć doświadczenie polityczne, w szczególności jako członek parlamentu w Londynie, do tego stopnia, że w 1695 r. uzyskał stanowisko inspektora londyńskiej mennicy. Najważniejszym dziełem tego matematyka i naukowca jest "Philosophiae naturalis principia mathematica", prawdziwie nieśmiertelne arcydzieło, w którym wyjaśnia wyniki swoich badań.Inne prace obejmują "Optik", studium, w którym popiera słynną korpuskularną teorię światła, oraz "Arithmetica universalis i Methodus fluxionum et serierum infinitarum" opublikowane pośmiertnie w 1736 roku.

Newton zmarł 31 marca 1727 r. z wielkimi honorami, a na jego grobie, pochowanym w Opactwie Westminsterskim, wygrawerowano poruszające słowa: "Sibi gratulentur mortales tale tantumque exstitisse humani generis decus" (Niech śmiertelnicy się radują, ponieważ zaistniał tak wielki zaszczyt dla ludzkości).