Biografia - Global Puppets

James Maury Henson urodził się 24 września 1936 r. w Greenville (USA); reżyser i producent filmowy, wynalazca "Muppetów", uważany za największego innowatora lalek w historii amerykańskiej telewizji.

Jako drugi z dwóch braci został wychowany jako chrześcijański naukowiec i przeżył swoje wczesne lata w Leland; wraz z rodziną przeprowadził się do Hyattsville w stanie Maryland, niedaleko Waszyngtonu, pod koniec lat 40. To właśnie w okresie dojrzewania wpłynęło na niego pojawienie się i rozpowszechnienie telewizji, a następnie brzuchomówca Edgar Bergen i jeden z wczesnych programów kukiełkowych Burra Tillstromaoraz Bil i Cora Baird.

W wieku osiemnastu lat Jim Henson, uczęszczając do Northwestern High School, zaczął pracować dla WTOP-TV, tworząc kukiełki do sobotniego porannego programu dla dzieci; tytuł brzmiał "The Junior Morning Show". Po ukończeniu szkoły zapisał się na University of Maryland (College Park), aby wziąć udział w kursie sztuki, myśląc, że może zostać artystą. Niektórzy twórcy kukiełek przedstawili goW tym okresie ukończyła kursy tworzenia i tkania w kontekście uniwersytetu ekonomii domowej, uzyskując dyplom z ekonomii domowej w 1960 roku.

Kiedy była studentką pierwszego roku, wzięła udział w "Sam and Friends", pięciominutowym programie ze swoimi kukiełkami. Postacie były prekursorami Muppetów, a program zawierał prototyp jej najsłynniejszej postaci: Kermita Żaby.

Henson w serialu zaczął eksperymentować z technikami, które później zmieniły rzemiosło lalkarskie w telewizji; jego wynalazkiem jest ostateczna rama, która pozwala lalkarzowi poruszać się poza lustrem kamery.

Wiele lalek było wykonanych z rzeźbionego drewna: Henson zaczął tworzyć postacie z gumy piankowej, co pozwoliło im wyrazić szerszy zakres emocji. Ramiona lalek były kontrolowane za pomocą sznurków, ale Henson używa patyków do poruszania ramionami swoich Muppetów, co pozwala mu na większą kontrolę nad ruchami. Ponadto chciał, aby jego lalki symulowałyHenson sam uczył się precyzyjnych ruchów podczas dialogów swoich stworzeń.

Po ukończeniu studiów Jim miał wątpliwości co do kontynuowania kariery lalkarza. Wyjechał na kilka miesięcy do Europy, gdzie znalazł wielką inspirację. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych zaczął spotykać się z Jane Nebel, którą poznał w branży: pobrali się w 1959 r. Parze urodziło się pięcioro dzieci: Lisa (1960), Cheryl (1961), Brian (1962), John (1965) i Heather (1970).

Pomimo początkowego sukcesu "Sama i przyjaciół", Henson pracował przez dwadzieścia lat nad reklamami, talk show i programami dla dzieci, zanim spełnił swoje marzenie: stworzyć program, który był " forma rozrywki dla wszystkich ".

Jedną z najpopularniejszych reklam Hensona jest ta, którą stworzył dla firmy Wilkins Coffee: Muppet o imieniu Wilkins (z głosem Kermita) stoi za armatą widzianą z profilu. Inny Muppet o imieniu Wontkins (z głosem Rowlfa) stoi przed armatą. Wilkins pyta "Co sądzisz o kawie Wilkins?", a drugi odpowiada "Nigdy jej nie próbowałem!", więc Wilkins strzela do niego z pistoletu.Następnie odwraca armatę w kierunku kamery i pyta: "I co o tym myślisz?" Natychmiastowy sukces sprawił, że podejście to zostało później wykorzystane w wielu innych produktach.

W 1963 r. przeprowadził się z Jane do Nowego Jorku. Jego żona przestała śledzić pracę Muppetów, aby opiekować się ich dziećmi. Następnie Henson zatrudnił scenarzystę Jerry'ego Juhla w 1961 r. i lalkarza Franka Oza w 1963 r. Henson i Oz nawiązali wspaniałe partnerstwo i głęboką przyjaźń: ich współpraca trwała przez dwadzieścia siedem lat.

Występy Hensona w talk show w latach 60. osiągnęły szczyt, gdy po raz pierwszy pojawił się Rowlf, "uczłowieczony" pies grający na pianinie. Rowlf był pierwszym Muppetem, który regularnie pojawiał się w talk show.

Henson produkował filmy eksperymentalne w latach 1963-1966: jego 9-minutowy film krótkometrażowy był nawet nominowany do Oscara w 1966 roku.

W 1969 roku Joan Ganz Cooney i zespół Children's Television Workshop poprosili Jima Hensona o pracę nad "Ulicą Sezamkową", programem-kontenerem, który poprzez zabawę ma cele edukacyjne skierowane do następującej dziecięcej publiczności. W programie bierze udział wiele Muppetów, w tym Oscar Zrzędliwy, Bert i Ernie, Ciasteczkowy Potwór i Wielki Ptak. Henson każe Guyowi Smileyowi grać w gręprowadzony przez Berniego, a żaba Kermit pojawia się jako reporter zawsze podróżujący po świecie.

Sukces Ulicy Sezamkowej skłonił Jima Hensona do odejścia z branży reklamowej, więc poświęcił się tworzeniu nowych Muppetów i produkcji filmów animowanych.

Henson, Frank Oz i ich zespół odnieśli również sukces wśród dorosłych widzów, gdy seria skeczy pojawiła się w pierwszym sezonie innowacyjnego programu Saturday Night Live (SNL).

W 1976 roku przeniósł swój zespół kreatywny do Anglii, gdzie rozpoczęto kręcenie "Muppet Show". W "Muppet Show" wystąpił Kermit Żaba jako gospodarz, a także wiele innych postaci, takich jak Miss Piggy, Gonzo i Fozzie. Trzy lata po rozpoczęciu "Muppet Show", w 1979 roku, Muppety pojawiły się w swoim pierwszym filmie "Wszyscy w Hollywood z Muppetami" (oryginalny tytuł: The Muppet Movie),który został dobrze przyjęty zarówno przez krytyków, jak i publiczność.

W 1981 roku pojawił się sequel, tym razem wyreżyserowany przez Hensona, "Murder in the Muppet House" (oryginalny tytuł: The Great Muppet Caper). Henson zdecydował się zakończyć "Muppet Show" i poświęcić się wyłącznie filmom, chociaż od czasu do czasu Muppety nadal pojawiały się w filmach telewizyjnych i kilku programach.

W 1982 roku stworzył "Jim Henson Foundation", aby promować i rozwijać sztukę lalkarską w Stanach Zjednoczonych. Wkrótce potem zaczął również tworzyć filmy fantasy lub pół-realistyczne, takie jak "The Dark Crystal", ale tym razem bez swoich Muppetów. W następnym roku Muppety wystąpiły w filmie "The Muppets Conquer Broadway" (oryginalny tytuł: The Muppets Take Manhattan), wyreżyserowanym przez Franka Oza.

W 1986 roku Henson nakręcił "Labirynt", film fantasy (z Davidem Bowie w roli głównej), który okazał się klapą: w nadchodzących latach stał się jednak popularny. kultowy W tym samym czasie rozstał się ze swoją żoną, która pozostała blisko niego do końca życia. Cała piątka ich dzieci wkrótce zaczęła pracować z Muppetami, również jako szansa na bycie blisko ich skądinąd bardzo zajętego ojca z dala od domu.

Henson kontynuował eksplorację świata fantasy w programie "The Storyteller" (1988), który zdobył nagrodę Emmy, ale został anulowany po dziewięciu odcinkach. W następnym roku Henson pojawił się ponownie z "The Jim Henson Hour".

Pod koniec 1989 roku został zatrudniony przez międzynarodową firmę Walt Disney za około 150 milionów dolarów, mając nadzieję, że dzięki Disneyowi będzie miał " więcej czasu na kreatywną stronę rzeczy "Był rok 1990, kiedy skończył kręcić program telewizyjny zatytułowany 'The Muppets at Walt Disney World'. Podczas produkcji swoich najnowszych projektów zaczął jednak odczuwać objawy grypopodobne.

Jim Henson zmarł na paciorkowcowe zapalenie płuc 16 maja 1990 roku, w wieku 53 lat.

---