Βιογραφία - Στοιχειώνει το παρελθόν

Ο "Θάνατος ενός πωλητή" του είναι ένας από τους σταθμούς του σύγχρονου αμερικανικού θεάτρου, στον οποίο συνδυάζονται τέλεια τα θέματα που είναι πιο αγαπητά στην καρδιά του: η οικογενειακή σύγκρουση, η ατομική ηθική ευθύνη και η κριτική ενός αδίστακτου και αποπροσωποποιητικού οικονομικού και κοινωνικού συστήματος. Ένα απόλυτο αριστούργημα, που ευτυχώς αναγνωρίστηκε ως τέτοιο από τους κριτικούς πουανταμείφθηκε με πολυάριθμα βραβεία, μεταξύ των οποίων και το περίφημο Πούλιτζερ.

Θεμελιώδης δραματουργός στην ιστορία του 20ού αιώνα, ο Άρθουρ Μίλερ γεννήθηκε στο Μανχάταν (Νέα Υόρκη) στις 17 Οκτωβρίου 1915 από εύπορη εβραϊκή οικογένεια. Μετά την κρίση του 1929, αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει δυσκολίες και να εργαστεί για να συντηρηθεί και να φοιτήσει στη σχολή δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Δεν άργησε να ανακαλύψει την πραγματική του κλίση, αυτή του θεάτρου, στο οποίο έκανε το ντεμπούτο του σε ηλικία μόλις είκοσι ενός ετών.Μετά την αποφοίτησή του το 1938, παρακολούθησε με υποτροφία μαθήματα θεάτρου και έγινε δεκτός στο σεμινάριο της Θεατρικής Συντεχνίας.

Έγραψε σενάρια για το ραδιόφωνο και έκανε το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ με το έργο "The Man Who Had All the Fortunes" το 1944, ένα έργο που, παρά τις κολακευτικές κριτικές που έλαβε από τους κριτικούς, παίχτηκε μόνο τέσσερις φορές. Δοκίμασε επίσης τις δυνάμεις του στην αφήγηση ιστοριών με το "Situation Normal" και το 1945 με το "Focus", ένα μυθιστόρημα με θέμα τον αντισημιτισμό στην αμερικανική κοινωνία.

Το "They Were All My Children", του 1947, είναι το πρώτο επιτυχημένο έργο και αμέσως μετά, το 1949, ακολούθησε το ήδη αναφερθέν "Death of a Salesman", (υπότιτλος "Some Private Conversations in Two Acts and a Requiem"), το οποίο χαιρετίστηκε στην Αμερική ως ένα είδος εθνικού γεγονότος, (στο Μπρόντγουεϊ 742 παραστάσεις). Ο πρωταγωνιστής Willy Loman είναι το πρότυπο του αμερικανικού ονείρου της επιτυχίας και τηςτης αυτοπεποίθησης, η οποία αποκαλύπτεται σε όλη την απατηλή επισφάλεια της.

Στις 22 Ιανουαρίου 1953, ήταν η σειρά του "The Crucible", επίσης γνωστού ως "Οι μάγισσες του Σάλεμ", ένα κείμενο που, ανατρέχοντας σε ένα περιστατικό "κυνηγιού μαγισσών" που έλαβε χώρα το 1692, παραπέμπει στο κλίμα διώξεων που εγκαινίασε ο γερουσιαστής Mac Carthy, κατά της κομμουνιστικής ιδεολογίας (ο ίδιος ο Miller θα το βιώσει αργότερα).

Στις 29 Σεπτεμβρίου 1955 ανέβηκε το "Uno sguardo dal ponte" (Μια ματιά από τη γέφυρα), μια τραγωδία με αιμομικτικές προεκτάσεις σε ένα σκηνικό Ιταλών μεταναστών στην Αμερική, σε συνδυασμό με τα "Memorie di due Lunedì" (Αναμνήσεις δύο Δευτέρων), ένα αυτοβιογραφικό κείμενο, ένα είδος "μεταφοράς" της ακοινωνησίας και της μοναξιάς ενός διανοούμενου.

Στη συνέχεια πέρασαν χρόνια δημιουργικής σιωπής, κατά τη διάρκεια των οποίων ο Άρθουρ Μίλερ έζησε τον σύντομο γάμο του - από το 1956 έως το 1960 - με τη Μέριλιν Μονρόε, τη δεύτερη από τις τρεις συζύγους του.

Το 1964, η "Πτώση" αφηγείται την εμπειρία ενός αμφιλεγόμενου ζευγαρώματος μεταξύ ενός διανοούμενου και μιας ηθοποιού, ένα έργο στο οποίο όλοι έχουν διακρίνει αυτοβιογραφικές προεκτάσεις, ενώ ο Μίλερ πάντα προσπαθούσε να τις αρνηθεί. Την ίδια χρονιά, το "Περιστατικό στο Βισύ" αναφέρεται στους Εβραίους που συνελήφθησαν στη Γαλλία από τους Ναζί.

Ακολούθησαν πολλοί άλλοι τίτλοι, καθένας από τους οποίους είχε ανάμεικτη τύχη: το 1973 "Η δημιουργία του κόσμου και άλλες υποθέσεις"- το 1980 "American Clock" (μια τοιχογραφία της αμερικανικής ζωής κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης)- το 1982 δύο μονόπρακτα "Ένα είδος ερωτικής ιστορίας" και "Elegy for a Lady"- το 1986 "Danger: Memory"- το 1988 "Two-Way Mirror"- το 1991 "Descent from MountMorgan", το 1992 "The Last Yankee" και το 1994 "Broken Glass", όπου για άλλη μια φορά η ψυχανάλυση, τα κοινωνικά και προσωπικά ιστορικά δράματα διαπλέκονται με μια λεπτή καταγγελία της ατομικής ευθύνης.

Ωστόσο, ο Άρθουρ Μίλερ δεν φαίνεται να απελευθερώθηκε ποτέ εντελώς από το φάντασμα της Μέριλιν. 88 ετών, επέστρεψε σε αυτή τη βασανιστική σχέση με ένα νέο θεατρικό έργο, με τίτλο Finishing the Picture, η παγκόσμια πρεμιέρα του οποίου ανέβηκε στο θέατρο Goodman στο Σικάγο, σε σκηνοθεσία του Ρόμπερτ Φολς.

Μακροχρόνια υποφέροντας από καρκίνο, ο μεγάλος θεατρικός συγγραφέας Άρθουρ Μίλερ πέθανε σε ηλικία 89 ετών στις 11 Φεβρουαρίου 2005.