Βιογραφία - Unrepeatable mask

Ο Arthur Stanley Jefferson, πιο γνωστός ως Stan Laurel, γεννήθηκε στο Ulverston του Lancashire (Μεγάλη Βρετανία) στις 16 Ιουνίου 1890. Ο πατέρας του, παραγωγός, ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας Arthur J. Jefferson ήταν ιδιοκτήτης της Jefferson Theatre Group και μία από τις ηθοποιούς της ήταν η όμορφη Madge Metcalfe (που αργότερα έγινε σύζυγός του).

Όταν η θεατρική ομάδα αντιμετώπισε δυσκολίες, το ζευγάρι πήγε να ζήσει με τους γονείς της Madge στο Ulverstone, στο βόρειο Lancashire βόρεια του Morecambe Bay, όπου γεννήθηκε ο Arthur Stanley Jefferson, στις 16 Ιουνίου 1890, πέντε χρόνια μετά τον αδελφό του Gordon. Αργότερα, οι γονείς του Stan του χάρισαν μια μικρή αδελφή, την Beatrice, που γεννήθηκε, όμως, στο North Shields, όπου, εν τω μεταξύ, η οικογένειαείχε μετακινηθεί.

Εδώ, ο πατέρας του Σταν διορίστηκε διευθυντής του Βασιλικού Θεάτρου.

Σύντομα ο Τζέφερσον έγινε ένας από τους πιο διάσημους ιμπρεσάριους στη βόρεια Αγγλία, καθώς και ιδιοκτήτης μιας αλυσίδας κινηματογράφων και διευθύνων σύμβουλος της North British Animated Picture Company.

Ο νεαρός Stan γοητεύτηκε ιδιαίτερα από το θεατρικό περιβάλλον, όπου περνούσε τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο του.

Όταν τον έστειλαν να σπουδάσει σε ένα, μισητό για εκείνον, οικοτροφείο στο Μπίσοπ Όκλαντ, εκμεταλλευόταν κάθε ευκαιρία για να επισκέπτεται το θέατρο του πατέρα του στο Νορθ Σιλντς, περίπου τριάντα μίλια μακριά από το οικοτροφείο. Τα αρνητικά αποτελέσματα όσον αφορά τις σπουδές δεν άργησαν να έρθουν, αλλά ο πατέρας του μελλοντικού κωμικού δεν έκανε τίποτα για να αποθαρρύνει την αγάπη του για το θέατρο, με την κρυφή ελπίδα ότι μια μέραθα τον αντικαθιστούσε στον τομέα της διαχείρισης και διοίκησης θεάτρου.

Αφού ο γονιός του έχασε ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας του σε μια ατυχή επένδυση στο New Theatre Royal στο Blythe, πούλησε όλα τα θέατρα του και πήγε να διευθύνει το 1905 το διάσημο Metropole Theatre στη Γλασκώβη. Ο Stan, 16 ετών τότε, εγκατέλειψε τις σπουδές του για να εργαστεί με πλήρη απασχόληση στο ταμείο του θεάτρου, αλλά, η πραγματική του φιλοδοξία ήταν να εργαστεί στη σκηνή, κάτι που, μετά τηναμέτρητες επιμονές, αυτό συνέβη στην ώρα του, αν και με πολύ μη κολακευτικά αποτελέσματα. Αλλά το πείσμα της Laurel ήταν θρυλικό και, παρά τα αδύναμα σχόλια, συνέχισε το δρόμο της.

Λίγο καιρό μετά, ξεκίνησε μια περιοδεία στην Αγγλία με τις παντομίμες των Levy και Cardwell, στην παράσταση "Ωραία Κοιμωμένη". Με μισθό μία λίρα την εβδομάδα, εργάστηκε ως διευθυντής σκηνής και έπαιξε το ρόλο του "Golliwog", μιας γκροτέσκης νέγρικης κούκλας. Μετά από αυτά τα ξεκινήματα, η πρώτη του μεγάλη "επιτυχία" ήρθε όταν του προσφέρθηκε η ευκαιρία να συνεργαστεί με τον θίασοτον πιο διάσημο θεατρικό θίασο της χώρας, αυτόν του Φρεντ Κάρνο, του οποίου το αστέρι σύντομα θα γινόταν ο Τσάρλι Σπένσερ Τσάπλιν. Με τον θίασο του Κάρνο έκανε αρκετές παραστάσεις και δεν ήταν εύκολο να αναδειχθεί σε ένα περιβάλλον τόσο κορεσμένο από ταλέντα. Σε κάθε περίπτωση, ο Λόρελ παρουσίαζε εξαιρετικές μιμητικές ικανότητες, που αναγνωρίστηκαν άλλωστε από τον μεγάλο Μαρσέλ Μαρσό, ο οποίος χρόνια αργότερα είχε λόγους να γράψει: "Ο Σταν Λόρελ είναιήταν ένας από τους μεγαλύτερους μίμους της εποχής μας." Είχε βρει το δρόμο του.

Το 1912 το συμβόλαιό του με τον Κάρνο, ως αντικαταστάτης του Τσάπλιν, έληξε και ο Σταν αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στις ΗΠΑ. Το 1916 παντρεύτηκε και ταυτόχρονα άλλαξε το επώνυμό του από Τζέφερσον σε Λόρελ (ο μόνος λόγος ήταν η δεισιδαιμονία: ο Σταν Τζέφερσον έχει ακριβώς δεκατρία γράμματα!). Το 1917 τον πρόσεξε ένας μικρός παραγωγός που του επέτρεψε να γυρίσει την πρώτη του ταινία "Nuts in May".

Επίσης το 1917 ο Laurel γύριζε το "Lucky Dog" στο οποίο γνώρισε τον νεαρό Hardy.

Το 1926 ο Σταν Λόρελ, σε ρόλο σκηνοθέτη, γύρισε το "Get'em Young", στο οποίο ο Όλιβερ ήταν ένας από τους ηθοποιούς. Η ταινία δεν ξεκίνησε καλά, καθώς ο Όλιβερ κάηκε και αντικαταστάθηκε, με εντολή του Ρόουτς, από τον ίδιο τον Σταν, ο οποίος έτσι έχασε τη σκηνοθεσία του. Το 1927, ωστόσο, έγινε η πρώτη δουλειά του ζεύγους Λόρελ & αμπ- Χάρντι, αν και απείχαν ακόμα πολύ από το να γίνουν αστέρες του κινηματογράφου.

Η πρώτη επίσημη ταινία του ζευγαριού είναι το "Βάζοντας παντελόνι στον Φίλιππο", αν και σε αυτή την ταινία δεν συναντάμε τους χαρακτηρισμούς των χαρακτήρων που γνωρίζουμε. Από αυτή τη στιγμή αρχίζει η σταθερή συνεργασία με τον Χάρντι.

Τα χρυσά χρόνια έφτασαν στο τέλος τους γύρω στο 1940, όταν η σχέση με τα στούντιο Roach έληξε και οι Laurel &, Hardy στράφηκαν προς τις Metro και Fox, μεγάλες κινηματογραφικές εταιρείες που δεν έδιναν στο ζευγάρι μεγάλο έλεγχο στις ταινίες.

Η επιτυχία στην Αμερική άρχισε να φθίνει και έτσι ο Stan και ο Ollie ταξίδεψαν στην Ευρώπη, όπου η φήμη τους ήταν ακόμα τεράστια- η επιτυχία ήταν άμεση.

Στην Ευρώπη γύρισαν την τελευταία τους ταινία "Atollo K", μια ιταλο-γαλλική συμπαραγωγή που δυστυχώς αποδείχθηκε φιάσκο (μεταξύ άλλων, ο Stan αρρώστησε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων).

Το 1955, ο γιος του Hal Roach είχε την ιδέα να επαναφέρει το ζευγάρι σε μια σειρά τηλεοπτικών κωμωδιών... αλλά η υγεία των δύο ηθοποιών ήταν κακή. Το 1957, στις 7 Αυγούστου, ο Oliver Hardy πέθανε σε ηλικία 65 ετών και μαζί του ένα ανεπανάληπτο ζευγάρι- ο Stan ήταν συντετριμμένος.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Stan βραβεύτηκε με Όσκαρ, αλλά λυπόταν που ο φτωχός Ollie δεν μπόρεσε να δει αυτό το υπέροχο βραβείο. Στις 23 Φεβρουαρίου 1965 σε ηλικία εβδομήντα πέντε ετών ο Stan Laurel, και μαζί του η ανεπανάληπτη μάσκα του, έφυγε από τη ζωή.