بیوگرافی • روح های بیدار

نویسنده، نمایشنامه نویس، طنزپرداز بزرگ روسی، نیکولای واسیلیویچ گوگول در 20 مارس 1809 در سوروچینچی، منطقه پولتاوا، اوکراین، در خانواده ای صاحب زمین به دنیا آمد. او دوران کودکی خود را در نزدیکی میرگورود، در واسیلوفکا، یکی از املاک پدرش گذراند، مردی خوب با شخصیتی شاد، علاقه مند به فولکلور محلی، که از نوشتن لذت می برد.

بعداً با نوجوانی در دبیرستان نیژین تحصیل کرد و سپس پس از مرگ پدرش مادر محبوبش را ترک کرد (حتی اگر او شخصیتی سخت و ناسازگار بود) و احتمالاً به خارج از کشور گریخت. به دلیل تحولات عاطفی ناشی از یک شکست ادبی اولیه.

پس از بازگشت به پترزبورگ، سرانجام توانست اعتبار خاصی در محافل ادبی به دست آورد و در سال 1834 دوستان بانفوذ حلقه پوشکین حتی یک کرسی تاریخ در دانشگاه برای او تهیه کردند، موقعیتی که به دلیل خلق و خوی او بود. آشفته و پرشور، با شکست کامل به پایان رسید.

در سال 1831 او قبلاً دو جلد داستان با عنوان "بیداری در مزرعه دیکانکا" منتشر کرده بود که در سال 1835 مجموعه جدید "قصه های میرگورود" را به دنبال داشت که در کنار داستان های رنگارنگ و شخصیت واقع گرایانه عنصر تاریخی-حماسی الهام گرفته از اولین تمدن قزاق در رمان های تاراس بولبا ظاهر می شود. همچنین در سال 1835 منتشر کرد«عرابسکی»، مجموعه‌ای از مقالات و داستان‌های بلند (از جمله «نفسکی چشم‌انداز» و «خاطرات یک دیوانه») و در سال 1836، داستان‌های کوتاه «دماغ» و «کالسس»، و همچنین کمدی «The حسابرس".

موفقیت بزرگ است و گوگول اکنون می تواند با تمام توان خود را وقف آفرینش ادبی کند. در سال 1836 او «بازرس» را اجرا کرد، طنزی طعنه آمیز و طعنه آمیز از دنیای بوروکراتیک زمان نیکلاس اول، که واکنش شدید و اجتناب ناپذیر محافل آسیب دیده را برانگیخت. اینها اولین تلخی های واقعی گوگول در عرصه ادبی است، تلخی هایی که هنرمند می تواند به طور ملموس قدرت و قدرت عاطفی توصیفاتش را لمس کند.

گوگول پس از دریافت مستمری امپراتوری و اجازه اقامت در خارج از کشور، به ایتالیا می رود، به رم، جایی که سعی می کند دانش خود را در مورد مهمترین آثار هنری گسترش دهد و در آنجا فرصت حضور بیشتر در محافل فرهنگی را دارد. شیک، تقریباً به طور کامل ارتباطات با وطن را تعلیق می کند. اما در اوایل سال 1835، نویسنده، با تشریح برخی از ایده‌هایی که پوشکین به او پیشنهاد کرده بود، یک نقاشی دیواری باشکوه از روسیه آن زمان را به تصویر می‌کشد، «ارواح مرده» که او را بسیار جذب می‌کند و می‌ترسد که بتواند دردسر بیشتری برای او ایجاد کند. به همین دلیل اقامت خود را در رم تا تاریخ بهتری تمدید کرد و به سختی روی نسخه های خطی کار کرد، ناگفته نماند که در سال 1942 داستان معروف دیگری به نام «کت» (که پس از مرگش منتشر شد.با موارد قبلی، تحت عنوان "قصه های پترزبورگ" ترکیب خواهد شد).

در سال 1842 او دوباره در پترزبورگ ظاهر شد و سرانجام "ارواح مرده" را در 9 مه منتشر کرد. کمدی کوچک «ازدواج» نیز به آن تاریخ بازمی‌گردد، در حالی که چند سال بعد، در سال 1946، نوبت به «نامه‌های منتخب» رسید، که حتی توسط منتقدان به عنوان عذرخواهی از بردگی تعریف شد، قضاوت‌هایی که به وخامت قطعی روابط با هموطنانش، گوگول، در جستجوی صلح، که به طور فزاینده‌ای با دیدی عرفانی از زندگی وسواس دارند، بین رم، ویزبادن و پاریس سفر می‌کنند تا اینکه به اورشلیم می‌رسند.

در بازگشت به روسیه، او بدون مهلت به کار عذاب‌آوری که در تمام سفرهایش همراهی می‌کرد - کار ادامه و بازسازی قسمت دوم "ارواح مرده" - تا شب اوایل سال 1852 ادامه داد. خادم را که بیدار کرد و شومینه را روشن کرد و گریه کرد، نسخه خطی را در آتش می اندازد.

او در 21 فوریه 1852 در مقابل تصویر مقدس در مسکو جسد پیدا شد.