Biografie - Interpretatieve intensiteit

Maggie Smith is een actrice met een opmerkelijke charme en temperament. Ze heeft zich zowel in het theater als in de film onderscheiden als een intense en stijlvolle actrice, die zich op haar gemak voelt in zowel briljante als dramatische rollen.

Margaret Natalie Smith werd geboren in Ilford, Essex, Engeland, op 28 december 1934. Als dochter van een professor in de pathologie aan de Universiteit van Oxford, studeerde ze acteren aan de Oxford Playhouse School na de 'Oxford School for Girls' te hebben bezocht.

In 1952 maakte ze haar debuut op het toneel in Londen. Enige tijd later werd ze opgemerkt door een Amerikaans theaterimpresario die haar onmiddellijk inhuurde; in 1956 maakte Maggie Smith haar succesvolle Broadway-debuut in 'New Faces of 1956'.

In 1959 sloot ze zich aan bij het meest prestigieuze gezelschap van Engeland, de Old Vic (waar ze tot 1963 deel van uitmaakte, toen het gezelschap werd opgeheven), en in de daaropvolgende jaren onderscheidde ze zich als een uitmuntende vertolkster van klassieke en hedendaagse werken.

De grote Laurence Olivier was betoverd door haar acteerwerk, zozeer zelfs dat hij haar herhaaldelijk als partner wilde in zijn Shakespeariaanse producties. Onvergetelijk toen de actrice naast hem stond als Desdemona in 'Othello', in 1964 opgevoerd in het National Theatre (en het jaar daarop naar het witte doek gebracht).

Ondertussen had Maggie Smith in 1958 ook haar succesvolle filmdebuut gemaakt in Basil Dearden en Seth Holt's film 'Without Tomorrow' (Nowhere to Go). In de jaren daarna zou het publiek haar in talloze films zien, waarin ze telkens onvergetelijke personages neerzette, waaronder die van de achterbakse verpleegster in Joseph L. Smith's cynische 'Masquerade' (The Honey Pot, 1967).Mankiewicz, de non-conformistische lerares die een vreemde relatie met haar klas smeedt in Ronald Neame's literaire 'The Prime of Miss Jean Brodie' (1969), die haar een welverdiende Oscar opleverde, de excentrieke vrouw met een turbulent verleden in George Cukor's smakelijke 'Travels With My Aunt' (1972), de strenge 'chaperonne' nicht van dede conflictueuze hoofdpersoon in James Ivory's 'A Room With a View' (1985), de gefrustreerde en verbitterde huishoudster in Agnieszka Holland's lyrische 'The Secret Garden' (1993), de verrukkelijke geest van een oude actrice in vriendschappelijk conflict met de geest van haar man (gespeeld door Michael Caine) in Peter Ivory's smakelijke 'Curtain Call' (1999).Yates, van Professor Minerva McGonagitt (in de originele Engelse versie Minerva McGonagall) in het fantastische 'Harry Potter and the Philosopher's Stone' (Harry Potter en de Steen der Wijzen, 2001) van Chris Columbus, en de vervolgen daarop (gebaseerd op de bekende romans van J.K. Rowling).

Vanaf de jaren tachtig wijdde de actrice zich niet alleen intensiever aan film, maar ook aan televisie, zonder echter het theater te veronachtzamen. In 1990 ontving ze zelfs een Tony Award voor Beste Actrice in een Hoofdrol voor haar betoverende optreden in 'Lettice and Lovage'. Het jaar daarvoor was ze benoemd tot Dame of the British Empire.

Maggie Smith was van 1967 tot 1974 getrouwd met acteur Robert Stephens, met wie ze twee zonen kreeg, ook acteurs, Toby Stephens en Chris Larkin. In 1975, na de scheiding van Stephens, trouwde ze een tweede keer met scenarioschrijver Beverley Cross, die op 20 maart 1988 overleed.

In 2008 vocht hij zijn eigen persoonlijke strijd tegen een borstkanker zonder afstand te doen van de filmsets waar de laatste Harry Potter-hoofdstukken haar bezighielden.

In 2012 speelde ze in 'Marigold Hotel' en een paar jaar later in het vervolg, 'Return to the Marigold Hotel'. In 2019 speelt ze in 'Downton Abbey', een vervolgfilm op de populaire tv-serie.