Biografia - Przeciętny Ravel?

To być może najbardziej reprezentatywny muzyk XX wieku, artysta, który potrafił zaproponować wyjątkową i niepowtarzalną syntezę muzyki popularnej i tej wywodzącej się z najszlachetniejszej tradycji, łącząc je w mieszankę o ogromnej fascynacji. Taki portret może odnosić się tylko do nazwiska George Gershwin Wysublimowany kompozytor, słynący również z kompleksów niższości, który wykorzystywał muzykę plebejską, taką jak jazz czy piosenka, postrzeganą jako przepaść nie do pokonania w stosunku do tradycji europejskiej, w swego rodzaju ciągłej pogoni za akceptacją swojej sztuki przez "prawdziwych" kompozytorów. Uwielbiając Maurice'a Ravela z całej duszy, historia głosi, że pewnego dnia poszedł do Maestro, aby poprosić o lekcje.ale usłyszał odpowiedź samego siebie: "Dlaczego chce być miernym Ravelem, skoro jest dobrym Gershwinem?".

Urodzony w Nowym Jorku 26 września 1898 roku, od samego początku uczył się gry na fortepianie i uczęszczał na lekcje do różnych muzyków. Wrodzony i przedwczesny talent, świetny asymilator, napisał swoje pierwsze piosenki w 1915 roku, a już w następnym roku powstało jedno z jego olśniewających arcydzieł "When you want'em you cant' get'em".

W międzyczasie zdobył sławę jako akompaniator piosenkarki Louise Dresser.

W 1918 r. opublikował "Half past eight", a w 1919 r. "La Lucille". Sukces w Europie przyniosła mu także "Rhapsody in blue", genialna synteza różnych stylów, a w 1934 r. historyczny już standard "I got rythm".

Jego przybycie do Paryża, w marcu 1928 roku, na występy jego "Koncertu w F", jednej z jego kompozycji napisanych w celu akredytowania się wśród kulturalnej publiczności, przyniosło mu triumf chwały, zwłaszcza po prezentacji słynnego poematu symfonicznego "Amerykanin w Paryżu", który dosłownie oczarował publiczność.

Sława, jaką zdobył w Europie, sprawiła, że poznał najsłynniejszych współczesnych kompozytorów, takich jak Strawiński, Milhaud, Prokofiew i Poulenc, wszystkie osobowości, które zakłócały język muzyki, mimo że nie należały do awangardy w ścisłym lub ekstremistycznym sensie (na przykład w Europie dodekafonia i muzyka atonalna krążyły już od jakiegoś czasu).

Na mocy zdobytej sławy, w 1930 roku otrzymał kontrakt od Metropolitan Opera House, która zleciła mu napisanie opery. Po długiej, trwającej pięć lat męce, "Porgy and Bess" w końcu ujrzało światło dzienne, kolejne absolutne arcydzieło, fundamentalny budulec typowo i autentycznie amerykańskiego teatru, w końcu uwolnionego od europejskich wzorców (pomimo długu wobecjest, jak zawsze u Gershwina, nieunikniona).

W 1931 roku przeniósł się do Beverly Hills, gdzie mógł łatwiej zająć się produkcją partytur filmowych. W 1932 roku pobyt w Hawanie zainspirował go do napisania wspaniałej "Uwertury kubańskiej", w której kompozytor czerpał wiele z muzyki popularnej Indii Zachodnich.

Słabego zdrowia, łagodny i wrażliwy George Gershwin zmarł 11 lipca 1937 roku w wieku zaledwie 39 lat w Hollywood, Beverly Hills.