Biografia

• Chiara Lubich: dzieciństwo i studia
• Lata wojny
• Narodziny Ruchu Focolare
• Lata następujące po wojnie
• Spotkanie Chiary Lubich z Igino Giordanim i Pasquale Foresim
• Rozprzestrzenianie się ruchu
• Chiara Lubich w latach 2000

Prawdziwa nazwa Chiara Lubich Silvia Lubich, urodzona 22 stycznia 1920 r. w Trydencie, była eseistką i wykładowczynią, założycielką organizacji pozarządowej Ruch Focolare Chiara Lubich, wyznania katolickiego, uważana jest za symboliczną i reprezentatywną postać ekumenicznego dialogu między religiami i kulturami. Dzięki ewangelicznej inspiracji, która towarzyszyła jej i naznaczała ją przez całe życie, jest historycznie pamiętana jako ważna postać współczesnej duchowości, zaliczana do grona osób, które w sposób szczególny przyczyniły się do jej rozwoju.Jej charyzma, jej energia, jej duchowość, wraz z jej myślą i pracą są konkretnymi świadectwami, które po niej pozostały.

Chiara Lubich

Jej zaangażowanie w budowanie mostów pokoju i jedności między ludźmi, kulturami, pokoleniami i klasami społecznymi było stałym elementem jej życia: w uznaniu jej pracy UNESCO przyznało Chiarze Lubich nagrodę Nagroda Edukacji Pokojowej Rada Europy przyznała jej nagrodę Nagroda w dziedzinie praw człowieka .

Na początku 2021 r. RAI wyemitowała biograficzny film telewizyjny o jego życiu, zatytułowany "Chiara Lubich: Miłość zwycięża wszystko". podpisany przez reżysera Giacomo Campiotti z Cristianą Capotondi w roli głównej.

Chiara Lubich: dzieciństwo i studia

Jako drugie z czworga dzieci, jej matka Luigia Marinconz jest żarliwą katoliczką, podczas gdy jej ojciec Luigi Lubich jest socjalistą i zagorzałym antyfaszystą. Ochrzczona jako Silvia, przyjęła imię Chiara, kiedy wstąpiła do szkoły. Trzeci Zakon Franciszkański dziś nazywany Franciszkański Zakon Świeckich Jego ojciec jest drukarzem w gazecie trydenckich socjalistów Ludzie Po zlikwidowaniu gazety przez reżim faszystowski otworzył firmę eksportującą włoskie wina do Niemiec. Wielki kryzys gospodarczy w 1929 r. zmusił go do zamknięcia działalności. Odmówił członkostwa w Narodowej Partii Faszystowskiej i został zmuszony do podjęcia pracy dorywczej. Rodzina przez lata żyła w nędzy. Aby zasilić rodzinny budżet, odBardzo młoda Silvia udzielała prywatnych lekcji. Wychowana przez matkę w wierze chrześcijańskiej, po ojcu, bracie Gino i życiu w ubóstwie, odziedziczyła wyraźną wrażliwość społeczną. Wychowana przez matkę w wierze chrześcijańskiej, w wieku 15 lat wstąpiła w szeregi szkoły. Akcja Katolicka W ramach którego wkrótce została diecezjalną liderką młodzieży.

Uczęszcza do szkoły średniej i pasjonuje się filozofią. Gdy tylko kończy szkołę, marzy o wstąpieniu na Katolicki Uniwersytet w Mediolanie. O włos nie wygrywa konkursu o stypendium. Gdy tylko kończy szkołę, poświęca się nauce. nauczanie w szkołach podstawowych w dolinach Trydentu (1938-39), a następnie w Cognola (Trydent) w szkole sierocińca prowadzonej przez Braci Mniejszych Kapucynów (1940-1943). Jesienią 1943 r. porzucił nauczanie i zapisał się na Uniwersytet Ca' Foscari w Wenecji, kontynuując udzielanie prywatnych lekcji. Przerwał jednak studia z powodu wojny.

Lata wojny

Jesienią 1942 roku, na zaproszenie brata mniejszego kapucyna Casimiro Bonetti, Silvia wstąpiła do Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. Trzeci Zakon Franciszkański Przyciągnięta radykalnym wyborem Boga przez św. Klarę z Asyżu, przyjmuje jej imię i w ten sposób przeżywa okres nowego doświadczenia duchowego.

2 września 1943 r. pierwsze bombardowanie przez siły anglo-amerykańskie zaskoczyło Trydent, który do tej pory był oszczędzany przez wojnę. W następnych dniach terytorium zostało zajęte przez siły nazistowskie. W międzyczasie jego brat Gino Lubich dołączył do komunistycznych szeregów partyzanckich walczących z nazistowsko-faszystowskim reżimem. Latem 1944 r. został aresztowany i torturowany.

Narodziny Ruchu Focolare

Pod koniec listopada 1943 r. powołaniem Chiary Lubich wstrząsa decydujące wewnętrzne wezwanie, które prowadzi ją do wyboru Bóg jako jedyny ideał 7 grudnia, w kaplicy Kolegium Braci Mniejszych Kapucynów, złożył śluby wieczyste. ślub czystości Akt ten jest początkiem nowego dzieła: The Ruch Focolare .

W schronach przeciwlotniczych przy każdym alarmie łączy się ze swoimi pierwszymi towarzyszami, którzy podążają za nią w jej duchowej misji: ruch podąża za Ewangelią. Grupa prowadzona przez Chiarę jest zachęcana do natychmiastowego wprowadzenia tego w życie. Słowa Ewangelia stać się kod życia .

Lata następujące po wojnie

Działanie Chiary Lubich jest kapilarne i zorganizowane: jej program ma na celu rozwiązanie problemu społecznego dotkniętego wojną Trydentu. W 1947 roku plan nabiera kształtu "Braterstwo w działaniu W lutym 1948 r. w artykule redakcyjnym podpisanym Silvia Lubich ukazał się w Seraficzny Przyjaciel czasopismo ojców kapucynów, zapoczątkowało komunię dóbr na wzór pierwszych chrześcijan, wykraczając poza niewielki krąg, który skupiał się wokół niego. Już po kilku miesiącach 500 osób było zaangażowanych w tę spontaniczną komunię dóbr materialnych i duchowych.

I to właśnie sfera duchowa daje początek nowemu nurtowi: ta nowa duchowość przyjmie definicję "duchowość jedności o "komunii Klara wyraża i pogłębia te zasady w swoich pismach i w ciągłej animacji Ruchu Focolare.

Jesienią 1948 r. młody robotnik Marco Tecilla i kupiec Livio Fauri zdecydowali się podążać ścieżką wytyczoną przez filozofię Chiary: w ten sposób założyli pierwsze męskie palenisko W 1953 roku "focolare" przybrało nową formę, kiedy to małżeństwa, przede wszystkim Igino Giordani, stały się jego integralną częścią.

Spotkanie Chiary Lubich z Igino Giordanim i Pasquale Foresim

Różne okoliczności sprawiają, że Chiara przeprowadza się z Trydentu do Rzymu. 17 września 1948 r. spotyka we włoskim parlamencie Igino Giordaniego, posła do parlamentu, pisarza, dziennikarza, pioniera ekumenizmu i ojca czwórki dzieci. Uczony i znawca historii Kościoła, dostrzega w Chiarze i jej sposobie myślenia coś nowego: postanawia podążyć za nią. Igino Giordani staje się wsparciem dla Chiary.za jego wkład w rozwój ekumenizmu, który wyznaje: poznasz go jako współzałożyciela Ruchu Focolare.

Przed końcem 1950 r. poznał również młodego mężczyznę z Pistoi, Pasquale Foresi. Ten ostatni był wykształcony w kręgach katolickich i nękany głębokimi wewnętrznymi poszukiwaniami. Wkrótce stał się jednym z najbliższych współpracowników Chiary: ten ostatni uważał również Foresi za współzałożyciela, wraz z Giordanim.

Chiara Lubich

Rozprzestrzenianie się ruchu

W dniach krwawej rewolucji węgierskiej 1956 r. Chiara natknęła się w Wiedniu na młodego uchodźcę, który wciąż był w posiadaniu broni, z którą walczył. Z tego epizodu, który skonfrontował ją z brakiem Boga w społeczeństwie, wystosowała apel humanitarny, na który odpowiedzieli robotnicy i specjaliści, lekarze i chłopi, politycy i artyści. Tak narodziła się " Wolontariusze Boga ', po którym następuje 18 rozgałęzień. Chiara inicjuje Poszczególne ośrodki Ośrodki te przewidują rozwój szerokiego ruchu, który w 1968 roku zostanie nazwany Dla nowego społeczeństwa ", a później: " Nowa Ludzkość ".

Na łamach raczkującego czasopisma "GEN" (Generazione nuova) w kwietniu 1967 r. Chiara rozpoczęła "rewolucję miłości" skodyfikowaną przez Ewangelię, z apelem: "Młodzież świata jednoczy się W ten sposób narodził się Gen Movement (Nowe Pokolenie). W 1972 roku Chiara Lubich zapewnia że zjednoczenie narodów i cywilizacji na całym świecie "będzie nieodwracalne" i będzie oznaczać " punkt zwrotny w ludzkości "W przemówieniu na V Międzynarodowym Kongresie Ruchu Gen wskazuje młodym ludziom nowy model człowieka: człowiek-świat Później rozwinął się szerszy ruch młodzieżowy: Młodzi ludzie dla zjednoczonego świata (1985) i dla nastolatków, Chłopcy dla jedności (1984). 1967 był również świadkiem pojawienia się Nowe rodziny Ruch Focolare, który najpierw rozprzestrzenił się we Włoszech, dotarł do innych krajów w Europie i poza nią. Od 1967 r. jest obecny w pięć kontynentów .

Chiara Lubich w Indiach w 2001 roku

Chiara Lubich w latach 2000

Po wielu latach niestrudzonej pracy nad rozpowszechnianiem swojej myśli, dzieł ekumenicznych i duchowości katolickiej, w 2001 r. odbył swoją pierwszą podróż do Indii. Jego dialog ze światem stał się międzyreligijny. W 2002 r., podczas Dnia Modlitwy o Pokój w Asyżu, wśród oficjalnych świadectw złożonych przez przedstawicieli różnych Kościołów i religii, którym przewodniczył Jan Paweł II, znalazły się m.in.Do wypowiadania się w imieniu Kościoła Katolickiego wyznaczeni zostali Andrea Riccardi i Chiara Lubich.

Na początku lutego 2008 r. Chiara została przyjęta do Szpitala Gemelli w Rzymie. Podczas pobytu została odwiedzona przez Ekumenicznego Patriarchę Konstantynopola Bartłomieja I i otrzymała list od papieża Benedykta XVI. 13 marca 2008 r., ponieważ nie było już możliwości interwencji lekarzy, została wypisana. Zmarła Chiara Lubich następnego dnia, 14 marca 2008 roku, w swoim domu w Rocca di Papa, w wieku 88 lat.

Pogrzeb odbył się w Rzymie w Bazylice św. Pawła za Murami kilka dni później: oprócz tysięcy ludzi, uczestniczyło w nim wielu dostojników cywilnych i religijnych, zarówno z Kościoła katolickiego, jak i różnych Kościołów chrześcijańskich, a także przedstawiciele innych religii.

Nagrody otrzymane za życia Chiary Lubich są niezliczone, podobnie jak honorowe obywatelstwa i honorowe stopnie naukowe, napisane biografie .

27 stycznia 2015 r. w katedrze we Frascati otwarto proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny Chiary Lubich. Papież Franciszek w swoim orędziu przedstawił powody tej decyzji: