Βιογραφία

• Chiara Lubich: παιδική ηλικία και σπουδές
• Τα χρόνια του πολέμου
• Η γέννηση του κινήματος Focolare
• Τα χρόνια μετά τον πόλεμο
• Η συνάντηση της Chiara Lubich με τους Igino Giordani και Pasquale Foresi
• Η εξάπλωση του κινήματος
• Η Chiara Lubich στη δεκαετία του 2000

Το πραγματικό όνομα του Chiara Lubich είναι η Silvia Lubich. Γεννημένη στο Τρέντο στις 22 Ιανουαρίου 1920, ήταν δοκιμιογράφος και λέκτορας, ιδρύτρια του Κίνημα Focolare η οποία στοχεύει στην ενότητα των λαών και την παγκόσμια αδελφοσύνη. Καθολικής πίστης, η Chiara Lubich θεωρείται συμβολική και αντιπροσωπευτική μορφή του οικουμενικού διαλόγου μεταξύ των θρησκειών και των πολιτισμών. Χάρη στην ευαγγελική έμπνευση που τη συνόδευσε και τη σημάδεψε σε όλη της τη ζωή, έχει μείνει ιστορικά στην ιστορία ως μια σημαντική μορφή της σύγχρονης πνευματικότητας, υπολογίζεταιΤο χάρισμά της, η ενέργειά της, η πνευματικότητά της, μαζί με τη σκέψη και το έργο της είναι συγκεκριμένες μαρτυρίες που παραμένουν από αυτήν.

Chiara Lubich

Η αφοσίωσή της στην οικοδόμηση γεφυρών ειρήνης και ενότητας μεταξύ ανθρώπων, πολιτισμών, γενεών και κοινωνικών τάξεων ήταν μια σταθερά στη ζωή της: σε αναγνώριση του έργου της, η UNESCO απένειμε στην Chiara Lubich το βραβείο Βραβείο Εκπαίδευσης για την Ειρήνη το Συμβούλιο της Ευρώπης της απένειμε το Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων .

Στις αρχές του 2021, η RAI πρόβαλε μια βιογραφική τηλεοπτική ταινία για τη ζωή του, με τίτλο "Chiara Lubich: Η αγάπη νικάει τα πάντα". με την υπογραφή του σκηνοθέτη Giacomo Campiotti και πρωταγωνίστρια την Cristiana Capotondi.

Chiara Lubich: παιδική ηλικία και σπουδές

Η δεύτερη από τέσσερα παιδιά, η μητέρα της Luigia Marinconz είναι ένθερμη καθολική, ενώ ο πατέρας της Luigi Lubich είναι σοσιαλιστής και ένθερμος αντιφασίστας. Βαπτίστηκε ως Silvia, πήρε το όνομα Chiara όταν μπήκε στο Φραγκισκανός Τρίτου Τάγματος , σήμερα ονομάζεται Κοσμικό Φραγκισκανικό Τάγμα Ο πατέρας του είναι τυπογράφος στην εφημερίδα των Σοσιαλιστών του Τρεντίνο. Οι άνθρωποι που σκηνοθέτησε ο Τσέζαρε Μπατίστι. Μετά την καταστολή της εφημερίδας από το φασιστικό καθεστώς, άνοιξε μια επιχείρηση που εξήγαγε ιταλικά κρασιά στη Γερμανία. Η μεγάλη οικονομική ύφεση του 1929 τον ανάγκασε να κλείσει. Αρνήθηκε την ένταξη στο Εθνικό Φασιστικό Κόμμα και αναγκάστηκε να κάνει περιστασιακές δουλειές. Η οικογένεια ζούσε με δυσκολίες για χρόνια. Για να συνεισφέρει στον οικογενειακό προϋπολογισμό, απόπολύ μικρή, η Silvia παρέδιδε ιδιαίτερα μαθήματα. Εκπαιδευμένη από τη μητέρα της στη χριστιανική πίστη, από τον πατέρα της, τον αδελφό της Gino και μια ζωή στη φτώχεια, κληρονόμησε μια έντονη κοινωνική ευαισθησία. Εκπαιδευμένη από τη μητέρα της στη χριστιανική πίστη, στα 15 της εντάχθηκε στις τάξεις των Καθολική δράση στο πλαίσιο της οποίας σύντομα έγινε αρχηγός της νεολαίας της επισκοπής.

Φοίτησε στο magistral school και είναι παθιασμένη με τη φιλοσοφία. Μόλις αποφοιτήσει, ονειρεύεται να εισαχθεί στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνου. Κατά ένα σημείο δεν κερδίζει το διαγωνισμό για υποτροφία. Μόλις αποφοιτήσει, αφοσιώνεται στην διδασκαλία στα δημοτικά σχολεία των κοιλάδων του Τρεντίνο (1938-39) και στη συνέχεια στην Cognola (Τρέντο) στο σχολείο του ορφανοτροφείου που διευθύνουν οι Μικροί Καπουτσίνοι Μοναχοί (1940-1943). Το φθινόπωρο του 1943 εγκατέλειψε τη διδασκαλία και γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Ca' Foscari της Βενετίας, συνεχίζοντας να παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα. Ωστόσο, διέκοψε τις σπουδές του λόγω του πολέμου.

Τα χρόνια του πολέμου

Το φθινόπωρο του 1942 μετά από πρόσκληση του Καπουτσίνου μοναχού Casimiro Bonetti η Silvia μπήκε στο Φραγκισκανός Τρίτου Τάγματος με σκοπό την αναζωογόνηση και την αναζωογόνησή της. Ελκυσμένη από τη ριζική επιλογή του Θεού από την Αγία Κλάρα της Ασίζης, παίρνει το όνομά της. Ζει έτσι μια περίοδο νέας πνευματικής εμπειρίας.

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1943, ένας πρώτος βομβαρδισμός από τις αγγλοαμερικανικές δυνάμεις αιφνιδίασε το Τρέντο, το οποίο μέχρι τότε είχε γλιτώσει από τον πόλεμο. Τις επόμενες ημέρες, η περιοχή καταλήφθηκε από τις ναζιστικές δυνάμεις. Στο μεταξύ, ο αδελφός του Τζίνο Λούμπιτς εντάχθηκε στις τάξεις των κομμουνιστών παρτιζάνων που πολεμούσαν το ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς. Το καλοκαίρι του 1944 συνελήφθη και βασανίστηκε.

Η γέννηση του κινήματος Focolare

Στα τέλη Νοεμβρίου του 1943, η κλίση της Chiara Lubich κλονίστηκε από ένα αποφασιστικό εσωτερικό κάλεσμα που την οδήγησε να επιλέξει Ο Θεός ως το μοναδικό ιδανικό Στις 7 Δεκεμβρίου, στο παρεκκλήσι του Κολλεγίου των Καπουτσίνων Μοναχών, έκανε όρκος αγνότητας Η πράξη αυτή είναι η αρχή ενός νέου έργου: η Κίνημα Focolare .

Στα καταφύγια σε κάθε συναγερμό, ξανασυναντιέται με τους πρώτους της συντρόφους, οι οποίοι την ακολουθούν στην πνευματική της αποστολή: η κίνηση ακολουθεί το Ευαγγέλιο. Η ομάδα με επικεφαλής την Κιάρα προτρέπεται να το κάνει αμέσως πράξη. Τα λόγια του Ευαγγέλιο να γίνεις κώδικας ζωής .

Τα χρόνια μετά τον πόλεμο

Η δράση της Chiara Lubich είναι τριχοειδής και οργανωμένη: το πρόγραμμά της αποσκοπεί στην επίλυση του κοινωνικού προβλήματος του Τρεντ που πλήττεται από τον πόλεμο. Το 1947 το σχέδιο παίρνει σάρκα και οστά "Αδελφότητα εν δράσει Τον Φεβρουάριο του 1948 σε ένα κύριο άρθρο που υπογράφεται Silvia Lubich εμφανίστηκε στο Ο Σεραφικός Φίλος το περιοδικό των Καπουτσίνων Πατέρων, ξεκίνησε την κοινωνία αγαθών ακολουθώντας το παράδειγμα των πρώτων χριστιανών πέρα από τον μικρό κύκλο που την περιτριγύριζε. Μετά από λίγους μόνο μήνες, 500 άτομα συμμετείχαν σε αυτή την αυθόρμητη κοινωνία υλικών και πνευματικών αγαθών.

Και είναι ακριβώς η πνευματική σφαίρα που δημιουργεί ένα νέο ρεύμα: αυτή η νέα πνευματικότητα θα πάρει τον ορισμό του "πνευματικότητα της ενότητας o 'της κοινωνίας' Η Κλαίρη εκφράζει και εμβαθύνει αυτές τις αρχές στα γραπτά της και στη συνεχή εμψύχωση του κινήματος Focolare.

Το φθινόπωρο του 1948, ένας νεαρός εργάτης, ο Marco Tecilla, και ένας καταστηματάρχης, ο Livio Fauri, αποφάσισαν να ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραζε η φιλοσοφία της Chiara: ξεκίνησαν το πρώτη ανδρική εστία Το 1953, το "focolare" πήρε μια νέα μορφή, όταν οι παντρεμένοι, με πρώτο και καλύτερο τον Igino Giordani, έγιναν αναπόσπαστο μέρος του.

Η συνάντηση της Chiara Lubich με τους Igino Giordani και Pasquale Foresi

Διάφορες περιστάσεις οδηγούν την Chiara να μετακομίσει από το Τρέντο στη Ρώμη. Στις 17 Σεπτεμβρίου 1948, συναντά τον Igino Giordani στο ιταλικό κοινοβούλιο. Είναι βουλευτής, συγγραφέας, δημοσιογράφος, πρωτοπόρος του οικουμενισμού και πατέρας τεσσάρων παιδιών. Μελετητής και ειδικός στην ιστορία της Εκκλησίας, βλέπει κάτι νέο στην Chiara και στον τρόπο σκέψης της: αποφασίζει να την ακολουθήσει. Ο Igino Giordani γίνεται στήριγμα για την Chiara.για τη συμβολή του στην ανάπτυξη του οικουμενισμού που πρεσβεύει: θα τον αναγνωρίσετε ως συνιδρυτή του κινήματος Focolare.

Πριν από το τέλος του 1950, γνώρισε επίσης έναν νεαρό από την Πιστόια, τον Pasquale Foresi. Ο τελευταίος είχε σπουδάσει σε καθολικούς κύκλους και ταλανιζόταν από μια βαθιά εσωτερική αναζήτηση. Σύντομα έγινε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Chiara: ο τελευταίος θεωρούσε επίσης τον Foresi συνιδρυτή του, μαζί με τον Giordani.

Chiara Lubich

Η εξάπλωση του κινήματος

Τις ημέρες της αιματηρής ουγγρικής επανάστασης του 1956, η Κιάρα συνάντησε στη Βιέννη έναν νεαρό πρόσφυγα που είχε ακόμα στην κατοχή του το όπλο με το οποίο είχε πολεμήσει. Από αυτό το επεισόδιο, που την έφερε αντιμέτωπη με την έλλειψη Θεού στην κοινωνία, ξεκίνησε μια ανθρωπιστική έκκληση στην οποία ανταποκρίθηκαν εργάτες και επαγγελματίες, γιατροί και αγρότες, πολιτικοί και καλλιτέχνες. Έτσι γεννήθηκε η " Οι εθελοντές του Θεού ', το οποίο στη συνέχεια ακολουθείται από 18 κλάδους. Η Chiara ξεκινάει Συγκεκριμένα κέντρα Τα κέντρα αυτά προβλέπουν την ανάπτυξη ενός ευρέος κινήματος που το 1968 θα ονομαστεί Για μια νέα κοινωνία ", και αργότερα: " Νέα Ανθρωπότητα ".

Από τις σελίδες του εκκολαπτόμενου περιοδικού "GEN" (Generazione nuova) τον Απρίλιο του 1967, η Chiara ξεκίνησε "την επανάσταση της αγάπης" που κωδικοποιείται από το Ευαγγέλιο, με την έκκληση: 'Η νεολαία του κόσμου ενωθεί' Έτσι γεννήθηκε η Κίνηση Gen (Νέα Γενιά). Το 1972 η Chiara Lubich παρέχει ότι η συνάντηση των λαών και των πολιτισμών σε όλο τον κόσμο "θα είναι μη αναστρέψιμη" και θα σηματοδοτήσει " ένα σημείο καμπής για την ανθρωπότητα "Σε μια ομιλία του στο 5ο Διεθνές Συνέδριο του Κινήματος Gen, επισημαίνει στους νέους ένα νέο μοντέλο ανθρώπου: ο άνθρωπος-κόσμος Αργότερα θα αναπτυχθεί ένα ευρύτερο κίνημα νεολαίας: Νέοι άνθρωποι για έναν ενωμένο κόσμο (1985) και για τους εφήβους, Αγόρια για την ενότητα (1984). Το 1967 εμφανίστηκε επίσης το Νέες οικογένειες Το Κίνημα Focolare, το οποίο εξαπλώθηκε αρχικά σε όλη την Ιταλία, πήρε το δρόμο του σε άλλες χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο. Από το 1967 είναι παρόν στην πέντε ηπείρους .

Η Chiara Lubich στην Ινδία το 2001

Η Chiara Lubich στη δεκαετία του 2000

Μετά από πολλά χρόνια αδιάκοπης εργασίας για τη διάδοση της σκέψης του, των οικουμενικών έργων και της καθολικής πνευματικότητας, πραγματοποίησε το πρώτο του ταξίδι στην Ινδία το 2001. Ο διάλογός του με τον κόσμο έγινε διαθρησκειακός. Το 2002, στην Ημέρα Προσευχής για την Ειρήνη στην Ασίζη, ανάμεσα στις επίσημες μαρτυρίες που προσφέρθηκαν από εκπροσώπους των διαφόρων εκκλησιών και θρησκειών υπό την προεδρία του Ιωάννη Παύλου Β΄, οΕκ μέρους της Καθολικής Εκκλησίας θα μιλήσουν οι Andrea Riccardi και Chiara Lubich.

Στις αρχές Φεβρουαρίου 2008, η Chiara εισήχθη στο νοσοκομείο Gemelli της Ρώμης. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της, δέχθηκε επίσκεψη από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο Α΄ και επιστολή από τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄. Στις 13 Μαρτίου 2008, καθώς δεν υπήρχε πλέον δυνατότητα παρέμβασης από τους γιατρούς, πήρε εξιτήριο. Πεθαίνει η Chiara Lubich γαλήνια την επόμενη μέρα, στις 14 Μαρτίου 2008, στο σπίτι του στη Rocca di Papa, σε ηλικία 88 ετών.

Η κηδεία τελέστηκε στη Ρώμη, στη Βασιλική του Αγίου Παύλου έξω από τα τείχη, λίγες ημέρες αργότερα: εκτός από χιλιάδες ανθρώπους, παρευρίσκονται πολυάριθμοι πολιτικοί και θρησκευτικοί αξιωματούχοι, τόσο από την Καθολική Εκκλησία όσο και από τις διάφορες χριστιανικές εκκλησίες, καθώς και εκπρόσωποι άλλων θρησκειών.

Τα βραβεία που έλαβε κατά τη διάρκεια της ζωής της Chiara Lubich είναι αμέτρητα, καθώς και οι τιμητικές διακρίσεις και τα τιμητικά πτυχία, γραπτές βιογραφίες .

Στις 27 Ιανουαρίου 2015, άνοιξε στον καθεδρικό ναό του Φρασκάτι ο αγώνας για την αγιοποίηση και αγιοποίηση της Chiara Lubich. Το μήνυμα του Πάπα Φραγκίσκου περιγράφει τους λόγους γι' αυτό: