Βιογραφία - Στα βάθη της ψυχής

Ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ γεννήθηκε στο Κέσβιλ, στη λίμνη Κωνσταντία (Ελβετία) στις 26 Ιουλίου 1875. Γιος προτεστάντη πάστορα, αποφοίτησε από την Ιατρική και το 1900 άρχισε να εργάζεται στο ψυχιατρικό νοσοκομείο της Ζυρίχης. Μέσα από τις ιατρικές του σπουδές προσέγγισε την ψυχιατρική. Για λίγα χρόνια ήταν ένας από τους αγαπημένους μαθητές του Σίγκμουντ Φρόιντ, ο οποίος τον εισήγαγε στην ψυχανάλυση. Ο Γιουνγκ έγινεΣθεναρός υποστηρικτής των θεωριών του δασκάλου, ωστόσο, σύντομα εμφανίζονται διαφορές μεταξύ των δύο, οι οποίοι διαφέρουν βαθύτατα ως προς τον χαρακτήρα τους.

Το 1912 - με τη δημοσίευση του βιβλίου του "Μετασχηματισμοί και σύμβολα της λίμπιντο" - η σχέση μεταξύ Γιουνγκ και Φρόιντ διαλύθηκε. Ο Ελβετός άρχισε να επεξεργάζεται μια νέα θεωρία, που αργότερα ονομάστηκε αναλυτική ψυχολογία, η οποία, σε σύγκριση με τις φροϋδικές θεωρίες, χαρακτηριζόταν από μεγαλύτερο άνοιγμα στα μη ορθολογικά στοιχεία του ψυχισμού.

Ο Γιουνγκ είναι ιδιαίτερα καλλιεργημένος: μελετά σε βάθος μυθολογικά, λογοτεχνικά και θρησκευτικά θέματα από όλες τις εποχές και τις χώρες. Ταξιδεύει εκτενώς: από το 1920 επισκέπτεται την Αφρική, την Ινδία και τη Βόρεια Αμερική. Το 1921 δημοσιεύει το δοκίμιο "Ψυχολογικοί τύποι". Κατά τη διάρκεια των περιπλανήσεών του έρχεται σε επαφή με πολυάριθμους λαούς, των οποίων τους μύθους, τις τελετουργίες, τα ήθη και τα έθιμα μελετά. Εκτός από το προσωπικό ασυνείδητο τουΤο περιεχόμενο αυτού του συλλογικού ασυνείδητου θα έχει, στο πέρασμα των αιώνων, εκφραστεί σε εικόνες, μύθους και θρησκευτικές πεποιθήσεις, τις οποίες βρίσκει, πανομοιότυπα, στους πολιτισμούς των λαών διαφορετικών εποχών και τόπων.

Στις θεωρίες του, τα αρχέτυπα - τα οποία αποκαλεί "αρχικές εικόνες" - παίζουν θεμελιώδη ρόλο. Τα αρχέτυπα είναι ασυνείδητα περιεχόμενα που δρουν ως παραγωγοί και παραγγελιοδότες αναπαραστάσεων: ένα είδος μοντέλου που είναι εγγενώς παρόν στον ανθρώπινο ψυχισμό.

Το 1930 διορίστηκε επίτιμος πρόεδρος της "Γερμανικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας".Μετά την έλευση του ναζισμού (1933) δεν παραιτήθηκε, αλλά συνεργάστηκε με τον Hermann Göring για την αναδιοργάνωση της Εταιρείας μέχρι το 1940.

Παράλληλα με τα ταξίδια του και την εκπόνηση της αναλυτικής ψυχολογίας, ο Γιουνγκ ασκούσε επίσης έντονη θεραπευτική δραστηριότητα κοντά στη Ζυρίχη, όπου ίδρυσε ένα ινστιτούτο που φέρει το όνομά του (Carl Gustav Jung Institut): έχτισε έναν πύργο, έναν συμβολικό τόπο καταφυγής και διαλογισμού. Δίδαξε τη θεωρία και τις μεθόδους αυτού που, για να το διακρίνει από τη φροϋδική ψυχανάλυση, ονομάζεται σήμερα "ψυχολογία".αναλυτική".

Το 1944 δημοσίευσε το βιβλίο "Ψυχολογία και Αλχημεία", αλλά την ίδια χρονιά υπέστη ένα ατύχημα, ένα κάταγμα και στη συνέχεια καρδιακή προσβολή. Σε κώμα, έζησε μια παραλίγο εμπειρία θανάτου, την οποία περιέγραψε αργότερα στο αυτοβιογραφικό κείμενο "Αναμνήσεις, όνειρα και σκέψεις". Το 1952 δημοσίευσε σημαντικά κείμενα για τη "θεωρία της συγχρονικότητας".

Από τη δεκαετία του 1940 και μετά, ασχολήθηκε επίσης με ένα νέο φαινόμενο, το οποίο γινόταν όλο και πιο έντονο, ιδίως μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου: την ουφολογία.

Μετά από σύντομη ασθένεια, πέθανε στις 6 Ιουνίου 1961, στο σπίτι του στη λίμνη Bollingen.

Κύρια έργα:

- Απόκρυφα φαινόμενα (1902)

- Η λίμπιντο: σύμβολα και μετασχηματισμοί (1912)

- Το ασυνείδητο (1914-1917)

- Λεξικό Κλινικής Ψυχολογίας (1921)

- Ψυχική Ενεργειακή (1928)

- Ανάλυση ονείρων. Σεμινάριο (1928-1930)

- Ψυχολογία και Αλχημεία (1935, Eranos Jarbuch)

- Το παιδί και ο πυρήνας: δύο αρχέτυπα (1940-1941)

- Ψυχολογία και Εκπαίδευση (1942-1946)

- Ψυχολογία και ποίηση (1922-1950)

- Συγχρονισμός (1952)

- Απάντηση στον Ιώβ (1952)

- Παρόν και μέλλον (1957)

- Σχιζοφρένεια(1958)

- Ένας σύγχρονος μύθος. Τα πράγματα που βλέπεις στον ουρανό (1958)

- Η παιδική ψυχή (1909-1961)

- Το καλό και το κακό στην Αναλυτική Ψυχολογία (1943-1961)

- Συνείδηση, ασυνείδητο και εξατομίκευση

- Το εγώ και το ασυνείδητο

- Το φιλοσοφικό δέντρο

- Ανάλυση ονείρων

- Ψυχολογικοί τύποι

- Η ψυχολογία του ασυνείδητου

- Αναμνήσεις όνειρα αντανακλάσεις

- Ο άνθρωπος και τα σύμβολά του