بیوگرافی • از اشتیاق مدنی

• رمان های داچیا ماراینی

دختر نویسنده و انسان شناس فوسکو ماراینی، داچیا ماراینی در 13 نوامبر 1936 در فیزوله به دنیا آمد. مادرش او نقاش توپازیا آلیاتا، زن سیسیلی متعلق به خانواده باستانی آلیاتا دی سالاپاروتا بود. ماراینی علاوه بر اینکه نویسنده‌ای مشهور بود، مدت‌ها در مرکز اخبار قرار داشت و همچنین به دلیل رابطه طولانی‌اش با خدای سرپرست ادبیات قرن بیستم ایتالیا، آلبرتو موراویا، که از سال 1962 تا 1983 با او زندگی کرد و او را همراهی کرد. در سفرهایش به دور دنیا

فوسکو ماراینی که مشتاق ترک ایتالیای فاشیستی بود، درخواست کرد که به ژاپن منتقل شود، جایی که بین سال‌های 1938 و 1947 با خانواده‌اش زندگی می‌کرد و در مورد هاینو، جمعیتی در خطر انقراض که در هوکایدو زندگی می‌کردند، مطالعه می‌کرد. از سال 1943 تا 1946، خانواده ماراینی به همراه سایر ایتالیایی ها به دلیل امتناع از به رسمیت شناختن رسمی دولت نظامی ژاپن در یک اردوگاه کار اجباری بازداشت شدند. این دولت در واقع در سال 1943 با ایتالیا و آلمان پیمان اتحاد بسته بود و از همسران ماراینی خواست تا پیوستن خود را به جمهوری سالو امضا کنند، که آنها انجام ندادند. این نویسنده در مجموعه شعر «مرا هم بخور» از سال 1357 از محرومیت‌ها و رنج‌هایی می‌گوید که در آن سال‌ها، خوشبختانه منقطع شده است.از زمان ورود آمریکایی ها

بعد از این دوران بخصوص دشوار کودکی، نویسنده ابتدا به باقریه در سیسیل و سپس به رم نقل مکان کرد و تحصیلات خود را ادامه داد و با مشاغل مختلف گذراند: همراه با جوانان دیگر مجله ادبی را تأسیس کرد. Tempo diliterature» که توسط پیرونتی در ناپل منتشر می شود و شروع به همکاری با مجلاتی مانند «Nuovi Argomenti» و «Mondo» می کند. در طول دهه 1960، او اولین کار خود را با رمان "La Vacanza" (1962) انجام داد، اما او همچنین با تأسیس تئاتر دل پورکوسپینو، که در آن فقط نوآوری های ایتالیایی در آن به نمایش درآمد، همراه با دیگر نویسندگان، وارد تئاتر شد. پاریس تا گدا، از تورنابوونی تا موراویای همه جا حاضر. خود او از نیمه دوم دهه شصت نمایشنامه های زیادی خواهد نوشت، از جمله: "ماریا استواردا" (به طور گسترده در سطح بین المللی موفق)، "گفتگوی یک فاحشه با مشتری خود"، "استراواگانزا" تا اخیر "ورونیکا، فاحشه". و نویسنده» و «کامیل».

در آن سال پر دردسر 1962، موراویا همسر و نویسنده‌اش السا مورانته را به خاطر او ترک کرد.

در سال 1970 فیلم "L'amore marital" را با توماس میلیان بر اساس رمانی همنام موراویا کارگردانی کرد.

سه سال بعد، در سال 1973، او "Teatro della Maddalena" را که تنها توسط زنان اداره می شود، تأسیس کرد و پنج سال بعد "گفت و گوی یک فاحشه با مشتری خود" (به انگلیسی و فرانسوی و ترجمه شده است) روی صحنه رفت.نمایندگی در دوازده کشور مختلف). در واقع، تئاتر همیشه برای داچیا ماراینی و همچنین مکانی برای اطلاع رسانی به مردم در مورد مشکلات خاص اجتماعی و سیاسی بوده است.

حتی فعالیت نثری که از آن سال‌ها شروع می‌شود، با رمان‌هایی با آهنگ نسبتاً ثابت منادی ثمره‌های برجسته خواهد بود. به ترتیب زمانی، «عصر ناخوشی»، «خاطرات یک دزد»، «زن در جنگ»، «ایزولینا» (جایزه فرژن 1985، بازنشر در 1992؛ ترجمه به پنج کشور)، «زندگی طولانی ماریانا اوکریا» (1990، جوایز: کامپیلو 1990؛ کتاب سال 1990؛ ترجمه به هجده کشور)، که فیلم همنام روبرتو فانزا «ماریانا اوکریا» از آن ساخته شد. عنوان دیگر از دهه 90، "Voci" مهم است (1994، جوایز: Vitaliano Brancati - Zafferana Etnea 1997؛ City of Padua 1997؛ International for Fiction Flaiano 1997؛ ترجمه به سه کشور).

از نظر شعر اما اولین مجموعه بیت "Crueltà all'aria verde" مربوط به سال 1966 است. پس از آن: "Donne mie"، "Man Good Mee"، "Forgot" فراموش کردن" ، "Viaggiando con passo di Volpe" (جوایز: مدیترانه 1992 و سیتا دی پنه 1992)، "اگر بیش از حد دوست داشتن".

در سال 1980 با همکاری Piera Degli Esposti "Storia di Piera" و در سال 1986 "Il bambino Alberto" را نوشت. وی همچنین یکی از همکاران پرتلاش روزنامه ها و مجلات بود که در سال 1987 بخشی ازمقالات او در جلد "بلوند، سبزه و الاغ".

او هنوز هم بسیار پربار است، با شرکت در کنفرانس ها و نمایش های خود به سراسر جهان سفر می کند. او در حال حاضر در رم اقامت دارد.

رمان های داچیا ماراینی

• تعطیلات، (1962)
• عصر ناخوشی، (1963)
• حافظه شده، (1967)
• خاطرات یک دزد، (1972)
• زن در جنگ، (1975)
• نامه هایی به مارینا، (1981)
• قطار برای هلسینکی ، (1984)
• ایزولینا، (1985)
• زندگی طولانی ماریانا اوکریا، (1990) برنده جایزه کامپیلو
• باقریا، (1993)
• صداها، (1994)
• دولچه برای هر سه، (1997)
• کشتی به کوبه، (2001)
• کلومبا، (2004)
• بازی کیهان دیالوگ های خیالی پدر و دختر، (2007)
• آخرین قطار، (2008)
• دختری از via Maqueda، (2009)
• مهمانی بزرگ (2011)
• دروغ مبارک (2011)
• عشق دزدیده شده (2012)
• Chiara of Assisi. در ستایش نافرمانی (2013)
• دختر کوچک و رویاپرداز (2015)
• سه زن. داستان عشق و نارضایتی (2017)
• تن شاد. تاریخچه زنان، انقلاب ها و پسری که می رود (2018)
• Trio. داستان دو دوست، یک مرد و طاعون مسینا (2020)