بیوگرافی • اسطوره یک قهرمان جاودانه

اسکندر سوم، معروف به اسکندر مقدونی، در پلا (مقدونیه) در 20 ژوئیه 356 قبل از میلاد به دنیا آمد. از اتحاد فیلیپ دوم پادشاه مقدونیه و همسرش المپیاس، شاهزاده خانم اپیروتی؛ او از طرف پدرش از هراکلس تبار است، در حالی که از طرف مادرش آشیل، قهرمان هومری، را از اجداد خود به حساب می آورد. بر اساس این افسانه که تا حدودی توسط خود اسکندر پس از به تخت نشستن او تغذیه می شود و توسط پلوتارک گزارش شده است، پدر واقعی او خود خدای زئوس بوده است.

در زمان تولد اسکندر، مقدونیه و اپیروس هر دو ایالت های نیمه بربر در حاشیه شمالی جهان یونان تصور می شدند. فیلیپ می خواهد به پسرش تحصیلات یونانی بدهد و پس از لئونیداس و لیسیماخوس آکارنانی، ارسطو فیلسوف یونانی را به عنوان معلم خود انتخاب می کند (در سال 343 قبل از میلاد) که با آموزش علم و هنر به او آموزش می دهد و مخصوصاً نسخه ای مشروح برای او آماده می کند. ایلیاد ارسطو در طول زندگی خود با پادشاه اسکندر، هم به عنوان یک دوست و هم به عنوان یک محرم، نزدیک خواهد ماند.

در میان حکایت های متعدد در مورد اسطوره اسکندر مقدونی، حکایتی وجود دارد که در آن می گویند در جوانی - در سن دوازده یا سیزده سالگی، او توانست اسب بوسفالو را خودش رام کند. به او توسط پدرش: این که چگونه اسب را رام می‌کند، مبتنی بر شوخ طبعی است که حیوان ترس از سایه خودش را گرفته است. اسکندر می گویدپس با پوزه رو به خورشید قبل از بالا رفتن از پشت آن.

یک ویژگی منحصر به فرد فیزیکی دیگر نیز وجود دارد که در تاریخ ثبت شده است: اسکندر یک چشم آبی و یک چشم سیاه داشت.

در سال 340 قبل از میلاد، در سن شانزده سالگی، در جریان لشکرکشی پدرش به بیزانس، نایب‌نشینی مقدونیه به او سپرده شد. دو سال بعد اسکندر سواره نظام مقدونی را در نبرد Chaeronea رهبری می کند.

در سال 336 ق.م. شاه فیلیپ در مراسم عروسی دخترش کلئوپاترا با الکساندر اول پادشاه اپیروس توسط افسر نگهبانش کشته شد. طبق روایت سنتی پلوتارک، به نظر می رسد که المپیاس و پسرش اسکندر هم از این توطئه آگاه بودند.

پس از مرگ پدرش اسکندر توسط ارتش به عنوان پادشاه شناخته می شود. او در سن 20 سالگی بلافاصله تلاش کرد تا قدرت خود را تحکیم کند و رقبای احتمالی تاج و تخت را سرکوب کند.

به لطف بهره‌برداری‌هایش، او با نام اسکندر مقدونی (یا کبیر) در تاریخ ثبت می‌شود و یکی از مشهورترین فاتحان و استراتژیست‌های تاریخ محسوب می‌شود. او تنها در دوازده سال سلطنت، امپراتوری ایران، مصر و سایر سرزمین‌ها را فتح کرد و تا سرزمین‌هایی که اکنون توسط پاکستان، افغانستان و شمال هند اشغال شده بود، پیش رفت.

پیروزی های او در میدان نبرد با انتشار جهانی فرهنگ یونانی همراه است، نه به عنوان یک تحمیل بلکهبه عنوان یکپارچگی با عناصر فرهنگی مردمان تسخیر شده. از نظر تاریخی این دوره به عنوان آغاز دوره هلنیستی تاریخ یونان شناخته می شود.

او در 10 ژوئن (یا شاید یازدهم) سال 323 قبل از میلاد در شهر بابل درگذشت، احتمالاً مسموم شده یا به دلیل عود مالاریا که قبلاً به آن مبتلا شده بود.

پس از مرگ او، امپراتوری بین سردارانی که او را در فتوحات همراهی کرده بودند تقسیم شد و عملاً پادشاهی های هلنیستی، از جمله پادشاهی بطلمیوسی در مصر، آنتیگونیدها در مقدونیه و سلوکی ها را تشکیل دادند. سوریه، آسیای صغیر و دیگر سرزمین های شرقی.

موفقیت خارق‌العاده اسکندر فاتح، چه در زندگی، بلکه حتی بیشتر از آن پس از مرگش، الهام‌بخش یک سنت ادبی است که در آن او به‌عنوان یک قهرمان اسطوره‌ای ظاهر می‌شود که با شخصیت هومری آشیل قابل مقایسه است.