بیوگرافی • قرون وسطی مدرن

او در 12 مه 1828 در لندن به دنیا آمد و طبق آیین مسیحی با نام گابریل چارلز دانته روستی تعمید یافت. به لطف حساسیت زیاد او و محیطی پر از جوشش های فرهنگی (پدرش آیینی واقعی برای دانته آلیگری داشت که پس از آن به پسرش نیز منتقل می کند) از همان دوران کودکی به نقاشی و انواع رشته های هنری علاقه داشت. . در نهایت باید به فضای پرهیزگاری و دینداری استواری که در خانه ایشان دمیده شد نیز اشاره کرد. مادر، تعجب آور نیست، اصرار داشت که کتاب مقدس و تعلیمات را می داند و می داند.

در هر صورت، یک بار کمی بیشتر از یک نوجوان، اشتیاق به نامه غالب است. او به معنای واقعی کلمه مجلدات شعر قرون وسطایی ایتالیایی و فرانسوی را می بلعد و به تنهایی شروع به نوشتن شعرهایی می کند که پر از شخصیت های قهرمانانه یا بسیار دراماتیک هستند. این نوع حساسیت او را به رمانتیسم معاصر و به ویژه شلی بسیار نزدیک می کند. همچنین شاعران متنوعی در آثار روستی منعکس شد. علاوه بر دانته، تأثیرات نزدیکترین بیلی و پو نیز شناخته شده است.

این دومی، به ویژه، کشش واقعی را نسبت به هنرمند اعمال می کرد، که در همان حساسیت بیمارگونه ای که نسبت به ماوراء طبیعی و حالات مبهم و نامشخص روان ایجاد می شد، منعکس می شد.

در سال 1848، همراه با دو نفر دیگرهنرمندانی با کالیبر هانت و میله، به "اخوان پیش از رافائلی" جان می بخشد، پروژه ای که قصد دارد هم کارگروهی باشد و هم دیدگاه زیبایی شناختی را بر اساس رد نقاشی آکادمیک با منشاء رنسانس مشخص کند (از این رو نگرش جدلی نسبت به نقاشی پیش از رافائل). این سبک به شدت از فرهنگ قرون وسطی و اوایل رنسانس الهام گرفته شده است و بر اساس جستجوی "حقیقت" بازنمایی است که از طریق استفاده خاص از وسایل رنگی نیز می گذرد. در نهایت، این گروه آرزو داشت که علیه ماهیت متعارف جامعه ویکتوریا شورش کند.

اما در سطح ایدئولوژیک، آنها مایل بودند "از نظر الهیات و زیبایی شناختی به جهان هرالدیک مسیحیت قرون وسطی" بازگردند و آرزوی بازگشت هنری اصیل تر و ساده تر را داشتند، همانطور که آن را از کار می دیدند. ناصری ها که ریشه در واقع گرایی و حقیقت طبیعت دارند. تصادفی نیست که نقاشان پیش از رافائلی دوباره تکنیک دیوارنگاری را مرور کردند.

پدیده هنر پیش از رافائلی، همچنین به دلیل دوره ای که در آن خود را نشان می دهد، تجلی نهایی رمانتیسیسم انگلیسی و در عین حال کمک آنگلوساکسون به شعرهای نمادگرای اروپایی است که در آن شرکت می کنند. در انحطاط پایان قرن (قرون وسطی پیش رافائلیت ها در واقع بسیار ادبی است، بر اساس یک بازسازی که بیشتر مرتبط است.به اسطوره تا کشف مجدد واقعی دوره قرون وسطی).

بازگشت به طور خاص به روستی، سال 1849 سال عشق او با الیزابت سیدال است، یک شور و شوق بسیار زیاد اما همچنین یک احساس بسیار قوی، که این دو تا زمان مرگ او به پایان خواهند رسید. معشوقه روستی الگوی اکثر نقاشی های او و همچنین موضوع تعداد زیادی طراحی شد. حتی یک نفر از وسواس صحبت کرد...

حتی زندگی دانته، که پدرش آنقدر دوستش داشت، یکی از موضوعات مورد علاقه او بود. علاقه‌ای که در بازنمایی‌های بئاتریس، در تصویرسازی‌های زندگی شاعر (کم و بیش داستان‌سازی‌شده)، با ذوق اواخر قرن پانزدهم روایت می‌شود که با این حال به ویژگی‌های سبکی متناسب با شیوه «منحط» می‌رسد. این، از جمله، لحظه‌ای از تحقیقات زیبایی‌شناختی او است که با فرض مصرف مواد مخدر مرتبط است، که تقریباً تا زمان مرگ او را بسیار ضعیف می‌کند.

وقتی روزتی در 9 آوریل 1882 درگذشت، او در بدهی مالی بود. قبرستان هایگیت، جایی که سیدال نیز در آن دفن شده بود، از دفن بقایای این هنرمند خودداری کرد، و سپس در محوطه چرچینگتون نبش قبر شد.