အတ္ထုပ္ပတ္တိ • ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ငယ်ရွယ်သူ

အချိန်တိုင်း၏ အရေးပါဆုံး အမေရိကန်စာရေးဆရာများထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သည့် Jerome David Salinger ကို New York တွင် ဇန်နဝါရီ 1 ရက်၊ 1919 တွင် မွေးဖွားခဲ့သည်။ မင်းသား Holden Caulfield သည် အရွယ်ရောက်ပြီးသူ၏အတုကမ္ဘာအပြင်ဘက်တွင် အမှန်တရားနှင့် အပြစ်ကင်းစင်မှုကို ရှာဖွေရန် ပုန်ကန်တတ်သော ဆယ်ကျော်သက်၏ ရှေ့ပြေးပုံစံဖြစ်လာသည့် "Young Holden" (1951 ခုနှစ်တွင် ထုတ်ဝေခဲ့သည်) ဝတ္ထု "Young Holden" နှင့် သူ၏ကျော်ကြားမှုကို အကြွေးတင်ခဲ့သည်။ ဝတ္ထု၏ပတ်ဝန်းကျင်သည် အလယ်အလတ်အထက် ဘူဇွာလူမျိုးဖြစ်ပြီး ၎င်း၏ကျင့်ထုံးများ၊ လိုက်လျောညီထွေရှိမှုနှင့် တန်ဖိုးများမရှိခြင်း၊ အကယ်၍ ဘူဇွာမောင်နှံသည် ၎င်း၏ပုံသဏ္ဍာန်နှင့် ပုံသဏ္ဍာန်အတိုင်း မျိုးပွားတတ်ပါက၊ Mark Twain's Huck Finn ကဲ့သို့ မိမိကိုယ်မိမိ ပညာတတ်စေရန် ငြင်းဆန်ပြီး မိမိကိုယ်မိမိ အထောက်အထားရှာဖွေမှုအတွက် ကင်းကွာအောင် ကြိုးစားမည့် ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် ဖြစ်လိမ့်မည်။

ဂျူးကုန်သည်မိသားစု၏သား၊ Salinger သည် ချက်ချင်းပင် ဂနာမငြိမ်ဖြစ်ပြီး အလွန်စိုးရိမ်ရသည့် ကလေးတစ်ဦးဖြစ်သလို သူ၏ Holden ကဲ့သို့ပင် ကျောင်းတွင် တကယ့်ဘေးဒုက္ခတစ်ခုအဖြစ် သက်သေပြခဲ့သည်။ သူသည် သင်္ချာဘာသာရပ်တွင် အထီးကျန်ဆန်ကာ အထီးကျန်ဆန်ပြီး ညံ့ဖျင်းသော Valley Forge စစ်တက္ကသိုလ်တွင် ပထမဆုံးပညာသင်ကြားခဲ့ပြီး၊ ထို့နောက် Pennsylvania ကောလိပ်တွင် တက်ရောက်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် စာသင်ရန် ကိုလံဘီယာ တက္ကသိုလ်သို့ ဝင်ရောက်ခဲ့သည်။

"Story" မဂ္ဂဇင်းမှ လက်ခံထားသော သူ၏ပထမဆုံးစာများရရှိရန် ကြိုးပမ်းမှုအား ကျွန်ုပ်တို့သိပြီး ထို့နောက် "New Yorker" မှ Holden ထံသို့ Whit ထံပေးစာတစ်စောင်ပေးပို့သော Holden အမည်ရှိ ကောင်လေးတစ်ယောက်၏ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ကို ပေးပို့ခဲ့သည်၊Story မှ Burnett က ၎င်းကို "ကျွန်ုပ်ငယ်" ဟုခေါ်သည်။

အသက်နှစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်တွင်၊ ၎င်းတို့အား မိတ်ဆက်ပေးသော သူမ၏သူငယ်ချင်း Elizabeth Murray ၏ကျေးဇူးကြောင့် Charlie Chaplin ၏ဇနီးဖြစ်လာမည့် Eugene ၏ဆယ့်ခြောက်နှစ်အရွယ်သမီးဖြစ်သူ Oona O'Neill အား ချစ်မိသွားခဲ့သည်။ နှစ်တွေကြာပြီးနောက်။ အရာက ဘာမှ မပြီးပါဘူး။

၁၉၄၂ တွင် သူသည် စစ်ပွဲအတွက် စေတနာ့ဝန်ထမ်းလုပ်ကာ နော်မန်ဒီဆင်းသက်ခြင်းဆိုင်ရာ စစ်ဆင်ရေးတွင် ပါဝင်ခဲ့ပြီး၊ သူ့အပေါ် လေးနက်သော အမှတ်အသားတစ်ခု ချန်ထားခဲ့မည့် အတွေ့အကြုံတစ်ခုဖြစ်သည်။

၁၉၄၈ ခုနှစ်တွင် Darryl Zanuck သည် Dana Andrews နှင့် Susan Hayward တို့နှင့်အတူ Mark Robson ၏ အကောင်းဆုံးမဟုတ်သော်လည်း အောင်မြင်သောရုပ်ရှင်ဖြစ်လာသည့် Connecticut ရှိ အန်ကယ် Wiggily ၏ "ဇာတ်လမ်းကိုးခု" ထဲမှ တစ်ခုကို ဝယ်ယူခဲ့သည်။

နောက်ဆုံးတွင်၊ New Yorker သည် ခြောက်လအတွင်း သူ့အတွက် ပုံပြင်သုံးပုဒ်ကို ရေးသားထုတ်ဝေခဲ့ပြီး ၁၉၅၁ ခုနှစ်တွင် "ကောက်ညှင်းဖမ်းသူ" Salinger သည် ဆယ်နှစ်ကြာအောင် လုပ်ဆောင်ခဲ့သော စာအုပ် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ အောင်မြင်မှု၊ ကျော်ကြားမှု၊ ဒဏ္ဍာရီသည် ယခုအချိန်အထိ ကျဆင်းသွားသည့် အရိပ်အယောင်များ မပြသေးပေ- ပထမအကြိမ် ပုံနှိပ်ပြီး နှစ်ပေါင်း ငါးဆယ်ကြာသောအခါ စာအုပ်သည် အမေရိကန်တစ်နိုင်ငံတည်းတွင် တစ်နှစ်လျှင် အုပ်ရေ ၂၅၀,၀၀၀ ရောင်းချနေရဆဲဖြစ်သည်။

"The Young Holden" Salinger သည် ခေတ်ပြိုင်စာပေလမ်းကြောင်းကို စိတ်ပျက်စေခဲ့ပြီး Pynchon နှင့် De Lillo ကဲ့သို့သော ထက်မြက်သော တပည့်များ၏လက်ကို လွတ်မြောက်စေကာ 20 ရာစု၏ စုပေါင်းစိတ်ကူးစိတ်သန်းနှင့် စတိုင်လ်ကျကျ စိတ်ကူးစိတ်သန်းကို လွှမ်းမိုးခဲ့သည်- Jerome D. Salinger ကျွန်ုပ်တို့၏အချိန်ကို နားလည်မှုအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော စာရေးဆရာဖြစ်သည်။

လူငယ် Holden သည် အရွယ်မရောက်သေးသော ဘန်းစကားများကို လက်တွေ့ကျကျ အသုံးပြုရန်အတွက် ဆန်းသစ်တီထွင်ထားသည်။ ဝတ္ထုအစမှအဆုံးတကယ်တော့ Salinger သည် ဘာသာစကားအသစ် (“ကောလိပ်ဘန်းစကား”) ကို လိမ္မာပါးနပ်စွာအသုံးပြုပြီး ယခင်အမေရိကန်စာပေအစဉ်အလာနှင့် သိသိသာသာကွာခြားသွားစေသည်။ သူ၏ ဤဘာသာစကား၏ မူလအစမှာ အံ့ဩစရာဖြစ်ပြီး ၎င်းကို ၁၉၅၀ ခုနှစ်များအတွင်းက ရေးသားခဲ့သည်ဟု ယူဆပါသည်။

စာအုပ်၏ နောက်ထပ်ထူးခြားချက်တစ်ခုမှာ သူကိုယ်တိုင်နှင့် အခြားသူများအပေါ် ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ ရိုးသားမှုဖြစ်သည်။

၁၉၅၃ ခုနှစ်ကတည်းက ပြင်းထန်သောအောင်မြင်မှုနောက်တွင်၊ စာရေးဆရာသည် စာနယ်ဇင်းများ၊ ဖလက်ရှ်နှင့် ကင်မရာများကို Cornish၊ New Hampshire ရှိ ၎င်း၏အမိုးအကာများမှ အကျယ်တဝင့် ဝှက်ထားသည်။ Salinger သည် လေးနက်သော ဗဟုသုတရှိသူ (သူ၏ငယ်ရွယ်စဉ်ကာလတွင် ၎င်းကို အတိအကျ စတင်လေ့လာခဲ့သည်) ဟူသော ဟိန္ဒူဝိဇ္ဇာအတတ်ကို လေးနက်စွာ စိတ်ဝင်စားမှုဖြင့် သူ၏ယုံကြည်စိတ်ချရသော အမည်ဝှက်ခြင်းမှာ တရားမျှတမှု ရှိကောင်းရှိနိုင်သည်။

"ပုံပြင်ကိုးပုဒ်" (Nine stories, 1953) တွင်ပင် ယောက်ျားလေးများနှင့် ၎င်းတို့၏ဘာသာစကားသည် အရေးပါသောမျက်လုံး၊ ဇာတ်ကြောင်းဖွဲ့စည်းပုံ၊ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအားဖြင့်၊ သိမ်မွေ့မှု၊ ဂနာမငြိမ်မှုနှင့် နူးညံ့မှုတို့ကို မှတ်မိနိုင်သော ကမ္ဘာရှိ အယူဝါဒဆိုင်ရာ ယာဉ်ဖြစ်သည်။ F.S ၏ Salinger ရဲ့ အချစ်ဆုံး စာရေးဆရာတွေထဲက တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ Fitzgerald

များစွာသော အခြေခံမညီမျှမှုနှင့် Salinger ၏နောက်ပိုင်းလက်ရာများ၊ မိသားစုဇာတ်လမ်းတစ်ခု၏ စံပြအခန်းများ၊ အထူးသဖြင့် ဇင်ဗုဒ္ဓဘာသာအတွက် အထူးသဖြင့် လောကုတ္တရာအမျိုးအစား၏ အကျိုးစီးပွားအတွက် အများအပြားက Salinger ၏ နောက်ပိုင်းလက်ရာများကို ဖော်ပြသည့် အမူအကျင့်များဖြစ်သည်- Franny နှင့် Zooney (Frannyနှင့် Zooney၊ 1961)၊ လက်သမားဆရာများ၊ (ခေါင်မိုးအလင်းတန်းကို မြင့်တင်လိုက်ပါ၊ လက်သမား!၊ 1963)၊ နှင့် Hapworth 16 (1964) တို့သည် 1965 ခုနှစ်တွင် «New Yorker» တွင် ဖော်ပြခဲ့သည်။

ပုဂ္ဂလိကဘဝဖြင့် အငြိမ်းစားယူခဲ့ပြီး အများသူငှာ မြင်နိုင်စွမ်းကို တတ်နိုင်သမျှ လွတ်မြောက်အောင် J.D. Salinger သည် ဇန်နဝါရီ ၂၈၊ ၂၀၁၀ တွင် ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။