Tərcümeyi-hal • Nağıllardan çəkinin

Kollektiv təxəyyülün məhsulu, bilavasitə ümumi fondun bir hissəsi, ehtimal ki, şərq modelinə gedib çıxır, nağıl həm nəsrdə, həm də nəsrdə yazılmış mətnlərdə kodlaşdırılıb. əxlaqi-didaktik məqsəd daşıyan misralardır, ona görə də onun süjeti povest hekayəsində bitmir, əksinə, etik nizam mesajını vurğulamaq istəyir, çünki yazıçılar onu çox vaxt pozulmuş siyasi və sosial kontekstlə bağlı işlədirlər, günahlandırırlar. .

Və məhz Jan De La Fontenin sayəsində nağıl Avropada 18-ci əsrdə zirvəyə çatır.

1621-ci il iyulun 8-də Şato-Tyeridə anadan olan bu incə, lakin aşındırıcı yazıçı qayğısız və xəyalpərəst bir uşaq idi. Atası, Chateau-Tierry-nin Sular və Meşələr üzrə Nəzarətçisi, onun əmr almasını istərdi, lakin kiçik yazıçı özünü kilsə həyatına heç də uyğun hiss etmirdi. İyirmi altı yaşında isə o, evləndi və atası işinin bir hissəsini ona həvalə etdi.

Daha tez-tez qaldığı Parisdə o, ilk ədəbi sınaqlarını keçirdi və o dövrdə hakimiyyətinin zirvəsində olan fransız siyasətçisi Nikolas Fuketin taleyini bölüşdü.

Sonuncunun 1661-ci ildə lütfdən düşməsi yazıçını ciddi maliyyə çətinliklərinə sürüklədi. 1664-cü ildə tərəfindən toplanmışdırOrlean hersoginyası və 1672-ci ildə Madame de la Sablière tərəfindən. İndi yoxsulluqdan qorunan, Racine, Boileau və Molière ilə dostlaşan La Fontaine 1668-ci ildə ilk Nağıl toplusunu, 1678-ci ildə ikincisini, bəzi hekayələri və opera librettolarını nəşr etdirə bildi.

1684-cü ildə Fransa Akademiyasına daxil olur. Bununla belə, La Fontaine akademik adından daha çox, ölməzliyini ədəbi yaradıcılığına və hər şeydən əvvəl qədim Latın modellərinə (xüsusən də, Ezopa) istinad edərək, şübhəsiz ki, onun ən uğurlu və ilhamlı əsərini təmsil edən təmsillərinə borcludur. , hər şeydən əvvəl on yeddinci əsr fransız cəmiyyətini təsvir etdiyinə görə. Əslində bu mini-hekayələrdə bir növ üzrxahlıq xarakteri daşıyan dastançı heyvanların ağzına o zaman heç kimin cəsarət edə bilməyəcəyi sözləri qoyur.

Hər şeydən əvvəl ona görə ki, onlar daha çox hakim gücün həssas nöqtələrinə toxunan sözlər idi. Şübhəsiz ki, bunu etmək üçün böyük bir cəsarətə sahib olmaq lazım idi, üstəlik, La Fonteyn Fuketi həbs edərək, himayədarını xilas etmək üçün padşahın qəzəbinə meydan oxumaqdan çəkinmədiyi zaman ona malik olduğunu kifayət qədər nümayiş etdirdi.

O, 13 aprel 1695-ci ildə Parisdə vəfat etmişdir.